شهر قائمیه و روستاهای تابعه‌ی آن که زمانی جزئی از کازرون بودند در سال ۱۳۹۸ با حواشی که در آن زمان به وجود آمد بالاخره توانست به عنوان شهرستانی مستقل از کازرون به مرکزیت شهر قائمیه شناخته شود اما پس از دو سال هنوز این شهرستان به معنای واقعی شهرستان نیست و به قول مردم همان منطقه چنارشیجون در شب شهر است و در روز روستا !!!
شهرستان کوه‌چنار به نسبت شهرستان کازرون حدود یک چهارم جمعیت دارد و مساحت سرزمینی آن کمتر از یک پنجم کازرون است اما در مورد دیگر امکانات اقتصادی و فرهنگی و علمی و تفریحی و… این نسبت برای کوه‌چنار بسیار کم تر است. این اختلاف سطح از توسعه یافتگی در یک بررسی سرانگشتی اگرچه منطقی به نظر می رسد چون سابقه مدنیت کازرون با چند قرن سابقه باید بیشتر از کوه‌چنار با دو سال باشد ولی عدم توجه به یک شهرستان تازه تاسیس بعد از گذشت دو سال اصلاً منطقی نیست و می‌طلبد نگاه ویژه ای به آن شود.
از دید کلان وقتی مسئولین به فکر استقلال کوه‌چنار می‌افتند قطعا باید برای پیشرفت آن برنامه‌ریزی‌های متعدد کوتاه مدت و بلندمدت کرده باشند ولی این موضوع با گذشت دو سال به چشم نمی‌آید و این که در این شهر اتفاق خاصی بعد از شهرستان شدن افتاده باشد مشهود نبوده و اگر چنان چه مسئولین امر به این مشکل توجهی نداشته باشند خدای نکرده ممکن است این مشکل به یک بحران از هر نوعی تبدیل شود چون یک شهر به شهرستان تبدیل شده که سطح انتظار و حمایت از آن همچنان گذشته مانده مستعد بروز مشکلات است برای مثال آمار رشد جمعیت در شهرستان کازرون شیبی نزولی داشته ولی با استقلال کوه چنار رشد جمعیت در این شهرستان شیبی نزولی تر از کازرون دارد و اگر برای این موضوع چاره ای اندیشیده نشود در یک دهه بعد رشد جمعیت در آن منفی خواهد بود.
از دید میانی، اداره شهرستان به دلیل نبود زیرساخت‌های لازم در شهرستان و عدم تجربه و توانمندی در سطح مدیریت شهرستان توسط مسئولین بومی شهرستان، یا مسئولین اقماری در این شهرستان هستند که این مسئولین چون از بین اهالی بومی نیستند قطعا از مشکلات عمیق شهر خبر ندارند و یا مسئولین توانمند از شهرستان های رقیب در بدنه مدیریت شهرستان هستند که به دلیل نگاه متداول و نادرست رقابتی علاقه ای ندارند که کوه چنار بهتر از شهرستان خودشان باشد که این نگاه نادرست عمدتا در بین شهرستان های هم جوار و رقیب در کل کشور عملا مشهود است پس برای حل این مشکل که می تواند با سو مدیریت ها بحران آفرین باشد باید نسلی از مدیران بومی تربیت شوند تا پس از زمانی معقول به نتیجه مطلوب برسد.
از دید خرد، شهرستان کوه‌چنار با مشکلی که بیش از همه با آن مواجه است و اصلاً ملموس نیست، معضل عدم خودباوری در بین مردم شهرستان کوه چنار نسبت به شهرستان شدن این شهر است به حدی که مدیر شهری بومی به این شهر همان نگاه گذشته را دارد و مشکلات را طایفه ای و قبیله ای حل می کند و با وجود چنین نگاهی طبعاً مخاطب آن که عموم مردم هستند هم همان نگاه طایفه ای و قبیله ای را دارند و حتی می‌توان با تاملی بیش تر متوجه شد نحوه ی مدیریت در شهرستان کوه‌چنار بیش از این که شهری باشد هم چنان روستایی مانده ولی می توان با ایجاد خود باوری و حمایت های در سطح کلان و میانی معضلات خرد را حل کرد.
امید است در قرن جدید با تغییر رویه حمایتی و مدیریتی در سه سطح مذکور شهرستان کوه چنار به عنوان یکی از شهرستان های شاخص کشور شناخته شود.
