ایسنا و به نقل از نیواطلس، ماموریت “آپولو ۱۳” یکی از برجسته‌ترین داستان‌های نجات، شجاعت و شانس در تاریخ زندگی بشریت است.
در یازدهم آوریل سال ۱۹۷۰ میلادی و در ساعت ۲:۱۳ بعد از ظهر به وقت شرقی ایالات متحده، سفینه آپولو ۱۳، سومین ماموریت از ماموریت‌های پروژه آپولو که به قصد فرود انسان به ماه می‌رفت، از مرکز فضایی “کندی” پرتاب شد.
سرنشینان محموله، شامل سه فضانورد به نام‌های “جیمز اِی لاول”(James A. Lovell) و “جان اِل سوئیگرت”(John L. Swigert) از خلبانان ماژول کنترل و “فرد هیز”(Fred.Haise) خلبان ماژول ماه‌نشین بود. یکی از فضانوردان اصلی ماموریت آپولو ۱۳، “کن متینگلی”(ken Mattingly) خلبان ماژول بود؛ اما در آخرین دقایق ماموریت به خاطر اطلاع پزشکان از ابتلا نشدن وی در گذشته به بیماری سرخک و احتمال آسیب پذیری او در شرایط خاص از ماموریت حذف شد.
ماموریت آپولو۱۳، جهت فرود بر روی ماه برنامه‌ریزی شده بود؛ اما ۵۶ ساعت پس از آغاز ماموریت و در هنگام سفر رفت، بدلیل بروز حادثه‌ای در ماژول اکسیژن مایع و به دنبال آن عدم قابلیت تولید نیروی الکتریسیته جهت تولید آب و اکسیژن مورد نیاز فضانوردان برای ادامه سفر، این مأموریت ناتمام ماند و فضانوردان مجبور به بازگشت فوری به زمین شدند. پس از گذشت دو روز از پرتاب، فضانوردان ماموریت مجبور شدند برنامه‌های خود را رها کنند ولی قبل از این کار ویدئویی خیره‌کننده از ماه به ثبت رساندند.
اطلاعات به دست آمده از ” مدارگرد شناسایی ماه” دیدگاه این فضانوردان از نیمه تاریک ماه را با وضوح ۴K بازسازی کرده است.
این ویدئوی دو دقیقه‌ای، به افتخار فضانوردانی تولید شده که به مدت هشت دقیقه در تاریکی مطلق بودند.
پس از گذشت این زمان، با تابش نور خورشید، دهانه‌های برخوردی و سطح ماه نمایان شد.
مرکز کنترل ناسا در پایگاه فضایی “هاتسون” تصمیم گرفت که فضاپیما تنها یک دور اطراف ماه بزند و بدون فرود بر روی سطح ماه با یک پرواز بازگشت آزاد به طرف زمین برگردد. در این بین فضانوردان چون کار دیگری نمی‌توانستند انجام دهند به اتاقک ماه‌نورد منتقل شده بودند. در حقیقت این اتاقک برای استفاده مطلوب بود و باتری‌هایش برای ۱۰ ساعت کار شارژ داشتند. سه فضانورد ماموریت آپولو ۱۳ در اتاقک ماه‌نورد ساعات بحرانی را پشت سر گذاشتند.
انفجاری که در این ماموریت رخ داد، سبب شد جمله‌ای معروف از آن به یادگار بماند. این جمله که از سوی فرمانده “جیمز لاول” گفته شد، این بود:” هوستون(پایگاه فضایی)، ما دچار مشکل شدیم.”
طی این انفجار، فضاپیما مسیر اشتباهی را طی می‌کرد و احتمال داشت فضانوردان آن بدون هیچ امیدی در فضا جان خود را از دست بدهند.
چهار روز طول کشید که ناسا در نهایت توانست تیم این ماموریت را به سلامت به زمین بازگرداند.
طی این زمان، فضانوردان با کمبود آب، غذا و دمای نزدیک به انجماد روبه‌رو بودند.
در تاریخ ۱۷ آوریل این تراژدی به پایان رسید و فضانوردان به سلامت در اقیانوس آرام فرود آمدند.
فرود موفقیت‌آمیز فضانوردان نشان از مهارت آن سه در کنترل سفینه در شرایط بحرانی بود.
پس از فرود به زمین، این سه تن از دست رئیس جمهور وقت آمریکا، مدال آزادی دریافت کردند.
انتهای پیام
