مشخص است که او برنامهای ندارد اما به همین صراحت نمیتوان مدعی شد که اطرافیان او هم برنامه انتخاباتی ندارند که اگر اینچنین بود هر روز گفتوگو با رسانهها را در دستور کار خود قرار نمیدادند. دیروز احمدینژاد در بیانیهای که با نام روابط عمومی دفتر رئیس دولتهای نهم و دهم منتشر شده آورده است: «اطلاعرسانی دقیق، صحیح و شفاف به افکار عمومی از اهمیت و ضرورت ویژهای برخوردار است زیرا متضمن مصالح و منافع ملی و برآمده ازیک خواست عمومی است و تصمیمگیری عالمانه مردم برای سرنوشت خویش و کشور نیز بستگی تمام به رعایت این مهم دارد. با وجود این اصل اساسی که مبتنی بر یک مطالبه ملی و قانونی است، متاسفانه شاهد تداوم انتساب برخی مطالب جعلی و خلاف واقع به دولت قبل و رئیسجمهوری سابق از سوی افراد و عناصر سیاسی و همچنین انتشار بدون ملاحظه اینگونه مطالب در طیفی از رسانههای گروهی هستیم که به نوبه خود به طرح درخواستهای مکرر و بیشمار هموطنان عزیز جهت روشنگری و پاسخگویی به سیاسیون حرفهای و رسانههای نشردهنده، انجامیده است.» و با این مقدمه در چهار بند توضیح داد که؛ «۱- ظاهرا گروهی از رسانهها و برخی از سیاستورزان در ایراد توهین، اتهام و افترا به دولتهای نهم و دهم و به طور اخص رئیسجمهور سابق خود را مبسوط الید میدانند و آشکارا چنین به نظر میرسد که از یک مصونیت کامل برای تداوم این رفتار ناهنجار نیز برخوردارند.» او مشخص نکرده که منظورش از توهین و اتهام چیست. اگر افشای تخلفات نهاد ریاستجمهوری است که روز شنبه یکی از مدیران آن بازداشت شد و اگر اتهام دیگری را مدنظر دارد میتواند درباره آن موضوع اطلاع رسانی کنند.
چه کسی گفت برنامه دارد؟
در ادامه این بیانیه آمده است: «۲- همانطور که پیش از این و بارها تصریح شده است، دکتر احمدینژاد هیچ برنامه انتخاباتی ندارند و از بیان هرگونه اظهارنظر درباره افراد و فهرستهای انتخاباتی، پرهیز میکنند. بنابراین انتظار میرود رسانههای ارتباط جمعی و مدعیان سیاستورزی از انتساب نامزدهای محترم انتخابات و برخی اقدامات و رفتارهای سیاسی به رئیسجمهوری سابق یا انعکاس مطالب غیرمستند به نقل از ایشان خودداری فرمایند.» باید از تهیهکنندگان این نامه سوال کرد که چه گروه و حزبی مدعی فعالیتهای انتخاباتی احمدینژاد شده که اکنون درصدد تکذیب آن هستند. اگر به باور نگارندگان این بیانیه سفرهای استانی احمدینژاد به معنای تبلیغات انتخاباتی است که این سفر برای انتخابات ریاستجمهوری کاربرد دارد نه انتخابات مجلس! در غیر این صورت رفتاری از احمدینژاد مشاهده نشده که بتوان از آن برداشت انتخاباتی داشت. شاید نگارنده یا نگارندگان این سطور برخی تخلفات دولتمردان دهم را مدنظر دارند و شاید میخواهند با طرح موضوع انتخابات بر روی آنها سرپوشی بگذارند تا در اطلاعرسانی پررنگ نشود چون فعالیت انتخاباتی احمدینژاد محلی از اعراب ندارد که به آن پرداخته شود. سکوت احمدینژاد مورد بعدی است که در این بیانیه به آن تصریح شده و آمده است: «۳- در احترام به ملت بزرگ ایران و جهت حفظ مصالح کشور، مشی و منش رئیسجمهوری سابق همچنان مبتنی بر سکوت در برابر امور جاری و همچنین توهینها و اتهامات گوناگون است و از پرداختن به هرگونه بحث و مجادلهای در این زمینه اجتناب میورزند، بنابراین از اصحاب رسانه و عناصر سیاسی انتظار میرود که از انتساب انگیزههای سیاسی و انتخاباتی خود به دولت قبل و دکتر احمدینژاد خودداری نمایند.» سوالی که مطرح میشود اینکه باید دربرابر عملکرد دولتی که او ریاست آن را برعهده داشته، سکوت کرد؟ آیا نگرانی احمدینژاد جزو آن دسته مسائلی است که در لوای یک نامه خواسته به آن پایان داده شود؟ خوب بود ایشان به مناظره انتخاباتی سال ۸۸ و آنچه درباره آیتا… هاشمی و ناطق نوری بیان کرد مراجعه کند تا بیشتر معنی اتهامزنی را دریابد. در بند۴ هم ذکر شده است که «دکتر احمدینژاد هیچ سخنگویی ندارند و بیان هرگونه مطالبی از سوی افراد مختلف به نقل از ایشان یا درباره رئیسجمهوری سابق، صرفا نظر شخصی خود آنان است. در صورتی که انتشار نظر دکتر احمدینژاد، ضرورت پیدا کند، دفتر ایشان به صورت رسمی آن را به اطلاع عموم خواهد رساند.» مشخص است که احمدینژاد سخنگو ندارد و سکوت او اگر بخواهد بدبینانه تعبیر شود را به دلیل نوع عملکردش باید ارزیابی کرد و اگر خوشبینانه این سکوت تعریف شود به معنای اعتقادش به گذر زمان و از یاد رفتن بسیاری از عملکردها در دولتش است. در نهایت افکار عمومی آگاه است و درباره اهداف نگارش یک بیانیه یا نامه از سوی احمدینژاد قضاوت خواهد کرد.
- – یاسمین طالقانی – آرمان