ایسنا و به نقل از فیز، “آبسوار” یا “اسکیتباز دریایی” (sea skater)، نوعی حشره ساکن سطح اقیانوس است که میتواند منبع الهامبخشی برای بهبود در ابداع مواد دافع آب باشد. گروهی از پژوهشگران حوزه اقیانوسشناسی در بررسی جدیدی تلاش کردهاند تا بینشهایی را در مورد ویژگیهای فیزیکی این حشرات از جمله موها، پوشش مومی شکلی که بدن آنها را میپوشاند و همچنین حرکات آنها برای فرار از خطرات دریا ارائه دهند.
“گوری ماهادیک” (Gauri Mahadik)، از پژوهشگران این پروژه گفت: پژوهش بینارشتهای ما، نخستین نمونه در نوع خود است که دو نوع اسکیتباز دریایی را مورد بررسی قرار میدهد. هدف ما این بود تا نحوه تکامل این حشرات را برای زنده ماندن در محیطهای دریایی درک کنیم.
حشرات هنگام رو به رو شدن با امواج سهمگین، پرتو ماوراءبنفش، باران، پرندگان و ماهیهای شکارچی، به مجموعه سازگاریهایی نیاز دارند تا در اقیانوس زنده بمانند. پژوهشگران در این پروژه، دو نوع اسکیتباز دریایی را مورد بررسی قرار دادند تا نحوه سازگاری آنها را با محیط اطراف درک کنند.
ماهادیک افزود: نگه داشتن اسکیتبازان دریایی در آزمایشگاه، کار دشواری است و امکان آزمون و خطا به میزان قابل توجهی وجود دارد. این حشرات آدمخوار هستند؛ در نتیجه خوب غذا دادن به آنها موضوع بسیار مهمی بود. ما ساعتها زمان صرف کردیم تا از رفتار طبیعی این حشرات فیلمبرداری کنیم زیرا پرش آنها به اطراف بسیار زیاد است.
“لانا چنگ” (Lanna Cheng)، پژوهشگر “دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو” (UCSD) و از نویسندگان این پژوهش گفت: موهای بسیار باریک این حشرات میتوانند اتصال محکمی با یکدیگر داشته باشند تا از ورود آب به میان خودشان پیشگیری کنند. اگر حشره به صورت ناگهانی در آب فرو برود، این لایه مویی میتواند با تشکیل یک حباب هوا، به تنفس سریع آن کمک کند.
“هیمانشو میشرا” (Himanshu Mishra)، از پژوهشگران این پروژه گفت: هنگامی که حشره در حالت استراحت قرار میگیرد، حتی پنج درصد از سطح پای حشرات هم در تماس با آب قرار نمیگیرد؛ در نتیجه میتوان گفت که عملا در حال پرواز است.
پژوهشگران با ثبت حرکات حشرات به وسیله دوربین نشان دادند که اگر قطرات آب روی بدن حشره فرود بیایند، میلغزند و پایین میافتند یا این که حشره با پرش خود، قطرات را میریزد. سرعت حرکت حشرات برای فرار از امواج پیش رو، پژوهشگران را شگفتزده کرد.
میشرا افزود: ما قصد داریم با الهام از این حشرات، به ابداع فناوریهای کم هزینه و سازگار با محیط زیست کمک کنیم.
این پژوهش، در مجله ” Scientific Reports” به چاپ رسید.
انتهای پیام