گروه سیاسی: روزنامه آرمان ملی نوشت:«آرایشگرها وقتی بیکار میشوند سر همدیگر را میتراشند»؛ این جمله بارها شنیده شده و مصداق افرادی است که وقتی بهانهای برای گیر دادن به رقیب ندارند، وارد چالش با همدیگر شده و به تخریب یکدیگر میپردازند.
اکنون آنچه حمید رسایی انجام میدهد مصداق بارز این جملات است. تمامی ارکان قدرت در دست اصولگرایان بوده و اصلاحطلبان در خارج گود هستند؛ بنابراین امثال آقای رسایی بهانهای برای هجمه به رقیب اصلاح طلب ندارد، لذا به چرایی ورود کوثری به مجلس پرداختهاند.
البته ابن گیر دادن بیبهانه نیست، چون شاید اگر کوثری به مجلس نمیرفت، رسایی امید حضور در بهارستان را داشت! نکته قابلتوجه اینکه حمید رسایی در بررسی صلاحیت نمایندگی در دوره دهم مجلس شورای اسلامی، عدماحرازصلاحیت شده است؛ امری که به عقیده وی سیاسی و فاقد مستندات قانونی بود؛ البته بعد از شکایت رسایی، صلاحیتش تأیید شد.
افشاگری رسایی از راه بنداز جا بنداز!
ماجرا از زمانی آغاز شد که بر اساس نتایج آرای انتخابات میاندورهای مجلس سردار کوثری به عنوان منتخب مردم تهران معرفی شد. همان ایام مجتبی توانگر نماینده اصولگرای مجلس نوشت: «کاندیدای با اخلاق نماینده تهران شد. کوثری گزینه نیروهای ائتلاف انقلاب در انتخابات میاندورهای وارد مجلس یازدهم شد».
حمید رسایی که رقیب انتخاباتی کوثری بود، در پاسخ به توانگر نوشت: « نتیجه انتخابات مجلس تهران بهرغم اعلام پیروزی آ. کوثری ازطرف برخی رسانهها و نمایندگان قالیباف، هنوز مشخص نیست. ظاهرا سیاست «راه بنداز و جا بنداز» در این سالها به این جماعت مزه داده. غیر از تخلفات روز انتخابات، اصل حضور آ. کوثری درانتخابات منع قانونی داشته که با شکایت بنده در حال بررسی است.»
نکته قابلتاملی که رسایی در این توئیت اعتراضی بدان اشاره کرده، سیاست راه بنداز جابنداز است که تاکید کرده در گذشته هم جریان داشته و این سوال را در اذهان شکل داده که در چه انتخاباتی اصولگرایان از این روش استفاده کرده بودند که اکنون رسایی به افشای آن پرداخته است.
کار به شکایت کشید!
پس از آنکه پاسخی به ادعاهای رسایی داده نشد؛ رسایی خبر داد به هیات اجرایی و نظارت بر انتخابات شکایت کرده است. او در توئیتی تصریح کرد: «شکایتم در هیات اجرایی و نظارت بر انتخابات (شورای نگهبان) در حال رسیدگی است. برای اطلاع افکارعمومی دلایلم را در خصوص اینکه چرا حضور سردار اسماعیل کوثری درانتخابات مجلس غیرقانونی است، در کانال تلگرامیام منتشر کردهام». آنچه رسایی به عنوان انتقاد از اعلام کوثری ذکر کرده چنین است که :« مطابق نص صریح بخش الف ماده ۲۹ قانون انتخابات مجلس، شاغلین در نیروهای مسلح و وزارت اطلاعات (بند ۲۸) بهواسطه مقام و شغل خود از داوطلب شدن محروماند، مگر اینکه حداقل شش ماه قبل از ثبتنام از سمت خود «استعفا» نموده و به هیچوجه در آن پست «شاغل» نباشند. بنابراین بند قانونی، نیروهای نظامی که شش ماه قبل در نهادهای نظامی مشغول به کار بوده یا مسئولیت داشتهاند، حق کاندیداتوری مجلس را ندارند.»
رسایی همچنین نوشته: «مطابق تبصره ۳ همین ماده (اصلاحی ۲۶/ ۱/ ۱۳۸۶): بههنگام ثبتنام، ارائه گواهی رسمی مبنی بر قبول استعفا و عدماشتغال در پست و مقام و مشاغل یادشده در بندهای «الف» و «ب» این ماده (که یکی از مصادیق آن نیروهای نظامی و اطلاعاتی بودند) شش ماه قبل از ثبتنام مطابق این بند قانونی، علاوهبر الزام به ارائه استعفانامه در زمان ثبتنام، فرد نظامی نباید در طول شش ماه قبل از ثبتنام در نهاد نظامی و با عنوانی که داشته، فعالیتی داشته باشد و در صورت وجود اسنادی مبنیبر فعالیت وی، با توجه به صراحت قانون، حضور وی در انتخابات غیرقانونی خواهد بود.» رسایی سپس خطاب به کوثری آورده است: «با توجه به الزام قانونی، ایشان باید در روز ثبتنام، برگه استعفای خود از عضویت در سپاه و همچنین استعفا از جایگاه مشاورعالی فرمانده کل سپاه و عدم اشتغال به تاریخ شش ماه قبل را ارائه میداده اما هیچکدام از این اسناد را به همراه نداشته و ارائه نداده است.»
