روزنامه «رسالت» در ادامه نوشت: روزگاری عکاسی‌ها برای خود بروبیایی داشتند و شغلی باکلاس به‌حساب می‌آمد اما با آمدن دوربین‌های دیجیتال و موبایل‌ها آرام‌آرام نگاتیوها جای خود را به دیسک‌ها، هاردها و فلش‌ها دادند و دست هر کسی یک دوربین افتاد تا آنچه می‌خواهد ثبت و ضبط کند و اینچنین شد که عکاسی و آتلیه از سکه افتاد.
حالا دیگر حتی برای عکس‌های پرسنلی و اداری هم خود سازمان‌ها اقدام می‌کنند و دیگر نیازی به عکاسی نیست تا برای عکس‌های ۴*۶ و ۴*۳ دنبال آتلیه بگردید. این شد که کسب‌وکار آتلیه‌های عکاسی و فیلمبرداری به‌خودی‌خود کمرنگ شد.
کرونا که آمد همین نصفه و نیمه کاری هم که بود از رونق افتاد و امروز کمتر عکاسی هست که فعالیت شغلی سابق را داشته باشد و کمک‌های دولتی هم این جان بی‌رمق را زنده نکرد.
برای آشنایی باحال و روز کرونایی این صنف گفت‌وگویی با دو تن از متولیان این حوزه ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
کرونا، معیشت عکاسان و فیلمبرداران را تحت‌الشعاع قرار داده است
زعفر یاوری، رئیس اتحادیه صنف عکاسان و فیلمبرداران تهران بیان کرد: «شیوع و گسترش ویروس کرونا معیشت جامعه بزرگ عکاسان را تحت‌الشعاع خود قرار داده است. به‌موجب این بیماری برگزاری کلیه مراسم، جشنواره‌ها یا مجالس لغو شد، بنابراین مادامی‌که تمامی تالارها تعطیل و مراسم برگزار نمی‌شود، نمی‌توان عنوان کرد که جامعه عکاسان در وضعیت متعادل معیشتی به سر می‌برد.»
وی افزود: «برخی از عکاسان مستقل، دفتر عکاسی دارند. چنین افرادی علاوه بر معیشت به‌خطرافتاده خود، مسئولیت حقوق کارگران و کارمندان را نیز به دوش می‌کشند. اجاره‌بهای دفتر عکاسی از دیگر هزینه‌هایی است که این افراد باید پرداخت کنند.»
یاوری تصریح کرد: «وقتی یک فرد بیکار است چطور می‌تواند اجاره‌بهای دفتر عکاسی و حقوق کارگران و کارمندان خود را پرداخت کند؟ طی چند ماه گذشته، دولت برای واحدهایی که به‌اجبار تعطیل‌شده‌اند مبلغ ۱۶ میلیون تومان وام به ازای هر شاغل دارای پرونده تأمین اجتماعی (۵۰ درصد هزینه دستمزد و ۵۰ درصد سایر امور عملیاتی) در نظر گرفت اما بسیاری از افراد برای دریافت آن اقدام نکردند زیرا هنگامی که فرد بیکار است و درآمدی ندارد چطور می‌تواند اقساط وام خود را پرداخت کند؟»
عکاسی در معرض فراموشی!
رئیس اتحادیه صنف عکاسان و فیلمبرداران تهران همچنین خاطرنشان کرد: «صنف عکاسان، هنرمند و آسیب‌پذیر است. شرایط شغلی این افراد به‌گونه‌ای نیست که ۶ ماه از سال را کسب درآمد کنند و در ۶ ماه دوم سال، از درآمد خود استفاده کنند. معیشت این افراد مستلزم کار دائم است بنابراین شیوع و گسترش کرونا به‌شدت این صنف را متأثر از خود ساخته است.»
وی گفت: «از طرف دیگر پلیس۱۰ + عکس پرسنلی عکاسی‌های مجالس را برای گواهینامه و گذرنامه قبول نمی‌کند و خودش این خدمات را انجام می‌دهد که این کار غیرقانونی است. در پی شیوع ویروس کرونا از میان ۱۲۰۰ واحد عکاسی، ۱۰۰ واحد کار خود را جمع کردند و پروانه کسبشان را پس دادند.»
او در پایان یادآور شد: «بزرگترین عامل نابودی این صنف، اداره‌های دولتی همچون پیشخوان دولت و اداره ثبت هستند. قدمت اتحادیه عکاسان در تهران به ۷۰ سال می‌رسد اما در حال حاضر با بی‌توجهی هر روز بیش از دیروز، این صنف در حال نابودی است و متأسفانه هیچ تفکری برای بهبودی آن نمی‌شود.»
در ادامه بررسی این موضوع به گفت‌وگو با رحمت‌الله قادری اصل، عضو هیئت‌مدیره اتحادیه عکاسان و فیلمبرداران تهران پرداختیم.
دولت، قدرت اجرایی اتحادیه عکاسان و فیلمبرداران را سلب کرده است
وی بیان کرد: «پیشخوان دولت، آموزش‌وپرورش، اداره ثبت، پلیس۱۰+ و سرای محله در ابتدای امر شرایط را برای عکاسان به‌ویژه عکاسان و فیلمبرداران مجالس سخت کردند. به‌موجب گسترش ویروس کرونا نیز این شرایط سخت‌تر از گذشته و معیشتشان بیش‌ازپیش آسیب دید.»
وی افزود: «پیش از گسترش ویروس کرونا ۲ هزار و ۶۰۰ جواز کار داشتیم و هم‌اینک هزار واحد کار را جمع و پروانه کسبشان را پس دادند چراکه صاحبان دفاتر، ناچار به تعدیل و کاهش نیروهای خود شدند.»
عضو هیئت‌مدیره اتحادیه عکاسان و فیلمبرداران تهران تصریح کرد: «علی‌رغم گفته‌های دولت و اینکه صنف عکاسان در میان واحدهای مشمول تسهیلات کرونا بود اما هیچ کمکی پرداخت و دریافت نشد. در حال حاضر نیز بیان این موضوعات دور از ثمر است چراکه هیچ گوش شنوایی در میان مسئولان وجود ندارد.»
او در پایان با بیان اینکه قدرت اجرایی اتحادیه عکاسان و فیلمبرداران به‌موجب اقدام دولت، سلب شده است خاطرنشان کرد: «طی صحبت‌ها و بررسی شرایط موجود، بارها قول بهبود شرایط داده شد اما هیچ اتفاقی صورت نگرفت. وعده‌های بی‌عمل تنها انتظار زیرمجموعه‌های اتحادیه را افزایش می‌دهد در حالی‌که خود اتحادیه هنوز هیچ تسهیلاتی را دریافت نکرده و کمکی شامل حالش نشده است.»
انتهای پیام
