گروه سیاسی: دبیرکل مجمع ایثارگران با اشاره به درخواست احزاب اصلاح‌طلب از آقای رئیسی برای برگزاری تجمع، گفت: اگر مردم در انتخابات مشارکت داده می‌شدند و نمایندگان واقعی خودشان را در اجرا و قانونگذاری داشتند، حاکمیت می‌توانست از طریق نمایندگان و احزاب واسط با مردم به گفت‌وگو بپردازد. احزاب را که از کارکرد انداخته ایم و اساسا موضوعیت ندارد و اکثریت مردم را هم از مشارکت ناامید و منصرف کرده ایم؛ کار به جایی رسیده که خواسته‌هایشان را در کف خیابان مطرح می‌کنند و دیگران هم وقتی آب گل آلود شود ماهی خودشان را می‌گیرند.
جواد امام درباره ماجرای درخواست احزاب اصلاح‌طلب از وزارت کشور برای برگزاری تجمع می‌گوید: این درخواست بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسی صورت گرفته؛ توسط شش حزب جریان اصلاح‌طلب که حزب رسمی و قانونی هستند. اساسا در قانون اساسی بحث تجمعات و اعتراضات قانونی نیاز به مجوز ندارد. ولی در قانون گفته شده که احزاب هماهنگ‌کننده هستند و باید هماهنگی در این زمینه داشته باشند. با توجه به شرایط روز و بر اساس این تصریح قانونی برای اعتراض به گشت ارشاد و تعرضاتی که نسبت به حقوق انسان و خصوصا حقوق زنان صورت گرفته ما تقاضای تجمع کردیم.متأسفانه وزارت کشور هیچ گونه عکس العمل و پاسخ رسمی به این درخواست نداشته ولی مدیرکل سیاسی وزارت کشور از طریق رسانه‌ها یک سری صحبت‌هایی داشته که هیچ ربطی به این درخواست ندارد.
وی با بیان اینکه اساسا احزاب در ایران از جایگاه واقعی خودشان برخوردار نیستند، می‌افزاید: اساسا یکی از کارکردهای احزاب تدوین برنامه، تربیت و کادرسازی و مشارکت در امر انتخابات، سیاستگذاری و اداره کشور است. ما هیچ حزبی را در کشور سراغ نداریم که از این حقوق قانونی برخوردار باشد؛ کما اینکه اساسا هیچ نقشی برای احزاب در انتخابات هم تعریف نشده است. به هر حال در ایام تبلیغات انتخاباتی احزاب، گروه‌ها و شخصیت‌ها از افرادی حمایت می‌کنند ولی آن افراد اگر نمایندگان رسمی احزاب در قوای مختلف بودند، خصوصا در قوه‌مقننه، احزاب هم می‌توانستند نظارت کنند، برنامه بدهند و پاسخگوی برنامه هایشان و رأی مردم باشند و نمایندگان هم باید پاسخگوی احزاب می بودند.اینها بازگشت به مردم، آراء مردم و قانون اساسی و اجرای بدون تنازل قانون اساسی بر می‌گردد. به هر حال مهم این است که «حقوق ملت» اینجا تضییع شده و ملت برای تعیین سرنوشت خودشان مشارکت داده نمی‌شوند و یکی از دلایلش هم اعمال نظارت استصوابی و از موضوعیت انداختن انتخابات است. کما اینکه، غیر از احزاب، امروز با عدم مشارکت مردم مواجه هستیم و در انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری بیش از ۵۰درصد واجدین حق رأی در انتخابات شرکت نکردند.
