ایسنا و به نقل از نیو اطلس، ناسا و اسپیس ایکس آزمایشی روی سیستم‌های تخلیه سکوی پرتاب به عنوان بخشی از انجام اولین پرواز سرنشین دار کپسول “دراگون”(Dragon) انجام دادند.
آنها در تاریخ سوم آوریل ۲۰۲۰ در مجموعه پرتابی ۳۹A در مرکز فضایی کندی در فلوریدا اقدام به آزمایش سیستم‌های تخلیه و بیرون بری پرسنل پرتاب و فضانوردان در صورت بروز حوادث اضطراری از برج پرتاب کردند.
انجام هرگونه عملیات فضایی که شامل موشک‌های بسیار قابل انفجار و حتی سوخت‌های سمی هستند، به طور بالقوه بسیار خطرناک است و وجود این سیستم‌های تخلیه به دلیل حضور فضانوردان در فضاپیما و خدمه زمینی در برج پرتاب، ضروری و حیاتی است.
ناسا از دوره برنامه “آپولو”، سیستم‌های مختلفی را برای تخلیه مجتمع‌های پرتابی که برای مأموریت‌های سرنشین‌دار مورد استفاده قرار گرفته‌اند، آزمایش کرده است. به عنوان مثال برای پرتاب موشک “ساترن V”، هر برج پرتاب مجهز به آسانسورهای پرسرعت، چتر نجات، کابین‌های کناری وصل شده با کابل و پناهگاه‌های غیرقابل نفوذ بود که فضانوردان و خدمه می‌توانستند از آنها برای در امان ماندن از آتش و موج انفجار موشک تا رسیدن نیروهای نجات استفاده کنند.
سیستم کابین کابلی، چیزی که فضانوردان و خدمه زمینی با استفاده از سبدهای آهنی که به واگن سربازبر مشهور است، از سانحه فرار می‌کنند، برای پرتاب‌های بعدی حفظ و بهینه شد و همچنان برای ماموریت‌های تجاری سرنشین دار توسعه می‌یابد.
سیستم مورد آزمایش کنونی برای فرار از سانحه احتمالی در جایگاه دسترسی خدمه در ارتفاع ۸۱ متری برج پرتاب قرار گرفته است و از دو روش استفاده می‌کند.
یکی از این روش‌ها بالابرهای پر سرعت است که می‌توانند در کمتر از ۳۰ ثانیه به سطح زمین برسند و پرسنل می‌توانند به شکلی ایمن به زمین آورده شوند. دومین روش نیز کابین‌های کابلی است که حتی پرسنل مجروح را در فاصله‌ای دور نسبت به برج پرتاب به زمین می‌رساند. در عین حال، هشدارها و سیستم‌های مهار آتش نیز برای خرید زمان برای فضانوردان و خدمه پرتاب فعال می‌شوند.
اولین پرواز سرنشین دار کپسول دراگون قرار است بعد از ماه مه سال ۲۰۲۰ انجام شود که پیش از آغاز پروازهای منظم به ایستگاه فضایی بین‌المللی(ISS)، موجب تایید این فضاپیما خواهد شد.
انتهای پیام
