گروه سیاسی: نماینده تبریز در محلس، درباره سوءاستفاده گروه‌های اپوزیسیون و سلطنت‌طلب از حادثه پیش آمده برای مهسا امینی و بهره‌برداری از این اعتراضاتِ به حق مردم گفت: همواره آسیبی که در مطالبات مردمی وجود داشته این بوده است که اپوزویسیون و ضدانقلاب به نحوی سوار این ماجرا شوند و آن را به نفع خودشان مصادره کنند اما مردم همیشه با هوشمندی توانسته‌اند بازی‌های سیاسی درون کشور را به خوبی تشخیص دهند و در سناریوهایی که آن‌ها چیدند بازی نکنند و مطالبات خودشان را به طور صریح دنبال کنند.
احمد علیرضابیگی ادامه داد: در این قضیه‌ای که در حال حاضر اتفاق افتاد بخش‌های مختلف سود خودشان را می‌برند؛ یک بخش ضدانقلاب خارج از کشور است که منفعت خودش را تعقیب می‌کند و تلاش دارد این‌گونه القا کند که جمهوری اسلامی ایران در درون خودش دچار شکاف قابل توجهی شده است و بعد هم بنا دارد این طور نشان دهد آموزه‌های دینی علیه مردم کشور به کار گرفته شده و تفکر مردم با آموزه‌های دینی در تعارض هستند و در عین حال هم القا و سعی می‌کنند این مطالب را تشدید کنند و بتوانند سود و منفعت خودشان را ببرند.
وی افزود: یک گروه دیگر سیاسیون داخل کشور اعم از اصولگرا و اصلاح‌طلب هستند که یکی درصدد اثبات اقتدار خودش است و دیگری محفلی پیدا کرده است برای اینکه بتواند بهانه‌گیری‌هایش را انجام دهد و غرولندهای خودش را داشته باشد، زیرا غیر از این، محفل دیگری را نمی‌تواند برای بهانه‌گیری پیدا کند لذا بهترین محفلی که می‌تواند ابراز وجود کند همین جا است. یک گروه دیگر متحجرین هستند که آنان ظاهرا طوری تکیه بر فقه و مبنای عقیدتی‌شان دارند که فقط برای خودشان قابل اعتنا باشد، ولی تلاش دارند آن را به تمام جامعه تسری دهند و انجام آن را از تمام جامعه مطالبه کنند در حالی که جامعه در چارچوب قانون و سنت‌های پذیرفته شده می‌تواند رفتار کند.
علیرضابیگی با بیان اینکه مردم با شناختی که از این مواضع دارند باید هوشمندانه رفتار کنند به نحوی که در سناریوی این چهار گروه گرفتار نشوند، عنوان کرد: این مهم بر دوش خردمندان و فرهیحتگان جامعه است که آن را تشخیص دهند و راهکاری را جلوی پای سیستم و حاکمیت بگذارند که موضوعات فرهنگی و اجتماعی هیچ‌گاه در قالب‌های پلیسی نمی‌تواند راه حلی داشته باشد. بایستی از این تجربه چند ده ساله‌ای که مدام با وجود خسارت‌های قابل توجهی که از رهگذر آن حاصل شده است و مشاهده کردیم، استفاده و یک تجدیدنظر اساسی در این روند صورت گیرد، زیرا خسارت‌هایش غیرقابل تحمل و جبران است. ناامید کردن مردم و جوان‌های این کشور همه و همه یک رفتار غیرقابل توجیهی است که بارها خسارت‌بار بودن آن تجربه شده است و بازگشت و تجدیدنظر در این رویه را بیش از پیش مورد تاکید قرار می‌دهد.
