گروه سیاسی: مصطفی میرسلیم عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس می‌گوید: در حال حاضر در ایران، سه و نیم میلیون کارمند وجود دارد که در مقایسه با کشورهای دیگر با این تعداد می‌توان، تمام آسیا را اداره کرد و با این شرایط مردم باید سختی را بپذیرند و تحمل کنند تا مقداری تولید در مسیر رونق قرار بگیرد.
چکیده اظهارات مصطفی میرسلیم در گفتگو با سایت رویداد ۲۴ را در ادامه می خوانید:
* اصلاح ساختاری بودجه کار مشکلی است. اگر قرار باشد اصلاح ساختاری بودجه انجام شود، باید به جای استفاده از نفت به سمت استفاده از مالیات رفت و برای اینکه بتوان مالیات دریافت کرد باید تولید رونق پیدا کند که از طریق افزایش تولید امکان دریافت مالیات به وجود بیاید.
* متاسفانه تعداد کارکنان دولت در دولت‌های قبل رو به افزایش رفته است، در حالی طبق پیش‌بینی‌های انجام شده در سیاست‌های برنامه ششم توسعه، این تعداد باید کاهش پیدا کند. در حال حاضر در ایران، سه و نیم میلیون کارمند وجود دارد که در مقایسه با کشورهای دیگر با این تعداد می‌توان، تمام آسیا را اداره کرد.
* (با بیان اینکه دولت با یک دهم این تعداد از کارمند می‌تواند کار‌های فنی خود را با کیفیت خیلی خوب انجام دهد): این‌ها هزینه‌هایی است که گریبان دولت را گرفته است. همچنین دولت تعداد زیادی بازنشسته دارد که برای پرداخت حقوق آن‌ها از صندوق‌ها استفاده شده است. دولت‌های قبلی به طور عموم به صندوق‌های بازنشستگی دست برده‌اند و بازنشستگان نیز الان از دولت مطالبه دارند و دولت هم که نمی‌تواند آن مبالغ را پرداخت کند به ناچار حقوق بازنشستگان را در بودجه لحاظ می‌کند.
* این رویکرد، فاجعه است و نمی‌دانند که چه کاری انجام دهند، در حالی که حقوق بازنشستگان به صندوق‌ها رفته و حق آن‌ها است که الان آن را دریافت کنند، به همین‌رو این‌ها مشکلاتی است که وجود دارد و باید برطرف شود؛ بنابراین اصلاحات ساختاری مثل یک جراحی می‌ماند که اگر دولت بخواهد در این جراحی موفق شود، باید همه با هم همکاری کنند.
* اگر امسال این شیوه‌ها را اصلاح نکنیم، کارمان عقب می‌افتد، هرچند که مردم باید قدری سختی را بپذیرند. دولت هم باید همت کند و کالا‌های ضروری که چند قلم هستند را به طور تضمین شده در اختیار مردم قرار دهد که مشکلات جاری و معیشیتی مردم حل شود تا بتوانیم بعداً ان‌شاءالله با تولید و درآمد بیشتر کار را جلو ببریم.
* وقتی درآمد بیشتر شود، ارزش پول ملی افزایش پیدا می‌کند. وقتی تولید ناخالص ملی ما افزایش پیدا نکرده و شش سال است که همین اندازه بوده و حتی کمتر هم شده است، طبیعتاً قیمت دلار هم به بیش از ۳۰ هزار می‌رسد. این در حالی است که دیگر کشور‌ها کار کرده‌اند و ما کار نکرده‌ایم، بنابراین ارزش پول ما در مقابل ارزش پول آن‌ها کمتر می‌شود، پس چاره‌ای جز افزایش تولید نداریم. به عبارتی برای مهار تورم، فقط کار کردن روی سیستم انقباضی کفاف نمی‌دهد، به همین‌رو باید به فکر افزایش تولید به هر قیمتی باشیم.
چکیده اظهارات مصطفی میرسلیم در گفتگو با سایت رویداد ۲۴ را در ادامه می خوانید:
* اصلاح ساختاری بودجه کار مشکلی است. اگر قرار باشد اصلاح ساختاری بودجه انجام شود، باید به جای استفاده از نفت به سمت استفاده از مالیات رفت و برای اینکه بتوان مالیات دریافت کرد باید تولید رونق پیدا کند که از طریق افزایش تولید امکان دریافت مالیات به وجود بیاید.
* متاسفانه تعداد کارکنان دولت در دولت‌های قبل رو به افزایش رفته است، در حالی طبق پیش‌بینی‌های انجام شده در سیاست‌های برنامه ششم توسعه، این تعداد باید کاهش پیدا کند. در حال حاضر در ایران، سه و نیم میلیون کارمند وجود دارد که در مقایسه با کشورهای دیگر با این تعداد می‌توان، تمام آسیا را اداره کرد.
* (با بیان اینکه دولت با یک دهم این تعداد از کارمند می‌تواند کار‌های فنی خود را با کیفیت خیلی خوب انجام دهد): این‌ها هزینه‌هایی است که گریبان دولت را گرفته است. همچنین دولت تعداد زیادی بازنشسته دارد که برای پرداخت حقوق آن‌ها از صندوق‌ها استفاده شده است. دولت‌های قبلی به طور عموم به صندوق‌های بازنشستگی دست برده‌اند و بازنشستگان نیز الان از دولت مطالبه دارند و دولت هم که نمی‌تواند آن مبالغ را پرداخت کند به ناچار حقوق بازنشستگان را در بودجه لحاظ می‌کند.
* این رویکرد، فاجعه است و نمی‌دانند که چه کاری انجام دهند، در حالی که حقوق بازنشستگان به صندوق‌ها رفته و حق آن‌ها است که الان آن را دریافت کنند، به همین‌رو این‌ها مشکلاتی است که وجود دارد و باید برطرف شود؛ بنابراین اصلاحات ساختاری مثل یک جراحی می‌ماند که اگر دولت بخواهد در این جراحی موفق شود، باید همه با هم همکاری کنند.
* اگر امسال این شیوه‌ها را اصلاح نکنیم، کارمان عقب می‌افتد، هرچند که مردم باید قدری سختی را بپذیرند. دولت هم باید همت کند و کالا‌های ضروری که چند قلم هستند را به طور تضمین شده در اختیار مردم قرار دهد که مشکلات جاری و معیشیتی مردم حل شود تا بتوانیم بعداً ان‌شاءالله با تولید و درآمد بیشتر کار را جلو ببریم.
* وقتی درآمد بیشتر شود، ارزش پول ملی افزایش پیدا می‌کند. وقتی تولید ناخالص ملی ما افزایش پیدا نکرده و شش سال است که همین اندازه بوده و حتی کمتر هم شده است، طبیعتاً قیمت دلار هم به بیش از ۳۰ هزار می‌رسد. این در حالی است که دیگر کشور‌ها کار کرده‌اند و ما کار نکرده‌ایم، بنابراین ارزش پول ما در مقابل ارزش پول آن‌ها کمتر می‌شود، پس چاره‌ای جز افزایش تولید نداریم. به عبارتی برای مهار تورم، فقط کار کردن روی سیستم انقباضی کفاف نمی‌دهد، به همین‌رو باید به فکر افزایش تولید به هر قیمتی باشیم.