دست نیاز رایی به سمت اصلاحطلبان
قدرت دوستی رسایی تا آنجا ادامه پیدا کرده که برای رسیدن به هدف دست به دامان اصلاحطلبان و رسانههای آنها شده؛ چنانکه در ابتدای انتشار دلایلیش برای محکوم کردن انتخاب کوثری نوشته است: «آیا رسانههای اصلاحطلب و اصولگرا به این موضوع خواهند پرداخت؟» این جمله یعنی دراز کردن دست نیاز و کمک به سمت آنانی که سالها به ضدانقلاب، غربگرا و فتنهگر بودن متهمشان میکرد اما حالا این روزنامهنگاران در نگاه رسایی تبدیل به حقطلبان، شخصیتهای منطقی و معقول، کاردرستها و… شدهاند!
نیاز سبب تغییر انسانهای بیریشه و بیعقیده میشود و زمانی که رسیدن به قدرت هدف این افراد باشد، مواضعشان در سریعترین زمان ممکن تغییر میکند. مشخص نیست رسایی در صورت اثبات درستی انتخاب کوثری چه موضعی در قبال اصلاحطلبان خواهد داشت و توانایی تغییر مجدد مواضع و فراموش کردن استمدادش از اصلاحطلبان را دارد یا خجالت میکشد و از توهین و اتهامزنی به رقیب دست برمیدارد؟
مجلس علاقهمند به نظامیها
باید به این نکته هم توجه داشت برخی نمایندگان مجلس یازدهم سابقه نظامیگری دارند چنانکه جعفرزاده ایمنآبادی از نمایندگان سابق مجلس میگوید: «نکته دیگر اینکه قاطبه اصلی کسانی که وارد مجلس شدهاند نظامی هستند و سابقه اجرایی ندارند. این افراد به رویکرد قانونگذاری و آییننامههای مجلس و سیاستهای ابلاغی اشرافیت دقیقی ندارند. اگر به شعارهای مطرح شده از طرف این افراد توجه کنیم مشخص است که این افراد از سیاستهای ابلاغی در زمینههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بیاطلاع هستند». همین نمایندگان ۳۰ آذر سال گذشته در جریان بررسی طرح اصلاح قانون انتخابات ریاستجمهوری با پیشنهاد غلامرضا نوریقزلجه نماینده بستانآباد مبنیبر حذف بند (خ) که شرایط حضور در انتخابات را فرماندهان عالی نیروهای مسلح با جایگاه سرلشگری و بالاتر میداند، مخالفت کردند.
اکنون آنچه حمید رسایی انجام میدهد مصداق بارز این جملات است. تمامی ارکان قدرت در دست اصولگرایان بوده و اصلاحطلبان در خارج گود هستند؛ بنابراین امثال آقای رسایی بهانهای برای هجمه به رقیب اصلاح طلب ندارد، لذا به چرایی ورود کوثری به مجلس پرداختهاند.
البته ابن گیر دادن بیبهانه نیست، چون شاید اگر کوثری به مجلس نمیرفت، رسایی امید حضور در بهارستان را داشت! نکته قابلتوجه اینکه حمید رسایی در بررسی صلاحیت نمایندگی در دوره دهم مجلس شورای اسلامی، عدماحرازصلاحیت شده است؛ امری که به عقیده وی سیاسی و فاقد مستندات قانونی بود؛ البته بعد از شکایت رسایی، صلاحیتش تأیید شد.
افشاگری رسایی از راه بنداز جا بنداز!
ماجرا از زمانی آغاز شد که بر اساس نتایج آرای انتخابات میاندورهای مجلس سردار کوثری به عنوان منتخب مردم تهران معرفی شد. همان ایام مجتبی توانگر نماینده اصولگرای مجلس نوشت: «کاندیدای با اخلاق نماینده تهران شد. کوثری گزینه نیروهای ائتلاف انقلاب در انتخابات میاندورهای وارد مجلس یازدهم شد».
حمید رسایی که رقیب انتخاباتی کوثری بود، در پاسخ به توانگر نوشت: « نتیجه انتخابات مجلس تهران بهرغم اعلام پیروزی آ. کوثری ازطرف برخی رسانهها و نمایندگان قالیباف، هنوز مشخص نیست. ظاهرا سیاست «راه بنداز و جا بنداز» در این سالها به این جماعت مزه داده. غیر از تخلفات روز انتخابات، اصل حضور آ. کوثری درانتخابات منع قانونی داشته که با شکایت بنده در حال بررسی است.»
نکته قابلتاملی که رسایی در این توئیت اعتراضی بدان اشاره کرده، سیاست راه بنداز جابنداز است که تاکید کرده در گذشته هم جریان داشته و این سوال را در اذهان شکل داده که در چه انتخاباتی اصولگرایان از این روش استفاده کرده بودند که اکنون رسایی به افشای آن پرداخته است.
کار به شکایت کشید!
