“آشنافی بتری”(Ashenafi Betrie)، پژوهشگر “دانشگاه ملبورن”(University of Melbourne) استرالیا و از اعضای این گروه پژوهشی گفت: اکتشافات بنیادین نشان داده‌اند که سطح کلسیم و پتاسیم در عضلات اطراف رگ‌های خونی، نحوه انبساط و انقباض آنها را کنترل می‌کند.به گفته پژوهشگران، پتاسیم به تنظیم کلسیم در عضله می‌پردازد و کلسیم مسئولیت باریک کردن شریان‌هایی را برعهده دارد که فشار خون را بالا می‌برند و جریان خون را محدود می‌کنند. سلول‌های دیگری مانند سلول‌های اندوتلیال و عصب‌های حسی که رگ خونی را احاطه می‌کنند نیز به تنظیم کلسیم و پتاسیم در عضله شریان می‌پردازند.
بتری افزود: ما دریافتیم که روی نیز نقش مهمی در این میان بر عهده دارد. ما تاثیر داروهای مبتنی بر روی را بر عملکرد مغز مبتلا به آلزایمر بررسی می‌کردیم که کاهش قابل توجه و غیرمنتظره فشار خون را در موش‌های تحت درمان با این داروها دیدیم.این گروه پژوهشی با همکاری پژوهشگران “دانشگاه ورمانت”(University of Vermont) آمریکا به بررسی در این زمینه پرداختند و دریافتند که کار هماهنگ روی با عصب‌های حسی، سلول‌های اندوتلیال و عضله شریان‌ها، به کاهش سطح کلسیم در عضله رگ خونی می‌انجامد. این کار به استراحت کردن رگ، کاهش فشار خون و افزایش جریان خون کمک می‌کند. دانشمندان دریافتند که رگ‌های خونی مغز و قلب نسبت به رگ‌های خونی سایر نواحی بدن، حساسیت بیشتری در برابر روی دارند.
“اسکات آیتون”(Scott Ayton)، از پژوهشگران این پروژه گفت: اساسا روی، اثری معکوس بر جریان خون و فشار آن دارد. روی، اهمیت زیادی در زیست‌شناسی دارد و عجیب است که پژوهشگران پیش از این به بررسی نقش روی در تنظیم فشار خون نپرداخته‌اند.یک حقیقت دیگر این است که ژن‌های کنترل‌کننده سطح روی در سلول‌ها، با بیماری قلبی- عروقی از جمله فشار خون بالا در ارتباط هستند و فشار خون بالا یکی از عوارض جانبی کمبود روی به شمار می‌رود.پژوهشگران تاکید کرده‌اند که این پژوهش، به بررسی‌های بیشتری نیاز دارد.
