اسماعیل حسین‌پور
سال‌هاست که در ایران، هم زمان با عید باستانی نوروز، توسط رهبری هر سال با شعاری آغاز می‌شود و سال ۱۴۰۲ به‌عنوان سال: “مهار تورم و رشد تولید” نام‌گذاری شده است. در حالی که دولتی همسو با دیگر ارکان کشور، خود را در قول و عمل، مطیع اوامر رهبری می‌داند؛ انتظار این است این دولت، تمام همت خود را صرف تحقق شعار سال کند؛ ولی آنچه تاکنون شاهد آن بوده‌ایم؛ عملاً به سال “رشد تورم و مهار تولید” تبدیل شده است.
گویا برخی مدیران دولتی، با نگاهی سطحی و کلیشه‌ای به شعار سال، رسالتشان در قبال این شعار، صرفاً در چاپ بنر و نصب آن بر سر در اداره و برخی میادین، چاپ شعار در سربرگ مکاتبات اداری و استفاده از شعار سال در سخنرانی‌هایشان، خلاصه می‌شود که رشد فزایندۀ قیمت‌ها و بی عملی دولت در قبال این شعار، شاهد این مدعا است.
حیرت‌آور این است در سالی که به نام “مهار تورم و رشد تولید” نام‌گذاری شده است، دولت با اعمال برخی محدودیت‌ها برای کارخانجات به بهانۀ مدیریت برق و…، مانع تولید می‌شود و با افرایش قیمت‌ها، پیشاهنگ تورم در جامعه شده است که این تورم روبه‌رشد، زندگی رقت باری را برای انبوه مردم صبور این سرزمین رقم زده است.
انتظار می‌رود دولت صادقانه بگوید برای تحقق شعار سال چه کرده است؟ از وضعیت بازار خودرو، مسکن، مصالح ساختمانی، لبنیات، مواد پروتئینی، حبوبات، میوه و سبزیجات، نرخ خدمات عمومی، ملزومات کشاورزی، کاغذ چاپ و… گزارشی به مردم ارائه دهد و بگوید در کدام زمینه شاهد کنترل یا کاهش تورم بوده‌ایم؟
مایۀ تأسف و تعجب است درحالی‌که شاهد حضور مدیرانی همسو، هم‌اندیش، همراه و هماهنگ با حاکمیت هستیم و این جماعت بر مسند، خود را “اصحاب قبیلۀ ما می‌توانیم” می‌نامند؛ ولی با این موج روبه‌رشد گرانی‌ها، شعار سال که فرمان شخص اول مملکت است؛ مورد غفلت قرار می‌گیرد و در مقابل چشم همین مدیران مدعی، کُرد و گُرد زنان این سرزمین، برای لقمه‌ای “نان”کولبری می‌کنند و جمعیت بی‌شماری از ایرانیان، برای لقمه‌ای نان سر در سطل‌های زبانه دارند.
شایسته است دولت به‌عنوان بانی وضع موجود، ضمن تبیین عملکرد خود و عدم فرافکنی و متهم نمودن دولت قبل، گام‌های عملی برای مهار تورم بردارد چرا که سوءمدیریت‌ها و انبوه وعده های رنگین و بی‌ثمر این سالیان، بسیاری از ایرانیان را به ستوه آورده است و ادامۀ این روند، برای فردای ایران و ایرانی، آسیب‌زا است.
سال‌هاست که در ایران، هم زمان با عید باستانی نوروز، توسط رهبری هر سال با شعاری آغاز می‌شود و سال ۱۴۰۲ به‌عنوان سال: “مهار تورم و رشد تولید” نام‌گذاری شده است. در حالی که دولتی همسو با دیگر ارکان کشور، خود را در قول و عمل، مطیع اوامر رهبری می‌داند؛ انتظار این است این دولت، تمام همت خود را صرف تحقق شعار سال کند؛ ولی آنچه تاکنون شاهد آن بوده‌ایم؛ عملاً به سال “رشد تورم و مهار تولید” تبدیل شده است.
گویا برخی مدیران دولتی، با نگاهی سطحی و کلیشه‌ای به شعار سال، رسالتشان در قبال این شعار، صرفاً در چاپ بنر و نصب آن بر سر در اداره و برخی میادین، چاپ شعار در سربرگ مکاتبات اداری و استفاده از شعار سال در سخنرانی‌هایشان، خلاصه می‌شود که رشد فزایندۀ قیمت‌ها و بی عملی دولت در قبال این شعار، شاهد این مدعا است.
حیرت‌آور این است در سالی که به نام “مهار تورم و رشد تولید” نام‌گذاری شده است، دولت با اعمال برخی محدودیت‌ها برای کارخانجات به بهانۀ مدیریت برق و…، مانع تولید می‌شود و با افرایش قیمت‌ها، پیشاهنگ تورم در جامعه شده است که این تورم روبه‌رشد، زندگی رقت باری را برای انبوه مردم صبور این سرزمین رقم زده است.
انتظار می‌رود دولت صادقانه بگوید برای تحقق شعار سال چه کرده است؟ از وضعیت بازار خودرو، مسکن، مصالح ساختمانی، لبنیات، مواد پروتئینی، حبوبات، میوه و سبزیجات، نرخ خدمات عمومی، ملزومات کشاورزی، کاغذ چاپ و… گزارشی به مردم ارائه دهد و بگوید در کدام زمینه شاهد کنترل یا کاهش تورم بوده‌ایم؟
مایۀ تأسف و تعجب است درحالی‌که شاهد حضور مدیرانی همسو، هم‌اندیش، همراه و هماهنگ با حاکمیت هستیم و این جماعت بر مسند، خود را “اصحاب قبیلۀ ما می‌توانیم” می‌نامند؛ ولی با این موج روبه‌رشد گرانی‌ها، شعار سال که فرمان شخص اول مملکت است؛ مورد غفلت قرار می‌گیرد و در مقابل چشم همین مدیران مدعی، کُرد و گُرد زنان این سرزمین، برای لقمه‌ای “نان”کولبری می‌کنند و جمعیت بی‌شماری از ایرانیان، برای لقمه‌ای نان سر در سطل‌های زبانه دارند.
شایسته است دولت به‌عنوان بانی وضع موجود، ضمن تبیین عملکرد خود و عدم فرافکنی و متهم نمودن دولت قبل، گام‌های عملی برای مهار تورم بردارد چرا که سوءمدیریت‌ها و انبوه وعده های رنگین و بی‌ثمر این سالیان، بسیاری از ایرانیان را به ستوه آورده است و ادامۀ این روند، برای فردای ایران و ایرانی، آسیب‌زا است.
