گروه سیاسی: عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز گفت: تا به امروز هیچ چیزی درباره ابلاغ اخراج من از دانشگاه به بنده ابلاغ نشده. تنها نامه قطع همکاری را به رئیس دانشکده ارسال کردند. نعمت احمدی استاد دانشگاه و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز خبر داد که از این دانشگاه اخراج شده است. این خبر بازتاب گسترده ای در رسانه های داخلی و بین المللی داشت. پیش از این نیز خبر اخراج محمد فاضلی استاد دانشگاه شهید بهشتی رسانه ای شده بود. گفتگوی روزنامه ستاره صبح با نعمت احمدی را در ادامه می خوانید:
شما از چه زمانی وارد دانشگاه آزاد شده اید و دلیل اخراج شما از دانشگاه چه بوده است؟
ورود من به دانشگاه آزاد از ابتدای تاسیس این دانشگاه صورت گرفت.اما از اوایل دهه ۷۰ با حق التدریسی و عنوان استاد مدعو در دانشکده حقوق شروع به تدریس کردم.سال ها در شهرها مختلف مثل بندرعباس،کرج و زنجان حضور داشتم.در اوایل دهه ۸۰ عضو هیئت علمی تمام وقت دانشگاه شدم.بنده ده ها پایان نامه و رساله در دانشگاه حقوق،ادبیات و تاریخ داشتم. هر رابطه استخدامی و کاری یک روز شروع می شود و یک روز تمام می شود.بنده در حوزه های مختلف مانند روزنامه نگاری،وکالت و کشاورزی فعال هستم اما هیچکدام از این موارد مانع علاقه بنده به تدریس نشده است.ممکن است دانشگاه عدم نیاز خود را قانونی و به طرق مختلف به نیروی خود اعلام کند و یا فرد را بازنشسته و یا بازخرید کند اما اخراج زمانی صورت می گیرد که تخلفاتی از ناحیه عضو مستخدم صورت گرفته باشد. بنده در دوران ریاست دکتر میرزاده در کمیته ای برخی قوانین راهبردی دانشگاه را که از هم پاشیدگی داشت سامان دادیم و تنظیم کردیم.انتظار این بود که مسئولان دانشگاه آزاد اگر قصد عدم همکاری با من را داشتند عدم نیاز و یا عدم همکاری با دانشگاه را به شیوه قانونی برابر آیین نامه انتظامی اعضای هیئت علمی انجام می دادند.بنده تخلفی نداشته ام.با حضور چندین ساله من در تدریس،دانشگاه کسورات مختلفی از حقوق من به عناوین مختلف کسر کرده است.در جلسه ای به تاریخ ۷/۱۲/۱۴۰۰ با حضور رئیس دانشگاه و رئیس واحد مرکز تصمیم گرفته شد به معاون آموزشی اعلام کنند که با ادامه همکاری نعمت احمدی مخالفت به عمل آمده است.این مسئله در تاریخ همکاری های اساتید دانشگاه آزاد کم نظیر و یا بی نظیر است.بنده تصور نمی کنم فردی با این سوابق را اینگونه از مجموعه دانشگاهی کنار گذاشته باشند. با توجه به اینکه از چندین دانشجو پایان نامه داشتم و استاد راهنمای آنها بودم این دانشجویان در حالت بلاتکلیفی قرار گرفتند که باید ادامه وضعیت تحصیلی خود را به چه نحوی جلو ببرند.اما علی رغم بی حرمتی و کم لطفی که مسئولان دانشگاه به بنده داشتند بنده به تدریس و فعالیتم ادامه دادم تا دانشجویان بلا تکلیف نمانند.علی رغم اینکه چندین پایان نامه وجود داشت از اسفند ماه حقوق بنده را قطع کردند.دو اظهارنامه به اقای تهرانچی رئیس دانشگاه آزاد و دکتر آقامیری رئیس واحد تهران مرکز فرستادم که مفاد صورت جلسه ۷/۱۲/۱۴۰۰ را به بنده اعلام کنند.
