حضور تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه نه تنها فقط برای تیم ملی، بلکه برای باشگاه‌ها نیز پاداشی را به دنبال داشت. از حضور بازیکنان هر تیم در جام جهانی مبلغی نصیب باشگاه‌ها می‌شود. مجموع پول باشگاه‌های ایرانی نزد فیفا ۲.۲ میلیون دلار بود که به حساب باشگاه‌ها نیامده است.
تحریم‌ها دلیل اصلی عدم انتقال این مبلغ به حساب باشگاه‌ها است. با وجود اینکه مبلغ ۲.۲ میلیون دلار می‌توانست مانند سپرده‌ای در بانک همچنان نزد فیفا باقی بماند و باشگاه‌ها در فرصتی مناسبی یا از راهی مطمئن به این پول برسند، اما شکایت‌های متعدد و پرونده‌های بین‌المللی در حال از بین بردن آن است.
مبالغی که طبق دستورالعمل فیفا بابت حضور بازیکنان همراه با تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه باید به باشگاه‌های ایرانی پرداخت شود، به‌شرح زیر است: (با این توضیح که بخشی از این پول‌ها هزینه شده که در ادامه به آن پرداخته می‌شود)
استقلال: ۸۴۰ هزار و ۵۱۰ دلار
پرسپولیس: ۶۴۹ هزار و ۴۸۵ دلار
سایپا: ۲۲۹ هزار و ۲۳۰ دلار
ذوب‌آهن: ۲۲۹ هزار و ۲۳۰ دلار
پدیده: ۱۵۲ هزار و ۸۲۰ دلار
سیاه‌جامگان: ۷۶ هزار و ۴۱۰ دلار
سپاهان: ۷۶ هزار و ۴۱۰ دلار
مجموع مطالبات باشگاه‌های ایرانی از فیفا: ۲ میلیون و ۲۵۴ هزار و ۹۵ دلار
بیشترین مبلغ کسر شده از مطالبه باشگاه‌ها از حساب باشگاه استقلال بوده است. جایی که آنها مجبور شدند پس از به ثمر رسیدن شکایت پروپیچ و رابسون جانواریو، نزدیک به ۵۰۰ هزار دلار از این مبلغ را به این دو بازیکن پرداخت کنند. استقلالی‌ها با این حساب حدود ۳۵۰ هزار دلار طلبکار خواهند بود که با وجود شکایت‌های دیگر از این باشگاه، بعید به نظر می‌رسد این پول هم به دست استقلالی‌ها برسد.
در حالی که سهم باشگاه پدیده (شهر خودرو) نیز از این مبلغ ۱۵۲ هزار و ۸۲۰ دلار بوده، اما فیفا از محل این پاداش مبلغی حدود ۱۸۰ هزار دلار بابت بدهی این باشگاه به ایگور پراهیچ پرداخت کرده است و بدین ترتیب این باشگاه مشهدی نه تنها طلبکار بلکه بدهکار هم شده است.
در این بین باشگاه پرسپولیس هم برای ۶۴۹ هزار دلاری که از فیفا طلب دارد، برنامه ریزی کرده تا از این طریق طلبش به سرتن چوک، مربی سابقش و فرناندو گابریل و نیلسون کوریا دو بازیکن سابق خود را پرداخت کند. همچنین پرسپولیسی‌ها قصد دارند از باقیمانده پول برای شکایت به پرونده‌های به نتیجه رسیده علیه این باشگاه استفاده کنند تا با شکایت به CAS به نوعی پرداخت را به تعویق بیندازند. پرسپولیس اکنون به دنبال شکایت بودیمیر، برانکو و دستیاران این مربی محکوم شده و شکایت کالدرون هم در جریان است که در صورت به نتیجه رسیدن، بار مالی سنگینی را به دوش باشگاه پرسپولیس خواهد گذاشت. با توجه به مشکلات مالی این باشگاه نیز، آنها به دنبال راهی هستند تا برای خود زمان بخرند و بهترین راه شکایت به CAS است که رسیدگی به پرونده چند ماهی زمان خواهد برد.
با توجه به این مسائل و اعمال کسری‌های درخواستی از سوی باشگاه‌ها برای پرداخت مطالبات‌شان در پرونده‌های شکایتی، باید حساب سه باشگاه استقلال، پرسپولیس و پدیده (شهر خودرو) را صفر بدانیم. در این صورت فقط چهار باشگاه ذوب‌آهن، سایپا، سپاهان و سیاه جامگان هستند که همچنان از فیفا طلبکار خواهند بود. مجموع طلب این چهار باشگاه نیز ۶۱۱ هزار و ۲۸۰ دلار است که در قیاس ۲.۲ میلیون دلار فقط کمتر از ۳۰ درصد مبلغ یاد شده است. این مبلغ هم در شرایطی باقی خواهد ماند که این باشگاه‌ها نیز مانند سه باشگاه دیگر در پرونده‌ای محکوم نشوند.
نکته جالب اینجاست که این پول‌ها در شرایطی که می‌تواند برای توسعه باشگاه‌ها و حتی پرورش استعداد‌ها برای درآمدزایی‌های اینچنینی (حضور بازیکنان در جام جهانی و دریافت پاداش از سوی باشگاه‌ها) شود، اما با سوء مدیریت هزینه پرونده‌هایی می‌شود که با حسابگری می‌توانست هزینه کمتری برای باشگاه‌ها داشته باشد. پرونده‌های شکایتی که نه تنها بودجه باشگاه‌ها را از بین می‌برد، بلکه عمر مدیریتی مدیران را هم کوتاه می‌کند تا به نوعی بلای جان و مال آنها باشد.