وی ادامه داد: امروز اگر آن مشارکت صورت می‌گرفت و مردم نمایندگان واقعی خودشان را در اجرا و قانونگذاری داشتند، حاکمیت می‌توانست از طریق نمایندگان و احزاب واسط با مردم به گفت‌وگو بپردازد. احزاب را که از کارکرد انداخته ایم و اساسا موضوعیت ندارد و اکثریت مردم را هم از مشارکت ناامید و منصرف کرده‌ایم؛ کار به جایی رسیده که خواسته‌هایشان را در کف خیابان مطرح می‌کنند و دیگران هم وقتی آب گل‌آلود شود ماهی خودشان را می‌گیرند.من فکر می‌کنم در درجه اول خود حکومت مسبب است که چنین شرایطی را به وجود آورده و مردم را در مقابل خودش قرار داده و امروز باید اعتراضات و خاستگاه‌ها را در کف خیابان شاهد باشیم. امام با تاکید بر بحث گفت‌وگو معتقد است: باید گروه‌های مرجعی وجود داشته باشند که از طریق این گروه‌های مرجع گفت‌وگو صورت بگیرد. متأسفانه ما تمام گروه‌های مرجع را از دایره گفت‌وگو، تصمیم‌سازی، تصمیمگیری و اجرا حذف کرده ایم. وقتی این گروه‌ها را حذف کرده ایم با چه کسی می‌خواهیم گفت‌وگو کنیم؟! این بحث گفت‌وگو یکی از ضعف‌ها و زجرهایی است که امروز جامعه ما با آن روبرو هست.
امام افزود: سال‌های قبل آقای خاتمی از حاکمیت و همه دلسوزان درخواست کردند به گفت‌وگو بنشینیم و شرایط آشتی را فراهم کنیم تا از همه ظرفیت‌ها استفاده و از این خسارت‌ها جلوگیری کنیم. فکر نکنیم دایره محدود تک صدایی می‌تواند توفیقاتی داشته باشد که اگر توفیق داشت امروز شاهد این اعتراضات نبودیم. فکر می‌کنم یکی از دلایل بحران‌های موجود در جامعه ما همین «سیاست‌های اقتدارگرایانه» و «تفسیرهای تنگ نظرانه» است که دارد صورت می‌گیرد.خواهش من این است که حکومت صدای اعتراض را بشنود و اجازه ندهد که دشمنان ایران و ایرانی از این فضا بهره برداری کنند. می‌توانیم دست مردم خودمان و با مشارکت مردم بر این بحران‌ها فائق بیاییم ولی به نظرم می‌رسد که ما داریم مدیریت کار را به افراد یا رسانه‌هایی می‌سپاریم که خواهان سربلندی ایران و ایرانی نیستند. باید هرچه سریع‌تر به گفت‌وگو بپردازیم، واقعیت‌ها را بپذیریم و صدای مردم، جوانان و خصوصا زنان را در این زمینه بیشتر بشنویم و به خواسته‌های آنها اهمیت بدهیم.
جواد امام درباره ماجرای درخواست احزاب اصلاح‌طلب از وزارت کشور برای برگزاری تجمع می‌گوید: این درخواست بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسی صورت گرفته؛ توسط شش حزب جریان اصلاح‌طلب که حزب رسمی و قانونی هستند. اساسا در قانون اساسی بحث تجمعات و اعتراضات قانونی نیاز به مجوز ندارد. ولی در قانون گفته شده که احزاب هماهنگ‌کننده هستند و باید هماهنگی در این زمینه داشته باشند. با توجه به شرایط روز و بر اساس این تصریح قانونی برای اعتراض به گشت ارشاد و تعرضاتی که نسبت به حقوق انسان و خصوصا حقوق زنان صورت گرفته ما تقاضای تجمع کردیم.متأسفانه وزارت کشور هیچ گونه عکس العمل و پاسخ رسمی به این درخواست نداشته ولی مدیرکل سیاسی وزارت کشور از طریق رسانه‌ها یک سری صحبت‌هایی داشته که هیچ ربطی به این درخواست ندارد.