آیا دلایل قطع همکاری را به شما اعلام نکردند؟
تا به امروز هیچ چیزی به بنده ابلاغ نکردند.تنها نامه قطع همکاری را به رئیس دانشکده ارسال کردند.
با توجه به اینکه اخراج اساتید پیش از این نیز وجود داشته،به نظر شما این رویکرد چه عواقبی را برای جامعه علمی کشور دارد؟
دانشگاه آزاد یک مجموعه دانشگاهی خاص است.در دوران حیات هاشمی رفسنجانی بارها از ایشان خواستم و خودشان هم مایل بودند که ترتیبی داده شود تا از بیرون در مدیریت دانشگاه دخالتی نشود.آن زمان وقفنامه ای نوشته شد اما با آن مخالفت شد.اگر انتخاب اساتید دانشگاه توسط هیئت عملی دانشگاه صورت می گرفت دچار اینگونه بد اخلاقی ها نمی شدیم. مسئول یک مجموعه باید علاقه به کلیت مجموعه داشته باشد.تعدادی از افراد که امروز که امروز در دانشگاه آزاد مسئول هستند عضو دانشگاه ازاد نیستند و در جاهای دیگر مسئولیت دارند.این موضوع باعث می شود علاقه و وابستگی به دانشگاه ازاد نداشته باشند و باعث شود تصمیماتی نادرست گرفته شود. دانشگاه آزاد بعد از انقلاب فرهنگی تاسیس شد.در انقلاب فرهنگی بسیاری از اساتید که برای آنها هزینه شده بود پاکسازی شدند.اما دانشگاه آزاد با تساهل و تسامحی که از آیت الله هاشمی داشت این افراد را جذب کرد.یعنی بدون اینکه سرمایه گذاری در حوزه اساتید شکل بگیرید دانشگاه آزاد به وسیله بد اخلاقی هایی که در دانشگاه های دولتی صورت گرفت از یک کارد همه جانبه و علمی برخوردار شد. علت اینکه یک فضای بی روح بر دانشگاه های کشور علی الخصوص دانشگاه آزاد حاکم است این است که وقتی خود دانشگاه و مسئولانش علاقه ای به کلیت مجموعه ندارند.
شما از چه زمانی وارد دانشگاه آزاد شده اید و دلیل اخراج شما از دانشگاه چه بوده است؟
ورود من به دانشگاه آزاد از ابتدای تاسیس این دانشگاه صورت گرفت.اما از اوایل دهه ۷۰ با حق التدریسی و عنوان استاد مدعو در دانشکده حقوق شروع به تدریس کردم.سال ها در شهرها مختلف مثل بندرعباس،کرج و زنجان حضور داشتم.در اوایل دهه ۸۰ عضو هیئت علمی تمام وقت دانشگاه شدم.بنده ده ها پایان نامه و رساله در دانشگاه حقوق،ادبیات و تاریخ داشتم. هر رابطه استخدامی و کاری یک روز شروع می شود و یک روز تمام می شود.بنده در حوزه های مختلف مانند روزنامه نگاری،وکالت و کشاورزی فعال هستم اما هیچکدام از این موارد مانع علاقه بنده به تدریس نشده است.ممکن است دانشگاه عدم نیاز خود را قانونی و به طرق مختلف به نیروی خود اعلام کند و یا فرد را بازنشسته و یا بازخرید کند اما اخراج زمانی صورت می گیرد که تخلفاتی از ناحیه عضو مستخدم صورت گرفته باشد. بنده در دوران ریاست دکتر میرزاده در کمیته ای برخی قوانین راهبردی دانشگاه را که از هم پاشیدگی داشت سامان دادیم و تنظیم کردیم.انتظار این بود که مسئولان دانشگاه آزاد اگر قصد عدم همکاری با من را داشتند عدم نیاز و یا عدم همکاری با دانشگاه را به شیوه قانونی برابر آیین نامه انتظامی اعضای هیئت علمی انجام می دادند.