وی خاطرنشان کرد: دستگاه انتظامی کشور اولویت‌های بسیاری دارد اما روی این موضوعات تمرکز می‌شود. در درون بدنه نیروی انتظامی هم کارکنان خدومش از این موضوع خسته، ملول و آرزده هستند زیرا این کارشان نیست اما برخی علاقمند هستند این کار را دنبال کنند زیرا به این ترتیب می‌توانند محبوبیتی نزد گروه‌های سیاسی که به آن‌ها اشاره کردم پیدا کنند و برخی از نقض‌ها و خلاء‌ها را هم پوشش دهند و بدشان نمی‌آید در این موضوع بتوانند هدف‌های خودشان را دنبال کنند. ما هم ترجیح داده‌ایم که همین رویه ناصواب را دنبال کنیم آن هم با وجود اینکه تبعات آن را حس و لمس کرده‌ایم و هزینه‌های گزافی پرداخت کردیم، باز با این وجود علاقمند هستیم که باید همین راه رفته شود و برخی اصلا نمی‌خواهند بپذیرند این رویه ناصوابی بوده است و موضوعات فرهنگی نمی‌تواند راهکار پلیسی و انتظامی داشته باشد. صحنه‌های متعددی هم روایتش برای ما صورت پذیرفته است و هم در ویدئوهایی که در فضای مجازی منتشر می‌شود ما شاهد برخوردهای نا‌مناسبی هستیم که صرفا به واسطه اینکه پلیس آموزش‌های لازم را در این خصوص ندیده است و توانایی‌های لازم را به دست نیاورده است، به یک ناهنجاری مصیبت‌بار تبدیل می‌شود. آنجایی که مادری فریاد می‌زند بچه‌اش مریض است و نبریدش و یا صحنه‌های از این دست که در فضای مجازی و تریبون‌های بیگانه مدام تکرار می‌شود و ما مسئولیت برخورد با ظاهرا ناهنجاری که باز درخصوص هنجار بودن آن نقطه نظرات متفاوتی وجود دارد را به پلیسی سپردیم که اساسا قدرت تشخیص‌اش را دارا نیست.
وی با اشاره به اینکه موضوع گشت ارشاد تبدیل به یک نان‌دانی برای جماعتی شده است، عنوان کرد: گشت ارشاد یک محل ارتزاق برای خارج‌نشینان، یک محل ارتزاق برای گروه‌های سیاسی داخلی اصولگرا و اصلاح‌طلب و متحجرین شده است که تلاش دارند جامعه را وادار کنند بر مبنای خواست آن‌ها رفتار کند ضمن اینکه از جهت حقوقی هم باز این موضوع محل مناقشه است، یعنی اگر نیروی انتظامی با این پدیده برخورد می‌کند و آن را جرم مشهود به شمار آورد، در مشهود بودن و جرم بودن بی‌حجابی بحث بسیار است.
علیرضابیگی عنوان کرد: زمانی ما درباره جرمی بحث می‌کنیم و ضابط می‌تواند راسا عمل کند که بیم فرار، تبانی، قتل، جنایت و خطرات بعدی وجود دارد که پلیس می‌تواند راساً عمل کند در غیر از این موارد اگر پلیس وقوع جرمی و تخلفی را مشاهده می‌کند حتما آن را باید به استحضار مقام قضایی برساند پس از آن مقام قضایی وارد کار می‌شود و ترتیبات قضایی و آئین دادرسی را انجام می‌دهد، نیروی انتظامی در این ماجرا بر اساس تصمیم شورای عالی انقلاب فرهنگی فقط وظیفه پایش را دارد و لاغیر. لکن نیروی انتظامی را درگیر موضوعی کردیم که هر روز با وجود وقوع موضوعات و حوادثی در ارتباط با با امنیت جامعه، حفاظت از جان و مال مردم و وظیفه سنگینی که در این خصوص دارد باید مدام تنش بلزرد و مدام مورد بازخواست طعنه و نهیب قرار گیرد و از خودش دفاع کند که اصلا روحیه برایش نمی‌ماند که ماموریت‌های اصلی خودش را انجام دهد.
وی یادآور شد: ناهنجاری‌های زشت و زننده‌ای که در جامعه شاهدش هستیم معلول فقر است، یعنی اگر ما فسادی را مشاهده می‌کنیم این‌ها برخواسته از ناعدالتی و بی‌عدالتی در توزیع فرصت‌ها است.
این نماینده مجلس تاکید کرد: اساسا زن مسلمان ایرانی چه در دوره قبل از پیروزی انقلاب اسلامی عفت خودش را حتی با وجود اینکه می‌توانسته و قانوناً هم منعی در این خصوص برایش وجود نداشته است که بی‌حجاب باشد، حفظ کرده است. همین زنان به ظاهر بی‌حجاب در انقلابی که مبنایش اسلامیت بود، شرکت و مبارزه کردند و آن را به پیروزی رساندند. در آن دوره هم هیچ مبارزه‌ای با بی‌حجابی صورت نمی‌گرفت ولی جامعه دیانت و تقوای خودش را حفظ می‌کرد چه برسد در این شرایط که همه چیز بر وفق مراد دین‌خواهی و دین‌مداری دارد اداره می‌شود و دلیلی ندارد ما شاهده چنین شدت عمل‌های پلیسی برای یک امر بدیهی فرهنگی و اجتماعی باشیم.
