هنگامی که همه گیری ویروس کرونا بهار امسال صنعت نفت را احاطه کرد، بسیاری این وضعیت را کم سابقه توصیف کردند. قیمتها به دلیل اشباع عرضه و ضعیف شدن تقاضا که ناشی از همه گیری بود، سقوط کردند. سپس قرنطینه چین خاتمه پیدا کرد و صنعت نفت به نشانه بهبود اوضاع نفس راحتی کشید. اوضاع در حال بازگشت به وضعیت عادی بود که دوباره قرنطینه های جدیدی وضع شدند و به نظر می رسد بازگشت به وضعیت عادی طولانی تر از حد تصور زمان خواهد برد. انگلیس وارد یک قرنطینه یک ماهه شده است. اگرچه تقاضای این کشور برای نفت با تقاضای کشورهای چین و هند به هیچ وجه برابری نمی کند اما آنچه مهم است این نیست بلکه این حقیقت اهمیت دارد که انگلیس و پیش از آن آلمان و فرانسه به قرنطینه دومی برای مهار شیوع کووید ۱۹ نیاز پیدا کردند که در بهار باعث سقوط تقاضای جهانی برای نفت شده بود. به همین دلیل اعلام خبر قرنطینه این کشورها باعث ریزش قیمتها شد و حتی کاهش هشت میلیون بشکه ذخایر نفت آمریکا در هفته منتهی به۳۰ اکتبر تاثیری در حمایت از قیمتها نداشت.
جان کمپ، مقاله نویس رویترز اخیرا در مطلبی نوشت: دیدگاه معامله گران از خوش بینی به بدبینی در شش ماه آینده تغییر پیدا کرده است. پیشتر به نظر می رسید اندکی اعتماد نسبت به محدود شدن عرضه و تاثیر مثبت آن بر بالا رفتن قیمتها وجود دارد. اکنون این نگرانی شکل گرفته که تقاضا تحت تاثیر موج جدید شیوع ویروس کرونا پایینتر از عرضه خواهد ماند و به نظر می رسد که این بار بعید است چین به نجات بازار بیاید.
اوایل امسال چین از فرصت ریزش تاریخی قیمتهای نفت استفاده کرد و میزان قابل ملاحظه ای نفت خریداری کرد. پالایشگاههای چینی با بهبود سطح فعالیت صنعتی، نرخ پالایش نفت را افزایش دادند. اما فضای ذخیره سازی به سرعت پر شد در حالی که تقاضا برای فرآورده های پالایشی ضعیف ماند.
واردات نفت چین پس از این که اواخر بهار و اوایل تابستان به رکورد بالایی صعود کرد، رو به کاهش گذاشت اما معامله گران همچنان به تحولات چشم دوخته اند تا ببینند تقاضا چه میزان ضعیف خواهد ماند.
در این بین تولیدکنندگان عضو اوپک در خاورمیانه درباره موضوعی بحث می کنند که تا چند ماه پیش غیرقابل تصور بود. آنها در حال بررسی کاهش بیشتر تولید یا تمدید محدودیت عرضه فعلی به جای افزایشی تولیدی هستند که برای اوایل سال ۲۰۲۱ پیش بینی کرده بودند.
اوپک پلاس در آوریل توافق کرده بود محدودیت عرضه ۹.۷ میلیون بشکه در روز اجرا شود. سپس از ژوییه به ۷.۷ میلیون بشکه در روز تسهیل شود و در مرحله سوم، از ژانویه سال ۲۰۲۱ به ۵.۷ میلیون بشکه در روز تسهیل شود. اجرای این برنامه با عدم بهبود قیمتها دچار ابهام شده است. لحظه ای که این تولیدکنندگان افزایش تولیدشان را آغاز می کنند، قیمتها کاهش پیدا می کند. اکنون برخی از اعضای اوپک مایل هستند تولیدشان را افزایش دهند و یکی از آنها حتی اجازه هم نمی گیرد.
لیبی به دلیل مشکلات داخلی و اختلالات متعدد در روند تولید، از مشارکت در توافق کاهش تولید اوپک پلاس معاف بوده است. بنادر و میادین نفتی این کشور در ژانویه محاصره شدند و به سقوط تولید از بیش از یک میلیون بشکه در روز به کمتر از ۱۰۰ هزار بشکه در روز منجر شد. این محاصره در سپتامبر خاتمه پیدا کرد و افزایش تولید لیبی آغاز شد. این کشور تا به این لحظه تولیدش را به بیش از یک میلیون بشکه در روز رسانده و نفت را به بازاری سرازیری کرده که توان جذب زیادی را ندارد.
بر اساس گزارش اویل پرایس، در این بین محدودیتهای سفر به قوت خود باقی مانده و مانع هر گونه بهبود تقاضا برای نفت شده است. اوپک گزینه های زیادی در بحبوحه کسری بودجه و تدابیر ریاضتی ندارد بنابراین تعجبی ندارد که درباره کاهش بیشتر تولید صحبت می کند. متاسفانه حتی این اقدام هم ممکن است به قیمتها کمک نکند. معامله گران خود را برای تمدید محدودیت عرضه فعلی اوپک پلاس آماده کرده اند و به سرعت روی محدودیت عرضه به میزان ۹.۷ میلیون بشکه در روز حساب می کند. قیمتها ممکن است برای مدتی افزایش پیدا کند اما برای این که بالاتر بماند به اخبار خوب و قابل اطمینانی مانند تولید واکسن موفقیت آمیز برای کووید ۱۹ نیاز دارد.
انتهای پیام
