وی ادامه داد: در حرکت یک ضرب، مربیام وقتی دید بدنم آماده است، حرکت آخرم را به عنوان آخرین وزنهبرداری که به روی تخته میرفت، قرار داد و من توانستم آن حرکت را به خوبی انجام دهم. اینکه میگویم هیچ کسی فکرش را نمیکرد، یعنی حتی رسانههای داخلی هم میگفتند که فارس الباخ وزنه بردار مطرح قطری سه مدال طلای این دسته را خواهد گرفت اما نمیدانستند که او حتی یک مدال طلا را هم نمیتواند بگیرد. در حرکت دوضرب نیز همه فکر میکردند که حریف قطری یا آرتیم آنترپوف از قزاقستان طلا را میگیرد اما باز هم اشتباه فکر کردند و خدا را شکر رسول معتمدی وزنهبردار ایرانی توانست این مدال را کسب کند.
این وزنهبردار خوزستانی با بیان اینکه در حرکت دو ضرب نیز قطعا هدفم مدال بود، افزود: این حرکت را کمی زود شروع کردم و ریکاوریام کم شد. قطعا اگر زمان بیشتری داشتم، میتوانستم در حرکت دوضرب، وزنه ۲۲۵ کیلوگرم را که وزنه با ارزشی است را هم بزنم اما بازهم خدا را شکر که در این رقابتها حداقل به یک مدال آن هم به رنگ طلا رسیدم. ضمن اینکه من حدود شش ماه به خاطر آسیبدیدگی از تمرینات تخصصیام دور بودم. خیلی از رسانهها فشار میآوردند که دهدار نمیتواند به خاطر این آسیبدیدگیاش به تیمملی برگردد اما کرونا به نوعی به دادم رسید و با تاخیری که در رقابتهای آسیایی ایجاد شد، فرصت پیدا کردم و توانستم به لطف خدا و کمک پدر، مادر و مربیام محسن بهمنی، خیلی زود به وزنهبرداری برگردم. در اولین گام در لیگ برتر، وزنه زدم و بعد هم با نظر مربیان تیمملی به اردو دعوت شدم و در اردو نیز توانستم رکوردهای بهتری را ثبت کنم.
وی درباره وزنه زدن در یک دسته بالاتر نیز گفت: من روز مسابقه با لباس، ۹۷ کیلوگرم بودم و اگر روز قبل در ۹۶ کیلوگرم وزنه می زدم به راحتی سه مدال طلا را به دست می آوردم اما به خاطر ترکیب تیمی، در دسته ۱۰۲ کیلوگرم به روی تخته رفتم و البته همیشه نیز گفتهام مثل یک سرباز هستم و هرچه تیمملی و فدراسیون بگوید انجام خواهم داد.دهدار تاکید کرد: البته خودم خیلی از کارم راضی نیستم اما خوشحالم که حداقل به یک مدال طلا رسیدم و برای چند دقیقه نیز هموطنانم را خوشحال کردم.وی درباره میزبانی ازبکستان نیز عنوان کرد: میزبانی تا اینجا خیلی خوب بوده است و پروتکلهای بهداشتی هم به خوبی رعایت میشود. همه وزنهبرداران با تست کرونا وارد محل هتل شدند و حتی ساعتی پیش (یکشنبه) نیز مجددا تست کرونا دادیم.