مالاریایی که نیش نمی‌زند، غلغلک می‌دهد

مالاریا، با خلق موقعیتی بحرانی و آشوبی محض آغاز می‌شود. بااین‌همه در آفرینش تراژدی چنان افراط می‌کند که از واقعیت دور می‌شود و آن را تصنعی جلوه می‌دهد. درواقع تراژدی و بحران را نمی‌توان در اثر به شکلی مکانیکی چید و همچون پازل قطعات را کنار هم منظم کرد، به‌گونه‌ای که اگر قطعه‌ای کم‌آمد، بلافاصله حادثه و رویدادی مملو از تلخی‌های اجتماعی را به آن تزریق کرد تا جریان بگذرد.