نعیمی اعلام کرد که عامل اصلی این اتفاق صحبت‌های عوامل تئاتر شهر با این بازیگر بوده است. «دوستان رسانه‌ای ماجرا را ترسناک و حاد جلوه دادند که به نظرم خیلی افراطی بود. متاسفانه همین موضوع باعث شد بازیگر اصلی نمایش ما از پروژه خداحافظی کند. بازیگران حس می‌کردند تالار ناامن است. در حالی که بر اساس کارشناسی‌ها به ایشان اطمینان دادم که این‌طور نیست. فقط کافی بود ما از بالابرها استفاده نکنیم که این باعث تغییر در طراحی صحنه شد. اما باز هم متاسفانه دوستان مجموعه تئاتر شهر بدون هیچ گونه اجازه و حقی با بازیگر ما صحبت کرده و گفته بودند بازی کردن روی این صحنه یعنی مرگ و این کار شایسته و خردمندانه نبود.» وی تاکید می‌کند که در فرصت مناسب این موضوع را پیگیری خواهد کرد که «مسوول صحبت با بازیگر مشخصا کارگردان است نه کس دیگری.»
ظاهرا آن‌طور که نعیمی می‌گوید، سقوط پیشانی سالن اصلی نکته‌ای بوده که از سال‌ها پیش همه در مورد آن تذکر داده بودند. با این حال می‌گوید با وجود دغدغه بازیگر اصلی‌اش که حضورش در این نمایش را مشروط به تغییر سالن دانسته بود، امکان هیچ‌گونه تغییر سالنی وجود نداشته و ندارد. «من در برادوی زندگی نمی‌کنم که صد سالن تئاتر باشد و بتوانم به راحتی سالنم را عوض کنم و جز سالن اصلی و تالار وحدت انتخاب دیگری نداشتم و حاضر نیستم به خاطر یک نفر یک مجموعه را تغییر بدهم. تصمیم با ایشان بود و رفت و من باید بازیگر دیگری را انتخاب کنم و اینها باعث شد که ١٠ الی ١۵ روز تاخیر داشته باشیم. با این وجود گروه هر روز هشت ساعت تمرین می‌کند. با شادابی و طراوت.»
یکی از حواشی نمایش «ترور» از زمان آغاز تمرین‌ها سفارشی بودن آن بوده است. ادعایی که نویسنده اثر آن را به‌شدت رد می‌کند. «من تا این لحظه هیچ نمایشنامه سفارشی ننوشته‌ام. چه در زمینه جنگ تحمیلی، چه کارهای اقتباسی، همه بر اساس تصمیم خودم و حس نیازی بوده که فکر کردم باید کاری روی صحنه برود. چنانچه در طول این سال‌ها خیلی از ارگان‌ها از من خواستند و پیشنهادهای هیجان‌انگیز مالی هم به من شد اما حتی یک‌بار هم حاضر نشدم به سفارش آنها عمل کنم. من به چیزی که می‌نویسم اعتقاد و باورم خودم است.»
واقعیت این است که رفتن به سراغ چنین مضمون‌هایی همواره چالش برانگیز بوده است. چه در سینما و تلویزیون و چه در تئاتر. حساسیت‌هایی که پیرامون شخصیت‌های مذهبی وجود دارد همواره سبب شده تا خالقان این آثار کار سختی در پیش داشته باشند. اما نعیمی که چندی پیش نمایش پرمخاطب«سقراط» را در تالار وحدت به صحنه برد، این سختی را از جنس دیگری توصیف می‌کند.
در حرف‌های نعیمی هم جملاتی بود که تقریبا دارد بدل به ترجیع‌بند همه اهالی هنر و نه فقط تئاتر می‌شود. او هم در حرف‌هایش از کسانی حرف می‌زند که خواسته‌‌اند به شکلی در کار او سنگ‌اندازی کنند. می‌گوید با وجود حمایت‌های مرکز هنرهای نمایشی، هزینه پایین قرارداد برای تامین بودجه نمایش«ترور» کافی نبوده است: «به همین دلیل من برای جذب اسپانسر سراغ ارگان‌های زیادی رفتم، با اشخاص زیادی صحبت کردم و با وجود اینکه همه بسیار مشتاق بودند در این پروژه ملی، مذهبی سهمی داشته باشند، اما تلاش‌های بسیار زیادی از سوی همکاران اشخاص وجریاناتی بود تا این نمایش از هیچ گونه امکاناتی برخوردار نباشد و روی صحنه نرود. با این وجود ما صبوری کردیم و منتظر ماندیم تا این نمایش با تمام این مشکلات روی صحنه برود و ۵٠ نفر از بهترین هنرمندان این آب و خاک، دو ماه فرصت هنرنمایی در برابر مخاطبان را داشته باشند، آن هم با عشق.»
