هرچند آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان در سال ۲۰۱۸ از تداوم رهبری‌اش بر حزب اتحاد دموکرات مسیحی چشم پوشید و در ادامه آنگرت کرامپ کارن‌باوئر، به عنوان رهبر جدید این حزب انتخاب شد اما دوران رهبری کارن‌باوئر در این حزب چندان طول نکشید و در ادامه نشست حزب برای انتخاب یک رهبر جدید دیگر نیز به تعویق افتاد. این وضعیت به این معنی است که مرکل همچنان حداقل به صورت نمادین رهبری حزب محافظه‌کار را در دست دارد.
آخرین سال صدراعظمی آنگلا مرکل در آلمان در حالی اتفاق می‌افتد که کشور وی نیز با بحران وضعیت اضطراری شیوع کروناویروس که در سراسر جهان باعث طرح‌های قرنطینه اجباری شده، مواجه است؛ بحرانی که تبعاتی جدی برای اقتصادهای داخلی و بین‌المللی در پی داشته و یک آزمون مهم برای رهبران جدید و کارکشته جهان محسوب می‌شود.
در ۱۰ آوریل ۲۰۰۳ تعداد ۸۹۷ تن از ۹۳۵ نماینده حاضر در کنفرانس حزب اتحاد دموکرات مسیحی آلمان در شهر اسن، در غرب این کشور به نفع رهبری مرکل بر این حزب رای دادند. این اتفاق در واقع باعث شد که برای نخستین بار یک زن تبدیل به رهبر یک حزب سیاسی مهم آلمان شود.
مرکل اهل آلمان شرقی سابق بود و در آن زمان تنها برای ۱۰ سال سابقه کار سیاسی داشت اما او از رهنمودها و مشاوره‌های هلموت کوهل، صدراعظم اسبق محافظه‌کار قدرتمند آلمان، سود برد. مرکل زمانی مسیرش را به سمت صدراعظمی آلمان هموار کرد که کوهل درگیر یک رسوایی بر سر تخصیص نامناسب بودجه و اعتبارات شد؛ این رسوایی مشابه با رسوایی است که بعداً باعث لکه‌دار شدن وجهه وولفگانگ شویبله، دیگر جانشین احتمالی وی شد.
اقدام علنی مرکل در مخالفت علنی با استاد راهنمای سیاسی سابق خود که به گفته خود مرکل، پیامی برای ادامه مسیر بعد از دوران رهبری او بود، یکی از مهمترین اقدام‌هایش برای پیشرفت در عرصه سیاست به شمار می‌رفت. مرکل پنج سال بعد از آن، صدراعظم آلمان شد، در حالی که کوهل نیز تبدیل به پرسابقه‌ترین صدراعظم تاریخ دوران بعد از جنگ در آلمان شد. ثبات و موفقیت اقتصادی، نشانه‌های دوران رهبری مرکل در آلمان به شمار می‌آیند. با این حال مرکل در طول این مدت با بحران‌های داخلی و جهانی مختلفی نیز دست به گریبان شد. او بعد از هر یک از این بحران‌ها همچنان توانست جایگاه سیاسی خود را حفظ کند.
از جمله اولین بحران‌های جدی که دوران صدراعظمی او با آن‌ها مواجه شد، بحران مالی جهانی سال ۲۰۰۸ و متعاقب آن بحران بدهی یورو بودند. با این حال مرکل توانست در سال ۲۰۱۳ مجدداً ائتلاف اتحاد دموکرات مسیحی با اتحاد سوسیال مسیحی را در آلمان به قدرت برساند و این بلوک توانست یک اکثریت مطلق تاریخی در پارلمان به دست بیاورد.
مرکل بعد از تصمیم مناقشه‌برانگیزش برای اجازه به ورود یک میلیون مهاجر غیرقانونی به آلمان در زمان بحرانی سال ۲۰۱۵ همچنان توانست بار دیگر در سال ۲۰۱۷ حزبش را در انتخابات پیروز کند. این اتفاق در حالی افتاد که سیاست‌های مهاجرتی جنجالی وی باعث افزایش اقبال رای‌دهندگان به حزب راست افراطی آلمان موسوم به آلترناتیو برای آلمان شده بود.
بعد از گذشت تمامی این سال‌ها، حزب وی که بالغ بر دو دهه در آلمان در قدرت قرار داشت، اکنون به دوران ضعف خود در انتخابات برخورده است. بعد از گذشت این مدت طولانی از رهبری مرکل در آلمان، اکنون شکاف در میان آرای رأی‌دهندگان بیشتر از هر زمان شده و اقبال به احزابی غیر سنتی همچون سبزها بیشتر شده است و آرای احزابی همچون حزب اتحاد دموکرات مسیحی و حزب چپ میانه‌روی سوسیال دموکرات SPD تنزل یافته است.
مرکل توانسته است همچنان نام خودش را مطرح نگه دارد و خودش را در در رده اول رقابت حفظ کند و گرچه وجهه‌اش تا حدی آسیب دیده اما همچنان تا به امروز محبوب‌ترین سیاستمدار در کشور آلمان باقی مانده است. مرکل متعهد شده است که دوران فعلی صدراعظمی‌اش آخرین دوران او خواهد بود. حالا این دوران صدراعظمی وی با بحران شیوع کرونا ویروس مواجه شده است؛ بحرانی که به گفته مرکل، بزرگترین چالش پیش روی کشورش از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون محسوب می‌شود.
همچنان که مرکل به بیستمین سالگرد رهبری خود بر حزبش می‌رسد، بحران کرونا می‌تواند تبدیل به بزرگترین آزمون برای وی شود. در این بحرانی که احتمالا آخرین بحران دوران صدراعظمی او خواهد بود، همچنان آلمانی‌ها با اکثریتی بالا رهبری او را تایید می‌کنند؛ بالغ بر ۸۰ درصد از رای‌دهندگان آلمانی براساس یک نظرسنجی جدید، از مدیریت آنگلا مرکل در بحران کووید ۱۹ خرسند هستند. حتی میزان محبوبیت “ائتلاف بزرگ” متشکل از اتحاد دموکرات مسیحی، اتحاد سوسیال مسیحی و حزب سوسیال دموکرات که قبلاً محبوبیت ۲۸ درصدی داشت، اکنون محبوبیت ۳۷ درصدی دارد.
