آماندا گوردون، روانشناس بالینی در استرالیا، با توجه به توصیههای اخیر وزارت بهداشت جهانی برای حفظ بهزیستی روحی و روانی طی این بحران به والدین پیشنهاد میکند که با کودکان بر اساس سن آنان صحبت شود و برای کودکان فضای امن برای کشف احساساتی مانند ترس و غم و اندوه فراهم شود.
خانم گوردون گفت: “از موارد مهم در صحبت با کودکان، اطمینان دادن به آنان از عدم تغییر در روش زندگی کنونی است، بهعنوانمثال، در مورد شست و شوی دستها باید گفته شود، ما پیشازاین نیز باید دستها را میشستیم و بهداشت را رعایت میکردیم، پس تغییری در رفتار ما رخ نداده است. ما همیشه باید دستهای خود را بعد از رفتن به توالت، قبل از غذا و بعد از بازی با حیوانات و یا لمس کردن اشیاء و دیگران بشوییم.”
خانم گوردون در ادامه افزود: ما باید به کودکان بگوییم که جهان برای آنان بسیار ایمن است و بیماری در هرزمانی وجود دارد.
وی اظهار کرد: “مورد جدید نیز مانند سرماخوردگی است و باید بچهها مراقب خود باشند.اگر کودکان از دیدن افرادی که ماسک استفاده میکنند، نگران شدند، باید توضیح دهیم که دلیل این کار مهربانی است تا از بیمار شدن دیگران پیشگیری کنند.”
وی خاطرنشان کرد: ما نباید اجازه دهیم که کودکان مضطرب، به وسواس فکری و اجباری مبتلا شوند و بیدلیل و بیشازاندازه دستهای خود را بشویند.
ما باید کودکان را از شستن بیشازاندازه و غیرمعقول دستها منع کنیم و به زندگی معمول خود ادامه دهیم.
اگر ما ترس خود را کنترل کنیم، فرزندان ما نیز دچار وحشت نمیشوند. اگر ما بتوانیم یک زندگی عادی داشته باشیم، فرزندان ما نیز زندگی عادی خواهند داشت.
به عقیده وی ما نباید در مورد قرنطینه با کودکان صحبت کنیم، کودکان میتوانند با یکدیگر بازی کنند، فقط باید موارد بهداشتی لازم را رعایت کنند و اگر محدودیتی در نظر گرفتیم به آنان خاطر نشان کنیم که برای سلامت آنان تلاش میکنیم.
ما باید رفتار خودمان را نیز موردتوجه قرار دهیم، بهخصوص زمانی که از اخبار مربوط به ویروس صحبت میشود. همه باید روشی معقولانه اتخاذ کنیم بدون اینکه موجب نگرانی کودکان شویم.
نکته اصلی این است که والدین نباید از رسانه بیشازاندازه استفاده کنند، چون انتقالدهنده اخبار به کودکان میشوند، والدین خوب و باذکاوت، همان کاری را انجام میدهند که پیشازاین انجام میدادند.
خانم گوردون هنگام صحبت از نوجوانان میگوید: تعطیلی مدارس میتواند کمی ترسناک باشد. اطمینان از تعامل اجتماعی خوب بین بچهها بسیار مهم است. اگر بچهها بیمار نباشند بازهم میتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
وی هشدار میدهد، محیطی فراهم نکنید که کودکان احساس ترس کنند، این مورد شامل بهداشت شخصی آنان نیز میشود.
وی توصیه میکند: “خود را کنترل کنید تا فرزندان شما احساس درماندگی نکنند.”