وی افزود: دولتهای محلی و شهرداریها میکوشند تا با بررسی رویکردهای بخش خصوصی در مشارکت با بخش عمومی، بستر مناسبی را برای جذب آنها برای ساخت و راهاندازی و بهرهبرداری از پروژههای متنوع زیرساختی فراهم سازند و مدیران شهری بخشی از وظایف سنتی خود در زمینه عرضه کالاها و خدمات عمومی را به بخش خصوصی واگذار کنند و از طریق فرایندهای مشارکت و تنظیم قرارداد مشارکت امکان تأمین منابع مالی بیشتری را برای پروژههای خود فراهم کنند.
طاهری در بخشی دیگر با تاکید بر اینکه بهترین راه جذب سرمایه گذار قراداد مشارکت است، افزود: این قرارداد توافقی است بین بخش عمومی (شهرداری) و بخش خصوصی (سرمایهگذاران) که همکاری بخش خصوصی را برای ارائه خدمات عمومی و مشارکت در انجام پروژههای زیربنایی و ساختمانی امکانپذیر کرده است و با قراردادهای پیمانکاری تفاوت دارد. در حقیقت مشارکت عمومیخصوصی یا همان PPP مدلی برای تأمین مالی پروژههای زیرساختی، زیربنایی و ساختمانی است.
این فعال اقتصادی در همین زمینه گفت: سرمایهگذاری مشارکتی انواع مختلفی دارد که هرازگاهی مدلهایی نیز ابداع و به انواع آن اضافه میشود. برخی از آنها عبارتاند از «مشارکت مدنی»، «ساخت و بهرهبرداری و تحویل»، «ساخت و بهرهبرداری و اجاره و تحویل»، «ساخت و اجاره و تحویل»، «ساخت و بهرهبرداری و مالکیت»، «روشهای ترکیبی» و دهها روش دیگر.
وی افزود: مهمترین دلیل استفاده از روشهای مشارکت عمومی و خصوصی، دستیابی به ارزش کسبشده بیشتر در مقابل منابع صرفشده نسبت به روشهای متعارف انجام پروژه (تأمین مالی دولتی و خرید خدمات مشاوره و پیمانکاری) است.
طاهری در بخش دیگر عنوان کرد: جذب سرمایه های بخش خصوصی و سرمایه های خارجی برای اجرای پروژه های شهرداری ها، از روش های معتبر تامین منابع مالی در حوزه مدیریت شهری، محسوب می شود. هم اکنون یکی از رویکردهای اصلی در حوزه های مدیریت شهری و روستایی در کشور، حرکت به سمت شناسایی درآمدهای پایدار، روش ها و ابزارهای جدید تامین منابع مالی، نظیر جذب سرمایه گذاران داخلی و خارجی می باشد.
وی در خصوص مشارکت بخش خصوصی در مدیریت شهر اهواز افزود: هرچه پیشرفت در سطح شهرها است با مشارکت بخش خصوصی محقق شده و تنها راه پیشرفت هرچه سریع تر شهرها مشارکت بخش خصوصی در ایجاد و بهره برداری از ظرفیت های شهری است که اهواز نیز نیاز بیشتری به این سرمایه گذاری ها دارد.
طاهری تجربه برخورد با بخش خصوصی و دفع آنان طی سالهای گذشته را به میان کشید و گفت: نخستین راه برای جذب سرمایه گذار، احترام است و نباید با دید یک پیمانکار به سرمایه گذاران نگاه شود زیرا یکی از مشکلات امروز شهر اهواز، نبود سرمایه گذار است.
این فعال اقتصادی به عدم وجود نقشه و مسیر سرمایه گذاری در شهرداری اهواز اشاره کرد و گفت: سرمایه گذار مبتنی بر اطلس سرمایه گذاری بخش خصوصی و مشارکت عمومی از فرصت ها، اولویت ها و جهت دهی تسهیلات شهرداری برای سرمایه گذاری در بافت فرسوده، املاک، مراکز تفریحی، رودخانه کارون، انبوه سازی، مراکز رفاهی و خدماتی و مترو و ناوگان حمل و نقل عمومی مطلع می شود و تحت این برنامه بلند مدت برای انتقال و استقرار سرمایه خود اعتماد پیدا می کند.
وی در پایان گفت: باید نگاه ارکان مدیریتی استان و شهرداری اهواز به سرمایه گذار تغییر کند چرا که سرمایه گذار با فداکاری و شجاعت، همه سرمایه مادی خود را برای ایجاد کار و رونق اقتصادی و ارزش آفرینی در شهر هزینه می کند و از این رو شایسته تکریم است.