گروه علمی: دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه ویرجینیا ایالات‌متحده ابزاری برای نظارت بر ارتباطات درون مغز به‌روشی که تاکنون هرگز امکان‌پذیر نبوده است را ایجاد کردند و درحال‌حاضر توضیحی در این مورد است که چرا داروهای آلزایمر اثر محدود دارند و چرا بیماری بدون مصرف این داروها بدتر می‌شود. محققان انتظار دارند که روش جدید آنان تاثیر چشمگیری بر درک افسردگی، اختلالات خواب، اوتیسم، بیماری‌های عصبی و بیماری‌های اصلی روان‌پزشکی داشته باشد. آنان می‌گویند: این نتایج، تحقیقات علمی در زمینه عملکرد مغز را تسریع و توسعه درمان‌های جدید را تسهیل می‌کند.
دکتر جولیس ژو، محقق ارشد از گروه دارویی دانشگاه ویرجینیا (UVA) اظهار کرد: با این روش می‌توانیم برقراری ارتباط بین سلول‌های مغز را با جزئیات دقیق هم در مغز سالم و هم در مغز بیمار مشاهده کنیم.روش جدید توسعه‌یافته توسط ژو و همکاران وی به دانشمندان اجازه می‌دهد که انتقال داخل مغز را در سطح میکروسکوپی و سطح بسیار کوچکتر، نانوسکوپی بررسی کنند. این روش حسگر بیولوژیکی را با دو شکل مختلف تصویربرداری نوین ترکیب می‌کند و می‌تواند انتقال «تعدیل عصبی» را که با اختلالات عمده مغزی از جمله اعتیاد، آلزایمر، اختلالات افسردگی و اسکیزوفرنی و همچنین اوتیسم، صرع، اختلالات خوردن و اختلالات خواب مرتبط هستند را به‌خوبی بیان کند. انتقال‌های تعدیل عصبی انتقال کندتر در مغز هستند و به‌طور معمول تصور می‌شود که تعداد زیادی نورون در مناطق بزرگ را درگیر می‌کنند. این روش کند در مقابل انتقال سریع نورون به نورون قرار دارد.
ژو و همکاران وی در بیماری آلزایمر، میزان شگفت‌انگیزی از کنترل و دقت دقیق در انتقال تعدیل عصبی کشف کردند. دانشمندان گزارش کردند: داروهای آلزایمر که به‌عنوان بازدارنده‌های استیل کولین استراز استفاده می‌شوند، ممکن است این ارتباط دقیق را مهار کنند و این مورد ممکن است تاثیر محدود داروها را توضیح دهد.محققان در ادامه تغییرات بالقوه مغز ناشی از استفاده طولانی‌مدت از داروها را شناسایی کردند که می‌تواند توضیح دهد، چرا بیماران در صورت قطع مصرف اغلب بیماری بدتری را تجربه می‌کنند.ژو گفت: «روش جدید نقایص آلزایمر درتجزیه‌وتحلیل فضایی و زمانی بی‌سابقه را نشان می‌دهد و اهداف دقیق دارو را مشخص می‌کند.»به گفته محققان، آلزایمر فقط نوک کوه یخ است و سیستم جدید در طیفی از بیماری‌ها و اختلالات عصبی و روان‌پزشکی به‌طور گسترده کاربردی است. دانشمندان پیش‌بینی می‌کنند در سال‌های آینده این روش به پزشکان کمک کند تا بیماری‌های عصبی و مشکلات روان‌پزشکی را بشناسند و داروهای غربالگری را برای درمان‌های بالقوه شناسایی، ژن‌های بیماری‌زا را تشخیص دهند و داروهای شخصی‌تر و متناسب با نیازهای خاص بیمار ایجاد کنند.