بنده تخلفی نداشته ام.با حضور چندین ساله من در تدریس،دانشگاه کسورات مختلفی از حقوق من به عناوین مختلف کسر کرده است.در جلسه ای به تاریخ ۷/۱۲/۱۴۰۰ با حضور رئیس دانشگاه و رئیس واحد مرکز تصمیم گرفته شد به معاون آموزشی اعلام کنند که با ادامه همکاری نعمت احمدی مخالفت به عمل آمده است.این مسئله در تاریخ همکاری های اساتید دانشگاه آزاد کم نظیر و یا بی نظیر است.بنده تصور نمی کنم فردی با این سوابق را اینگونه از مجموعه دانشگاهی کنار گذاشته باشند. با توجه به اینکه از چندین دانشجو پایان نامه داشتم و استاد راهنمای آنها بودم این دانشجویان در حالت بلاتکلیفی قرار گرفتند که باید ادامه وضعیت تحصیلی خود را به چه نحوی جلو ببرند.اما علی رغم بی حرمتی و کم لطفی که مسئولان دانشگاه به بنده داشتند بنده به تدریس و فعالیتم ادامه دادم تا دانشجویان بلا تکلیف نمانند.علی رغم اینکه چندین پایان نامه وجود داشت از اسفند ماه حقوق بنده را قطع کردند.دو اظهارنامه به اقای تهرانچی رئیس دانشگاه آزاد و دکتر آقامیری رئیس واحد تهران مرکز فرستادم که مفاد صورت جلسه ۷/۱۲/۱۴۰۰ را به بنده اعلام کنند.
آیا دلایل قطع همکاری را به شما اعلام نکردند؟
تا به امروز هیچ چیزی به بنده ابلاغ نکردند.تنها نامه قطع همکاری را به رئیس دانشکده ارسال کردند.
با توجه به اینکه اخراج اساتید پیش از این نیز وجود داشته،به نظر شما این رویکرد چه عواقبی را برای جامعه علمی کشور دارد؟
دانشگاه آزاد یک مجموعه دانشگاهی خاص است.در دوران حیات هاشمی رفسنجانی بارها از ایشان خواستم و خودشان هم مایل بودند که ترتیبی داده شود تا از بیرون در مدیریت دانشگاه دخالتی نشود.آن زمان وقفنامه ای نوشته شد اما با آن مخالفت شد.اگر انتخاب اساتید دانشگاه توسط هیئت عملی دانشگاه صورت می گرفت دچار اینگونه بد اخلاقی ها نمی شدیم. مسئول یک مجموعه باید علاقه به کلیت مجموعه داشته باشد.تعدادی از افراد که امروز که امروز در دانشگاه آزاد مسئول هستند عضو دانشگاه ازاد نیستند و در جاهای دیگر مسئولیت دارند.این موضوع باعث می شود علاقه و وابستگی به دانشگاه ازاد نداشته باشند و باعث شود تصمیماتی نادرست گرفته شود. دانشگاه آزاد بعد از انقلاب فرهنگی تاسیس شد.در انقلاب فرهنگی بسیاری از اساتید که برای آنها هزینه شده بود پاکسازی شدند.اما دانشگاه آزاد با تساهل و تسامحی که از آیت الله هاشمی داشت این افراد را جذب کرد.یعنی بدون اینکه سرمایه گذاری در حوزه اساتید شکل بگیرید دانشگاه آزاد به وسیله بد اخلاقی هایی که در دانشگاه های دولتی صورت گرفت از یک کارد همه جانبه و علمی برخوردار شد. علت اینکه یک فضای بی روح بر دانشگاه های کشور علی الخصوص دانشگاه آزاد حاکم است این است که وقتی خود دانشگاه و مسئولانش علاقه ای به کلیت مجموعه ندارند.
