به نقل از ستاد اطلاعرسانی جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان، مهین جواهریان اظهار داشت: فیلمسازان میتوانند تاثیرات زیادی بر نسل کودک و نوجوان ما بگذارند. کودکان و نوجوانان ما گرانترین بخش جامعه هستند و اگر بتوانیم برای رشد و پرورش فکر و ذهنشان خوراک خوبی تهیه کنیم، آینده موفقی خواهیم داشت.
وی افزود: کودک و نوجوان سختترین قشر بین مخاطبان هستند و ما با ارائه خوراک خوب فکری خدمت خوبی به آنها کردهایم. فکر میکنم دولت باید بودجه مخصوصی به این کار اختصاص دهد و همه دستاندرکاران تربیتی باید به این نکته توجه داشته باشند و برای این بخش فعالیت کنند.
کارگردان، تهیه کننده، مدرس و مؤلف فیلم انیمیشن بیان کرد: ذهن کودک مانند یک لوح، دستنخورده و پاک است، همه چیز روی مغز او تاثیر میگذارد و اگر بتوانیم با فیلمسازی به صورت انیمیشن یا زنده مسائل اجتماعی را به آنها آموزش دهیم خیلی از مشکلات جامعه کم میشود. مواردی مثل کمک به یکدیگر، ملیگرایی، افتخار به ایرانی بودن، افتخار به هویت ملی و مسئولیتپذیری فقط در کودکی شکل میگیرد و قدرت جذب آن در این سنین بالا است.
این هنرمند دوستدار کودک و نوجوان با اشاره به تهاجم فرهنگی که در کمین کودکان ایرانی است، گفت: سینمای کودک در تربیت بچهها مسئول است. یکی از مواردی که گریبان جامعه امروزی ما را گرفته، تهاجم فرهنگی است. ارتباطات در این دوره از جهان بسیار زیاد است و بار اطلاعات روی تمام کودکان جهان زیاد است که سبب میشود کودکان زیر بار اطلاعات خود را گم کنند.
وی با اشاره به وظیفه خانواده و آموزش و پرورش بر تربیت کودکان تصریح کرد: به همین دلیل فکر میکنم آموزش و پرورش، رسانههای اجتماعی و اولیا باید مراقبت بیشتری از کودکان کنند تا مبادا بار اضافی به کودکان وارد شود و در شکلگیری هویت ملی، با ساخت فیلمهایی که سبب شناخت هویت ملی میشود و روی ذهن کودکان تاثیر میگذارند، کمک کنند.
جواهریان با اشاره به اینکه چهل سال در زمینه کار کودک فعالیت داشته است، گفت: بزرگسالان زیادی هستند که از خاطرات کودکی خود تعریف میکنند و میگویند برخی فیلمها مسیر زندگی آنها را تغییر داده است.
وی با اشاره به اینکه سال گذشته هیئت داوران فیلم «زر زری کاکل زری» را به عنوان بهترین فیلم کودک انتخاب کردند، بیان کرد: آنها معتقد بودند هویت ملی در این فیلم آشکار بود، حتی اگر در سراسر دنیا ایران شناخته شده نباشد باز هم همه متوجه میشوند این فیلم اروپایی و یا آمریکایی نیست و دلیل دیگری که این فیلم را به عنوان بهترین فیلم انتخاب کردند، شادیبخش بودن این فیلم بود.
این کارگردان انیمیشن ادامه داد: ادبیات ایرانی، گرافیک ایرانی، موسیقی ایرانی و شاد بودن مواردی هستند که من در تمامی فیلمهایم از آنها بهره میگیرم. کودکی که در شادی بزرگ شود یک بزرگسال موفق، مسئول و سالم خواهد بود همانطور که فیلم «بارون میاد جر جر» بعد از دوازده سال در حال تکثیر است، هنوز کهنه نشده و حتی برای ۱۰ نسل بعد تازگی دارد.
وی سینمای کودک و نوجوان ایران را با سایر کشورها مقایسه کرد و گفت: در فرانسه یک سانس ویژه برای نمایش فیلم من و سایر دوستان از کشورهای مختلف را که به یک موضوع نزدیک بودند، اختصاص دادند. فیلم «بارون میاد جرجر» پنج سال متوالی در فرانسه به صورت دوبله شده اما با همان موسیقی ایرانی اکران شد. دولت فرانسه قصد دارد کودکانشان با فرهنگ تمام کشورهای دنیا از طریق فیلمهایشان آشنا شوند. در ایران سینمای کودک زیاد پررنگ نیست، من سال گذشته چندین فیلم کودک دیدم و به نظرم در این میان فیلم «دوچ» بسیار انسانی و زیبا و تاثیرگذار بود.
این کارگردان انیمیشن افزود: خوشبختانه برخی از انیمیشنهای سینمایی که ساخته میشوند بسیار خوب هستند، اما برای اینکه این فیلمها پربیننده باشد فقط خوب بودن فیلم ملاک نیست بلکه آموزش و پرورش نیز باید در دیدهشدن آثار همکاری کند.
وی با اشاره به کمبود شادی در مردم ایران گفت: شادی در جامعه ما کم است، اگر در خیابان به چهره مردم نگاه کنیم لبخند روی لب کسی نیست، این موضوع برای جامعه یک درد است. جامعهای موفق است که شادی در بین مردمش موج بزند، این اتفاق میتواند با پررنگ کردن اعیاد مذهبی و غیر مذهبی در مدارس و جامعه اتفاق بیفتد تا مردم و به ویژه کودکان شاد شوند. در مدارس باید بیشتر بر روحیه و روان کودکان تمرکز شود تا درس. کودک باید شادی و شیطنت کند تا بتواند فرد خلاقی شود. معتقدم ما به بچهها در مدارس خلاقیت، ابراز وجود و علاقه و شهامت نمیآموزیم.
جواهریان از برپایی جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان به صورت آنلاین استقبال کرد و تصریح کرد: «جشنواره کودک در ایران برگزار میشود و این یک اتفاق فرخنده است اما به نظر من جشنواره کودک از فردای اختتامیه باید شروع شود و به کارگردانها نکتههایی با راهنمایی روانشناسان بیاموزند که فیلمشان موفقتر شود. مدارس نیز باید یک روز به شاد بودن دانشآموزان اختصاص دهند، آنها باید به جشنواره کودک بروند یا آنلاین با جشنواره ارتباط برقرار کنند تا به طور غیرمستقیم بیاموزند، احساس مسئولیت کنند و یاد بگیرند.
وی ادامه داد: باید به فیلمنامهنویسان آموزش بدهیم که کودک چه چیزی را باید یاد بگیرد تا روی آن موضوع متمرکز شوند. ممکن است یک فیلم ساخته شود و خواهان زیادی داشته باشد اما از کجا میتوان فهمید که در آن فیلم، مسئولیت پذیری در مقابل جامعه، خانواده، همکلاسی و فرهنگسازی آموزش داده شده است. ما میتوانیم دانشآموزان را به طبیعت ببریم و به آنها یاد بدهیم زبالهها را جمع کنند و یاد بگیرند زبالهای در زمین و شهر و مدرسهشان نریزند. این کار با سینما و جشنواره سرعت میگیرد.
انتهای پیام/