وی با بیان اینکه اساسا احزاب در ایران از جایگاه واقعی خودشان برخوردار نیستند، می‌افزاید: اساسا یکی از کارکردهای احزاب تدوین برنامه، تربیت و کادرسازی و مشارکت در امر انتخابات، سیاستگذاری و اداره کشور است. ما هیچ حزبی را در کشور سراغ نداریم که از این حقوق قانونی برخوردار باشد؛ کما اینکه اساسا هیچ نقشی برای احزاب در انتخابات هم تعریف نشده است. به هر حال در ایام تبلیغات انتخاباتی احزاب، گروه‌ها و شخصیت‌ها از افرادی حمایت می‌کنند ولی آن افراد اگر نمایندگان رسمی احزاب در قوای مختلف بودند، خصوصا در قوه‌مقننه، احزاب هم می‌توانستند نظارت کنند، برنامه بدهند و پاسخگوی برنامه هایشان و رأی مردم باشند و نمایندگان هم باید پاسخگوی احزاب می بودند.اینها بازگشت به مردم، آراء مردم و قانون اساسی و اجرای بدون تنازل قانون اساسی بر می‌گردد. به هر حال مهم این است که «حقوق ملت» اینجا تضییع شده و ملت برای تعیین سرنوشت خودشان مشارکت داده نمی‌شوند و یکی از دلایلش هم اعمال نظارت استصوابی و از موضوعیت انداختن انتخابات است. کما اینکه، غیر از احزاب، امروز با عدم مشارکت مردم مواجه هستیم و در انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری بیش از ۵۰درصد واجدین حق رأی در انتخابات شرکت نکردند.
وی ادامه داد: امروز اگر آن مشارکت صورت می‌گرفت و مردم نمایندگان واقعی خودشان را در اجرا و قانونگذاری داشتند، حاکمیت می‌توانست از طریق نمایندگان و احزاب واسط با مردم به گفت‌وگو بپردازد. احزاب را که از کارکرد انداخته ایم و اساسا موضوعیت ندارد و اکثریت مردم را هم از مشارکت ناامید و منصرف کرده‌ایم؛ کار به جایی رسیده که خواسته‌هایشان را در کف خیابان مطرح می‌کنند و دیگران هم وقتی آب گل‌آلود شود ماهی خودشان را می‌گیرند.من فکر می‌کنم در درجه اول خود حکومت مسبب است که چنین شرایطی را به وجود آورده و مردم را در مقابل خودش قرار داده و امروز باید اعتراضات و خاستگاه‌ها را در کف خیابان شاهد باشیم. امام با تاکید بر بحث گفت‌وگو معتقد است: باید گروه‌های مرجعی وجود داشته باشند که از طریق این گروه‌های مرجع گفت‌وگو صورت بگیرد. متأسفانه ما تمام گروه‌های مرجع را از دایره گفت‌وگو، تصمیم‌سازی، تصمیمگیری و اجرا حذف کرده ایم. وقتی این گروه‌ها را حذف کرده ایم با چه کسی می‌خواهیم گفت‌وگو کنیم؟! این بحث گفت‌وگو یکی از ضعف‌ها و زجرهایی است که امروز جامعه ما با آن روبرو هست.
امام افزود: سال‌های قبل آقای خاتمی از حاکمیت و همه دلسوزان درخواست کردند به گفت‌وگو بنشینیم و شرایط آشتی را فراهم کنیم تا از همه ظرفیت‌ها استفاده و از این خسارت‌ها جلوگیری کنیم. فکر نکنیم دایره محدود تک صدایی می‌تواند توفیقاتی داشته باشد که اگر توفیق داشت امروز شاهد این اعتراضات نبودیم. فکر می‌کنم یکی از دلایل بحران‌های موجود در جامعه ما همین «سیاست‌های اقتدارگرایانه» و «تفسیرهای تنگ نظرانه» است که دارد صورت می‌گیرد.خواهش من این است که حکومت صدای اعتراض را بشنود و اجازه ندهد که دشمنان ایران و ایرانی از این فضا بهره برداری کنند. می‌توانیم دست مردم خودمان و با مشارکت مردم بر این بحران‌ها فائق بیاییم ولی به نظرم می‌رسد که ما داریم مدیریت کار را به افراد یا رسانه‌هایی می‌سپاریم که خواهان سربلندی ایران و ایرانی نیستند. باید هرچه سریع‌تر به گفت‌وگو بپردازیم، واقعیت‌ها را بپذیریم و صدای مردم، جوانان و خصوصا زنان را در این زمینه بیشتر بشنویم و به خواسته‌های آنها اهمیت بدهیم.
