محققان بیش از یک دهه ارتباط میزان قرارگیری حدود ۳۰۰۰ شهروند سوئدی ۶۰ سال به بالا را با موارد ابتلاء به زوال عقل بررسی کردند. تمامی شرکت کنندگان در ابتدای مطالعه فاقد زوال عقل بودند.
دکتر «جولیا گرند»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «قرارگیری در معرض هوای آلوده همواره با ریسک ابتلاء به بیماری‌های قلبی و ریوی مرتبط بوده است.»
یافته‌ها نشان داد بیش از ۱۲ درصد شرکت کنندگان در طول دوره مطالعه مبتلا به زوال عقل شدند.
گرند در ادامه می‌افزاید: «ما دریافتیم افرادی که به طورمداوم در معرض ریسک بالاتر آلودگی هوا بودند با خطر بیشتر ابتلاء به زوال عقل روبرو بودند.»
این رابطه در بین شرکت کنندگان دارای سابقه نارسایی قلبی، بیماری قلبی ایسکمیک یا سکته به مراتب بیشتر بود.
نتایج این مطالعه در تطابق با یافته‌های مطالعاتی دیگر نشان می‌دهد که بیماری قلبی عروقی با سرعت بیشتر روند زوال شناختی مرتبط است.
هنوز مکانیسم بیولوژیکی مربوط به تأثیر آلودگی هوا بر مغز کاملاً مشخص نیست. اما چندین احتمال در این زمینه مطرح می‌شود.
یک احتمال این است که پس از ورود آلاینده‌های استنشاقی به مغز، روند تجمع پلاک‌های که خطر زوال عقل را افزایش می‌دهد، تسریع می‌یابد.
همچنین کیفیت بد هوا تأثیر غیرمستقیم دارد. آلودگی هوا فاکتور پرخطر اثبات شده‌ای برای سلامت قلب است که موجب بروز حملات قلبی و سکته می‌شود. شروع بیماری قلبی خود عامل ابتلاء به زوال عقل است.
گرند اذعان می‌کند: «انتظار می‌رود تا سال ۲۰۵۰، ۶۸ درصد جمعیت جهان ساکن مناطق شهری خواهند بود و در نتیجه مدام در معرض آلودگی هوا قرار خواهند داشت.»
طبق برآورد این تیم تحقیقاتی، شمار افراد مبتلا به زوال عقل تا سال ۲۰۵۰ سه برابر خواهد شد.
