ماهیت طرح صیانت هرچه باشد، این طرح از سوی رسانه‌ها و عموم مردم به عنوان “طرح محدودسازی اینترنت” شناخته می‌شود و اصرار مسئولان بر عدم محدوسازی اینترنت از طریق این طرح نیز، کمترین تأثیری در کاهش نگرانی افکار عمومی از روند تصویب آن نداشته است.
خب اگر آقای قالیباف و دیگر مقام‌های کشور از یک سو، طرح صیانت را فاقد فیلترینگ می‌دانند و از سوی دیگر، از “فضاسازی” رسانه‌ای در این مورد دلخورند، پس چرا یک بار و برای همیشه، این طرح را به بایگانی نمی‌سپرند تا خود را از زیر بارِ عوارض منفی آن نجات دهند؟اگر طرح صیانت واقعاً به قصد دیگرآزاری نیست، پس قطعاً نوعی خودآزاری است!
این ماجرا مانند رفتار ملای مکتبِ یکی از روستاهای نزدیک زادگاه ماست. ملا درست در روز اسم نویسی کودکان، چند دسته تَرکۀ انار را در تشتی پر از آب گذاشته بود تا حسابی خیس بخورند! همین که بچه‌ها و والدین آنها، چشم‌شان به ترکه‌های خیس خورده می‌افتاد، عطای مکتب رفتن نزد ملا را به لقای او می‌بخشیدند! ملا که از این وضع کلافه شده بود، قسم و آیه می‌خورد که ترکه‌ها به قصد تنبیه بچه‌ها نیست و برای بافتن زنبیل است! نه کسی حرف ملا را باور کرد و نه ملا ترکه‌ها را از تشت برداشت! نتیجه آنکه در آن سال، نه بچه‌ای به مکتب رفت و نه ملا صاحب درآمدی شد!
