مصطفی معین نوشت:
«هر چند میان دو رخداد تاریخی ۲ خرداد ۷۶ و ۳ خرداد ۶۱ پانزده سال فاصله وجود داشت، اما از ویژگی‌های مشترکی برخوردار بودند!
یکی در شرایط جنگی نابرابر و دیگری در رقابتی نابرابر، پیروزی ملت را در پی داشتند. بهترین جوانان کشور از نظر خلوص، آگاهی و آرمانخواهی نقش اول را در هر دو پیروزی بر عهده داشتند. فتح خرمشهر را امام “نصرت الهی” (خرمشهر را خدا آزاد کرد) دانستند و انتخابات دوره هفتم ریاست جمهوری (فتح قلوب) را رهبری “حماسه مردمی” نامگذاری کردند. شاخص‌ترین چهره‌های آن نبرد نظامی (علی صیاد شیرازی) و آن رقابت سیاسی (سید محمد خاتمی)، شخصیت هائی اخلاقی، متعهد، مظلوم و محبوب بودند.
ولی قدرناشناسی و کفران نعمت، باعث محروم ماندن مردم از سرمایه‌های نمادین و ارزشمند ملی خود می‌گردد.»
