روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «در روزی که هیچکس تصورش را هم نمی‌کرد پرسپولیس برابر رقیب تازه لیگ برتری شده‌اش امتیاز از کف بدهد، سرخ‌ها در ورزشگاه آزادی با تساوی ۲-۲ برابر «هوادار» متوقف شدند.
به این ترتیب در روزی که استقلال و سپاهان موفق به کسب پیروزی برابر رقبا شدند، پرسپولیس دو امتیاز کلیدی از دست داد؛ دو امتیازی که شاید در ادامه فصل مایه حسرت این تیم شود. این بازی البته یک صحنه مهم داوری داشت؛ چرا که گل دوم هوادار با «دست» به ثمر رسید اما مشکلات فنی پرسپولیس فراتر از آن است که بتوان با یک اشتباه داوری نادیده‌اش گرفت. پرسش‌ها از کادر فنی پرسپولیس پرشمار است اما در این مطلب سه مورد از آنها را مرور می‌کنیم.
این چه دفاعی است؟
هوادار در هشت بازی قبلی تنها دو گل به ثمر رسانده بود اما آنها برابر پرسپولیس سه گل زدند که یکی از آنها به دلیل آفساید بودن مردود اعلام شد. مساله اصلا آفساید یا هند نیست؛ داستان این است که چرا مستحکم‌ترین خط دفاعی سالیان اخیر فوتبال ایران به چنین روزی افتاده و این همه موقعیت به رقبا می‌دهد؟ پرسپولیس در ۹ بازی لیگی، هفت گل دریافت کرده و در دو بازی آسیایی برابر استقلال دوشنبه و الهلال نیز انبوهی از موقعیت‌های گلزنی را تقدیم تیم حریف کرد؛ تیم تاجیکستانی تجربه سودبردن از این فرصت‌ها را نداشت اما تیم عربستانی به‌راحتی سه بار دروازه پرسپولیس را فرو ریخت. این تیم نشانی از صلابت دفاعی فصول گذشته ندارد و همه چیز را هم نباید به جدایی بازیکنانی مثل شجاع خلیل‌زاده یا محمدحسین کنعانی‌زادگان ربط داد. به هر حال از این آیند و روندها در فوتبال وجود دارد و کادر فنی باید جای خالی جداشده‌ها را ترمیم کند اما به نظر می‌رسد این اتفاق در پرسپولیس رخ نداده است.
این چه خریدهایی است؟
یکی از انتقادهایی که مکرر نسبت به یحیی گل‌محمدی مطرح می‌شود، داستان خریدهای ضعیف اوست. سیاهه بازیکنان متوسطی که از سوی گل‌محمدی به پرسپولیس اضافه شدند طولانی است. حالا این وسط بازیکنانی مثل فرشاد فرجی یا علی نعمتی بازی می‌کنند و از آنها انتقاد می‌شد اما نفرات زیای همچون محمد شریفی، مهدی مهدی‌خانی، علی شجاعی و … اصلا معلوم نیست با چه فلسفه‌ای به پرسپولیس اضافه شده‌اند و کی قرار است به میدان بروند. همین بلاتکلیفی باعث شد بازیکنی مثل رضا دهقانی بعد از فقط چهار هفته قید حضور در پرسپولیس را بزند و جدا شود. در کنار اینها باید به رضا اسدی هم اشاره کرد که شاید بهترین کمک او به پرسپولیس، بازی نکردنش باشد! حتما استدلال کادر فنی این است که بازار فوتبال ایران خیلی پربار نیست اما قطعا با وسواس بیشتر در همین بازار هم می‌شد خریدهای بهتری انجام داد.
چه خبر از جوانگرایی؟
یحیی گل‌محمدی دو سال‌ونیم بعد از حضور در پرسپولیس همچنان از همان بازیکنان قبلی حداکثر استفاده را می‌برد و تا جایی که ناچار نباشد، تن به تغییر نمی‌دهد. این تغییرات هم فقط از طریق خرید بازیکن انجام می‌شود، نه اعتماد به جوانان. با سیاست فعلی، پرسپولیس در آینده‌ای نزدیک تبدیل به تیمی مسن و مستهلک خواهد شد. یحیی تا کنون به هیچ پدیده جوانی اعتماد نکرده و حتی در پست‌هایی که مشکل وجود داشته، مثل دفاع راست، دفاع میانی یا هافبک تدافعی هم حاضر به آزمودن بازیکنان گمنام نشده است. این در حالی است که در سپاهان یاسین سلمانی به پدیده لیگ تبدیل شده و در استقلال هم فرهاد مجیدی بدون ترس و لرز به جوانانی مثل علیرضا رضایی، محمدحسین حسین‌زاده، امیرعلی صادقی، سبحان خاقانی و … بازی می‌دهد. ممکن است این بازیکنان خوب باشند یا بد، اما به هر حال میدان می‌بینند و امتحان می‌شوند. در پرسپولیس اما از این خبرها نیست. با این شرایط، زمستان سخت پرسپولیس در راه است. به هر حال ستاره‌های بالای ۳۰ سالی همچون جلال حسینی، کمال کامیابی‌نیا، وحید امیری و امید عالیشاه تا ابد قرار نیست بازی کنند.
انتهای پیام