وی در پاسخ به سوالی دیگر مبنی بر اینکه با وجود این همه دستگاه‌های عریض و طویل فرهنگی که بودجه دریافت می‌کنند، باز ما شاهد هستیم کودکان و نوجوانی که در سیستم آموزشی کشور درس خوانده‌اند بسیاری از موارد را نمی‌پذیرند و ما دچار یک شکاف نسلی شده‌ایم. آیا بهتر نیست در عملکرد این نهادها تجدیدنظر صورت گیرد، بیان کرد: دستگاه‌های عریض و طویل فرهنگی با آن بودجه‌هایی که دریافت می‌کنند حتما باید در رویه‌های خودشان تجدیدنظر کنند زیرا آن چیزی که دیده می‌شود، قابل انکار نیست. این همه اعتبارات و بودجه‌های تبلیغاتی و فرهنگی را می‌گوییم کارآمد نبوده است، حال این نیم ساعت آموزشی که پلیس می‌خواهد اعمال کند آن را معجزه‌آسا و دارای آثار جادویی می‌دانیم که می‌تواند افراد را متحول کند؟! در صورتی که یافته‌های ما چنین چیزی را نشان نمی‌دهد و چنین موضوعی نمی‌تواند اتفاق بیفتد.
علیرضابیگی گفت: البته ما هم نقش دستگاه فرهنگی را تا اینجا موثر می‌دانیم ولی این نقش، نقش اساسی و جامع نبوده است و تاثیرات اساسی را نتوانسته بر جای بگذارد و بعد هم جماعتی برای این که اثبات کنند جامعه متحول شده است تلاش می‌کنند لکن ظاهر جامعه چیز دیگری را نشان می‌دهد و بیشترین تمرکز خودشان را روی این قرار می‌دهند که با متوسل شدن به قوه قهریه ظاهر جامعه را اصلاح کنند که هیچ‌گاه این شیوه، شیوه کارآمدی نبوده و تجربه جوامع بشری از این قبیل برخوردها تجربه ناکامی است که همواره بی‌نتیجه بوده است.
احمد علیرضابیگی ادامه داد: در این قضیه‌ای که در حال حاضر اتفاق افتاد بخش‌های مختلف سود خودشان را می‌برند؛ یک بخش ضدانقلاب خارج از کشور است که منفعت خودش را تعقیب می‌کند و تلاش دارد این‌گونه القا کند که جمهوری اسلامی ایران در درون خودش دچار شکاف قابل توجهی شده است و بعد هم بنا دارد این طور نشان دهد آموزه‌های دینی علیه مردم کشور به کار گرفته شده و تفکر مردم با آموزه‌های دینی در تعارض هستند و در عین حال هم القا و سعی می‌کنند این مطالب را تشدید کنند و بتوانند سود و منفعت خودشان را ببرند.
وی افزود: یک گروه دیگر سیاسیون داخل کشور اعم از اصولگرا و اصلاح‌طلب هستند که یکی درصدد اثبات اقتدار خودش است و دیگری محفلی پیدا کرده است برای اینکه بتواند بهانه‌گیری‌هایش را انجام دهد و غرولندهای خودش را داشته باشد، زیرا غیر از این، محفل دیگری را نمی‌تواند برای بهانه‌گیری پیدا کند لذا بهترین محفلی که می‌تواند ابراز وجود کند همین جا است. یک گروه دیگر متحجرین هستند که آنان ظاهرا طوری تکیه بر فقه و مبنای عقیدتی‌شان دارند که فقط برای خودشان قابل اعتنا باشد، ولی تلاش دارند آن را به تمام جامعه تسری دهند و انجام آن را از تمام جامعه مطالبه کنند در حالی که جامعه در چارچوب قانون و سنت‌های پذیرفته شده می‌تواند رفتار کند.