پس از آنکه پاسخی به ادعاهای رسایی داده نشد؛ رسایی خبر داد به هیات اجرایی و نظارت بر انتخابات شکایت کرده است. او در توئیتی تصریح کرد: «شکایتم در هیات اجرایی و نظارت بر انتخابات (شورای نگهبان) در حال رسیدگی است. برای اطلاع افکارعمومی دلایلم را در خصوص اینکه چرا حضور سردار اسماعیل کوثری درانتخابات مجلس غیرقانونی است، در کانال تلگرامیام منتشر کردهام». آنچه رسایی به عنوان انتقاد از اعلام کوثری ذکر کرده چنین است که :« مطابق نص صریح بخش الف ماده ۲۹ قانون انتخابات مجلس، شاغلین در نیروهای مسلح و وزارت اطلاعات (بند ۲۸) بهواسطه مقام و شغل خود از داوطلب شدن محروماند، مگر اینکه حداقل شش ماه قبل از ثبتنام از سمت خود «استعفا» نموده و به هیچوجه در آن پست «شاغل» نباشند. بنابراین بند قانونی، نیروهای نظامی که شش ماه قبل در نهادهای نظامی مشغول به کار بوده یا مسئولیت داشتهاند، حق کاندیداتوری مجلس را ندارند.»
رسایی همچنین نوشته: «مطابق تبصره ۳ همین ماده (اصلاحی ۲۶/ ۱/ ۱۳۸۶): بههنگام ثبتنام، ارائه گواهی رسمی مبنی بر قبول استعفا و عدماشتغال در پست و مقام و مشاغل یادشده در بندهای «الف» و «ب» این ماده (که یکی از مصادیق آن نیروهای نظامی و اطلاعاتی بودند) شش ماه قبل از ثبتنام مطابق این بند قانونی، علاوهبر الزام به ارائه استعفانامه در زمان ثبتنام، فرد نظامی نباید در طول شش ماه قبل از ثبتنام در نهاد نظامی و با عنوانی که داشته، فعالیتی داشته باشد و در صورت وجود اسنادی مبنیبر فعالیت وی، با توجه به صراحت قانون، حضور وی در انتخابات غیرقانونی خواهد بود.» رسایی سپس خطاب به کوثری آورده است: «با توجه به الزام قانونی، ایشان باید در روز ثبتنام، برگه استعفای خود از عضویت در سپاه و همچنین استعفا از جایگاه مشاورعالی فرمانده کل سپاه و عدم اشتغال به تاریخ شش ماه قبل را ارائه میداده اما هیچکدام از این اسناد را به همراه نداشته و ارائه نداده است.»
دست نیاز رایی به سمت اصلاحطلبان
قدرت دوستی رسایی تا آنجا ادامه پیدا کرده که برای رسیدن به هدف دست به دامان اصلاحطلبان و رسانههای آنها شده؛ چنانکه در ابتدای انتشار دلایلیش برای محکوم کردن انتخاب کوثری نوشته است: «آیا رسانههای اصلاحطلب و اصولگرا به این موضوع خواهند پرداخت؟» این جمله یعنی دراز کردن دست نیاز و کمک به سمت آنانی که سالها به ضدانقلاب، غربگرا و فتنهگر بودن متهمشان میکرد اما حالا این روزنامهنگاران در نگاه رسایی تبدیل به حقطلبان، شخصیتهای منطقی و معقول، کاردرستها و… شدهاند!
نیاز سبب تغییر انسانهای بیریشه و بیعقیده میشود و زمانی که رسیدن به قدرت هدف این افراد باشد، مواضعشان در سریعترین زمان ممکن تغییر میکند. مشخص نیست رسایی در صورت اثبات درستی انتخاب کوثری چه موضعی در قبال اصلاحطلبان خواهد داشت و توانایی تغییر مجدد مواضع و فراموش کردن استمدادش از اصلاحطلبان را دارد یا خجالت میکشد و از توهین و اتهامزنی به رقیب دست برمیدارد؟
مجلس علاقهمند به نظامیها
باید به این نکته هم توجه داشت برخی نمایندگان مجلس یازدهم سابقه نظامیگری دارند چنانکه جعفرزاده ایمنآبادی از نمایندگان سابق مجلس میگوید: «نکته دیگر اینکه قاطبه اصلی کسانی که وارد مجلس شدهاند نظامی هستند و سابقه اجرایی ندارند. این افراد به رویکرد قانونگذاری و آییننامههای مجلس و سیاستهای ابلاغی اشرافیت دقیقی ندارند. اگر به شعارهای مطرح شده از طرف این افراد توجه کنیم مشخص است که این افراد از سیاستهای ابلاغی در زمینههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بیاطلاع هستند». همین نمایندگان ۳۰ آذر سال گذشته در جریان بررسی طرح اصلاح قانون انتخابات ریاستجمهوری با پیشنهاد غلامرضا نوریقزلجه نماینده بستانآباد مبنیبر حذف بند (خ) که شرایط حضور در انتخابات را فرماندهان عالی نیروهای مسلح با جایگاه سرلشگری و بالاتر میداند، مخالفت کردند.