این تحقیق تخمین میزند که هر فرد هنگام پیادهروی یک مسیر یک کیلومتری معادل ۴۸ تا ۷۶ کیلو کالری و برای طی کردن همان مسیر با دوچرخه معادل ۲۵ تا ۴۰ کیلو کالری انرژی مصرف میکند. اگر این انرژی با مصرف مواد غذایی اضافی جبران شود، طی کردن یک مسیر یک کیلومتری در کشورهای توسعه یافته از لحاظ اقتصادی میتواند به افزایش انتشار گازهای گلخانهای معادل ۰.۲۶ کیلوگرم کربن دیاکسید در هر کیلومتر هنگام پیاده روی و ۰.۱۴ کیلوگرم کربن دیاکسید در هر کیلومتر هنگام دوچرخه سواری منجر شود.دکتر میزدراک گفت: تفاوت قابل توجهی در انتشار گازهای گلخانهای مرتبط با تولید مواد غذایی بین بیشترین و کمترین کشورهای توسعه یافته از لحاظ اقتصادی وجود دارد. حمل و نقل فعال(پیاده روی و استفاده از دوچرخه) دارای مزایای بسیاری از جمله داشتن زندگی دلپذیر شهری، کاهش آلودگی هوا و کاهش بیماریهای مزمن مانند سرطان و بیماریهای قلبی است اما برای به حداکثر رساندن تأثیر در کاهش انتشار گازهای گلخانهای حاصل از افزایش حمل و نقل فعال، ما باید الگوهای غذایی را نیز مورد بررسی قرار دهیم. اگر پیادهروی و دوچرخه سواری با مصرف رژیم غذایی کم کربن همراه باشد، میزان انتشار گازهای گلخانهای مرتبط با حمل و نقل فعال کمتر خواهد بود.
دکتر “کریستینا کلگورن”(Cristina Cleghorn) یکی از محققان این مطالعه گفت: کاهش مصرف گوشت و استفاده بیشتر از سبزیجات، حبوبات، غلات و میوه به جای غذاهای فرآوری شده علاوه بر اینکه به سلامت کلی افراد کمک میکند برای محیط زیست نیز بسیار مهم است. با توجه به انتشار گازهای گلخانهای مرتبط با گروههای مختلف غذایی میتوان گفت مصرف حبوبات حدود ۰.۰۲ و مصرف هر کیلو گوشت گاو و گوسفند باعث انتشار حدود ۵.۶ گرم کربن دی اکسید میشود. اگر افراد مصرف اینگونه غذاها را کاهش دهند میتوانند تا ۸۰ درصد در کاهش انتشار این گازها نقش داشته باشند. به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانهای، ما باید تغییراتی را در رژیم غذایی و همچنین نحوه سفر خود ایجاد کنیم.