علیرضابیگی با بیان اینکه مردم با شناختی که از این مواضع دارند باید هوشمندانه رفتار کنند به نحوی که در سناریوی این چهار گروه گرفتار نشوند، عنوان کرد: این مهم بر دوش خردمندان و فرهیحتگان جامعه است که آن را تشخیص دهند و راهکاری را جلوی پای سیستم و حاکمیت بگذارند که موضوعات فرهنگی و اجتماعی هیچ‌گاه در قالب‌های پلیسی نمی‌تواند راه حلی داشته باشد. بایستی از این تجربه چند ده ساله‌ای که مدام با وجود خسارت‌های قابل توجهی که از رهگذر آن حاصل شده است و مشاهده کردیم، استفاده و یک تجدیدنظر اساسی در این روند صورت گیرد، زیرا خسارت‌هایش غیرقابل تحمل و جبران است. ناامید کردن مردم و جوان‌های این کشور همه و همه یک رفتار غیرقابل توجیهی است که بارها خسارت‌بار بودن آن تجربه شده است و بازگشت و تجدیدنظر در این رویه را بیش از پیش مورد تاکید قرار می‌دهد.
وی خاطرنشان کرد: دستگاه انتظامی کشور اولویت‌های بسیاری دارد اما روی این موضوعات تمرکز می‌شود. در درون بدنه نیروی انتظامی هم کارکنان خدومش از این موضوع خسته، ملول و آرزده هستند زیرا این کارشان نیست اما برخی علاقمند هستند این کار را دنبال کنند زیرا به این ترتیب می‌توانند محبوبیتی نزد گروه‌های سیاسی که به آن‌ها اشاره کردم پیدا کنند و برخی از نقض‌ها و خلاء‌ها را هم پوشش دهند و بدشان نمی‌آید در این موضوع بتوانند هدف‌های خودشان را دنبال کنند. ما هم ترجیح داده‌ایم که همین رویه ناصواب را دنبال کنیم آن هم با وجود اینکه تبعات آن را حس و لمس کرده‌ایم و هزینه‌های گزافی پرداخت کردیم، باز با این وجود علاقمند هستیم که باید همین راه رفته شود و برخی اصلا نمی‌خواهند بپذیرند این رویه ناصوابی بوده است و موضوعات فرهنگی نمی‌تواند راهکار پلیسی و انتظامی داشته باشد. صحنه‌های متعددی هم روایتش برای ما صورت پذیرفته است و هم در ویدئوهایی که در فضای مجازی منتشر می‌شود ما شاهد برخوردهای نا‌مناسبی هستیم که صرفا به واسطه اینکه پلیس آموزش‌های لازم را در این خصوص ندیده است و توانایی‌های لازم را به دست نیاورده است، به یک ناهنجاری مصیبت‌بار تبدیل می‌شود. آنجایی که مادری فریاد می‌زند بچه‌اش مریض است و نبریدش و یا صحنه‌های از این دست که در فضای مجازی و تریبون‌های بیگانه مدام تکرار می‌شود و ما مسئولیت برخورد با ظاهرا ناهنجاری که باز درخصوص هنجار بودن آن نقطه نظرات متفاوتی وجود دارد را به پلیسی سپردیم که اساسا قدرت تشخیص‌اش را دارا نیست.
وی با اشاره به اینکه موضوع گشت ارشاد تبدیل به یک نان‌دانی برای جماعتی شده است، عنوان کرد: گشت ارشاد یک محل ارتزاق برای خارج‌نشینان، یک محل ارتزاق برای گروه‌های سیاسی داخلی اصولگرا و اصلاح‌طلب و متحجرین شده است که تلاش دارند جامعه را وادار کنند بر مبنای خواست آن‌ها رفتار کند ضمن اینکه از جهت حقوقی هم باز این موضوع محل مناقشه است، یعنی اگر نیروی انتظامی با این پدیده برخورد می‌کند و آن را جرم مشهود به شمار آورد، در مشهود بودن و جرم بودن بی‌حجابی بحث بسیار است.
علیرضابیگی عنوان کرد: زمانی ما درباره جرمی بحث می‌کنیم و ضابط می‌تواند راسا عمل کند که بیم فرار، تبانی، قتل، جنایت و خطرات بعدی وجود دارد که پلیس می‌تواند راساً عمل کند در غیر از این موارد اگر پلیس وقوع جرمی و تخلفی را مشاهده می‌کند حتما آن را باید به استحضار مقام قضایی برساند پس از آن مقام قضایی وارد کار می‌شود و ترتیبات قضایی و آئین دادرسی را انجام می‌دهد، نیروی انتظامی در این ماجرا بر اساس تصمیم شورای عالی انقلاب فرهنگی فقط وظیفه پایش را دارد و لاغیر. لکن نیروی انتظامی را درگیر موضوعی کردیم که هر روز با وجود وقوع موضوعات و حوادثی در ارتباط با با امنیت جامعه، حفاظت از جان و مال مردم و وظیفه سنگینی که در این خصوص دارد باید مدام تنش بلزرد و مدام مورد بازخواست طعنه و نهیب قرار گیرد و از خودش دفاع کند که اصلا روحیه برایش نمی‌ماند که ماموریت‌های اصلی خودش را انجام دهد.
وی یادآور شد: ناهنجاری‌های زشت و زننده‌ای که در جامعه شاهدش هستیم معلول فقر است، یعنی اگر ما فسادی را مشاهده می‌کنیم این‌ها برخواسته از ناعدالتی و بی‌عدالتی در توزیع فرصت‌ها است.
این نماینده مجلس تاکید کرد: اساسا زن مسلمان ایرانی چه در دوره قبل از پیروزی انقلاب اسلامی عفت خودش را حتی با وجود اینکه می‌توانسته و قانوناً هم منعی در این خصوص برایش وجود نداشته است که بی‌حجاب باشد، حفظ کرده است. همین زنان به ظاهر بی‌حجاب در انقلابی که مبنایش اسلامیت بود، شرکت و مبارزه کردند و آن را به پیروزی رساندند. در آن دوره هم هیچ مبارزه‌ای با بی‌حجابی صورت نمی‌گرفت ولی جامعه دیانت و تقوای خودش را حفظ می‌کرد چه برسد در این شرایط که همه چیز بر وفق مراد دین‌خواهی و دین‌مداری دارد اداره می‌شود و دلیلی ندارد ما شاهده چنین شدت عمل‌های پلیسی برای یک امر بدیهی فرهنگی و اجتماعی باشیم.
وی در پاسخ به سوالی دیگر مبنی بر اینکه با وجود این همه دستگاه‌های عریض و طویل فرهنگی که بودجه دریافت می‌کنند، باز ما شاهد هستیم کودکان و نوجوانی که در سیستم آموزشی کشور درس خوانده‌اند بسیاری از موارد را نمی‌پذیرند و ما دچار یک شکاف نسلی شده‌ایم. آیا بهتر نیست در عملکرد این نهادها تجدیدنظر صورت گیرد، بیان کرد: دستگاه‌های عریض و طویل فرهنگی با آن بودجه‌هایی که دریافت می‌کنند حتما باید در رویه‌های خودشان تجدیدنظر کنند زیرا آن چیزی که دیده می‌شود، قابل انکار نیست. این همه اعتبارات و بودجه‌های تبلیغاتی و فرهنگی را می‌گوییم کارآمد نبوده است، حال این نیم ساعت آموزشی که پلیس می‌خواهد اعمال کند آن را معجزه‌آسا و دارای آثار جادویی می‌دانیم که می‌تواند افراد را متحول کند؟! در صورتی که یافته‌های ما چنین چیزی را نشان نمی‌دهد و چنین موضوعی نمی‌تواند اتفاق بیفتد.
علیرضابیگی گفت: البته ما هم نقش دستگاه فرهنگی را تا اینجا موثر می‌دانیم ولی این نقش، نقش اساسی و جامع نبوده است و تاثیرات اساسی را نتوانسته بر جای بگذارد و بعد هم جماعتی برای این که اثبات کنند جامعه متحول شده است تلاش می‌کنند لکن ظاهر جامعه چیز دیگری را نشان می‌دهد و بیشترین تمرکز خودشان را روی این قرار می‌دهند که با متوسل شدن به قوه قهریه ظاهر جامعه را اصلاح کنند که هیچ‌گاه این شیوه، شیوه کارآمدی نبوده و تجربه جوامع بشری از این قبیل برخوردها تجربه ناکامی است که همواره بی‌نتیجه بوده است.
