«محمد حسین منتظری» تنها شخصی است که در یزد به عنوان گنجینه زنده بشری در فهرست آثار نالموس ملی ثبت شده و تاکنون ۵۵ سال از عمرش را صرف زرگری و صنعت طلای یزد کرده است و جزو اساتید انگشت شمار باقی مانده کشور در تولید زیورآلات خاص سنتی است.
وی که روزگاری کارگاهی پر رونق و پر شور و حال داشته، این روزها نه تنها خود در گوشهای نشسته و نظارهگر سکوت و خلوت این کارگاه است بلکه آینده صنعت طلا در یزد را نیز روشن نمیبیند؛ مگر آن که دولت دست به روی دست نگذاشته و برای نجات آن همتی کند.
حاج حسین که از قدیمیهای بازار طلاست و از سر تا ته بازار میشناسنش، صنعت طلا را پشتوانه صنعت گردشگری میداند و در مورد ارتباط این دو صنعت به خبرنگار میگوید: گردشگرانی همه ساله تنها به علت و بهانه خرید طلا به یزد میآیند و در کنار طلا، از جاذبههای یزد نیز دیدن میکنند و همین ظرفیتها منجر شده تا یزد بتواند به یکی از قطبهای گردشگری کشور تبدیل شود.
وی اضافه میکند: اکثر صنعتگران طلای یزد، سرمایهای از خود ندارند و طلا را از سرمایهداران بازار میگیرند و با وجود این که در ازای مزد کمی برای سرمایهداران فعالیت میکنند، اما در حال حاضر با رکود اقتصادی ناشی از کرونا و تحریمهایی که از قبل وجود داشتند، هیچ پشتوانه مالی و سرمایهای برای ادامه فعالیت ندارند.
این زرگر یزدی به رکود بازار طلا اشاره میکند و ادامه میدهد: بازار طلا در حال حاضر فروشی ندارد و زرگران بدون انگیزه در بازار حضور دارند، از طرفی کارگاههایی با سابقه و پر رونق که شاغلان آنها تا ۱۱۰ نفر نیز میرسیده اکنون تعطیل شدهاند و خاک میخورند، حتی یکی از زرگران بازار یزد که تمام نیروهایش زندانیان و افراد آسیب دیده اجتماعی و معلولان بودند نیز توان تداوم فعالیت نداشته و تعطیل شده است.
دولت تنها ناجی قطب طلای کشور
منتظری که حمایت دولت و مسئولان را تنها راهکار نجاتبخش این صنعت میداند، تصریح میکند: دولت با پرداخت وامهای ارزان به ازای تهیه یک کیلوگرم طلا میتواند نه تنها این صنعت، بلکه شاغلان و صنعتگرانی که در خطر بیکاری هستند را نجات دهد.
وی با بیان این که ۱۱۰۰ کارگاه در کشور تنها با بکارگیری دو نیرو میتوانند ۲۲۰۰ نفر را دوباره مشغول به کار کنند، تصریح میکند: برخی کارگاهها، تعداد زیادی از نیروهای خود را به بیمه بیکاری فرستادهاند که البته بیش از نیمی از این نیروها حتی مشمول این بیمه هم نشدند و در صورت حمایت نشدن از سوی دولت، صنعت طلا را رها میکنند و این به معنای نابودی این صنعت باسابقه در یزد است.
وی اضافه میکند: البته بیمه بیکاری هم بار اضافه دیگری بر دوش دولت است و چه بسا حمایت از این صنعتگران و شاغلان برای اشتغال مجدد آنها از بار دولت نیز میکاهد و در تحقق جهش تولید نیز موثر واقع میشود.
این صنعتگر یزدی که از ۷ سالگی وارد کار در صنعت طلا شده و ۴۰ سال در حرفه طلاسازی عمر میگذارند، به روزگار پررونق صنایع دستی یزد اشاره میکند و میگوید: استاندار بومی وقت یزد که آقای فلاح بود، نسبت به بیمه ما اقدام کرد و با تداعی جمله «طلاسازان معمارانی هستند که مدرک مهندسی ندارند»، ۱۱۰۰ صنعتگر و استادکار یزد را بیمه کرد و مورد حمایت دولت قرار داد و قطعاً استاندار کنونی و بومی استانمان نیز این بار ما را تنها و بیپشتوانه نخواهد گذاشت، هر چند که حمایتها و تلاشهای تاکنون وی از این صنعت نیز بر کسی تاگنون پوشیده نیست.
وی با اشاره به این که تحریمهای اقتصادی علیه کشور منجر به کاهش ارزش پول و افزایش حدود ۷.۵ برابری قیمت طلا شده است، خاطرنشان میکند: با وجود این افزایش قیمتها، دستمزد صنعتگران طلا هیچ افزایشی نداشته تا تعادل بازار بهم نخورد و مشتری داشته باشند ولی عمده فروش طلاسازان محدود به دو ماه پایانی سال و عید نوروز بود که کرونا، فروش این بازار را به صفر رساند به طوری که صنعتگران هیچ سفارشی برای ساخت و تهیه نداشتند.
منتظری که در کارگاهش ۳۰ نیروی متخصص و درس خوانده برای صنعت طلا تربیت کرده ولی اکنون هیچ خبری از رونق کسب و کار در بازار و کارگاهش نیست و به گفته خودش توان خرید یک ابزار ساده هم ندارد.
وی طلای سنتی یزد را بهترین و مرغوبترین طلای بازار ایران میداند و میگوید: زرگر و طلا فروش و کارگاهداران اصفهانی هم که خود در ساخت النگو در ایران حرف برای گفتن دارند، طلای مصرفی خانواده خود را از یزد تهیه میکنند که به وفور شاهد این مسئله هستیم لذا نباید طلا را جدای از سوغات دیگر یزد مانند ترمه و شیرینی دانست.
وی در مورد اقلام سنتی طلا که بعضا قدمت طرح آنها به ۴۰۰ سال گذشته مربوط است، به خبرنگار ایسنا میگوید: النگوی گل ماهی، قاب قرآن، شانه، تاج، کمربند، اژدری و خورشیدی و انواع زنجیرهای خاص یزد مانند چینابی، نمونههای کم نظیر و خوش فروش طلای سنتی یزد به شمار میروند که در تمام ایران بازار خوبی دارند و تنها افراد محدودی حدود پنج نفر در یزد میتوانند آنها را تولید کنند.
تهیه لحاف زوج اماراتی با طلا
منتظری به خاطرات ساخت طرحهای جالبی مانند لحاف طلا دوزی با حدود ۴ کیلوگرم طلا برای زوج گردشگر اماراتی یاد میکند و میگوید: تاج و کمربرند طلا و انواع دیگری از طلای یزد در دنیا، اروپا و آمریکا و به طور خاصتر در کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، حرف زیادی برای گفتن دارند و همین ظرفیتهاست که باید حفظ شود.
وی لازمه احیا و سپس توسعه صنعت طلا را حمایت دولت اعلام میکند و میگوید: اگر کویت امروز قطب طلای دنیا شده مرهون دولتش هست چرا که دولت با ایجاد بانک طلا و تامین مواد و سرمایه اولیه طلاسازان این امکان را فراهم کرد و به جای نگهداری طلا در خزانه، در اختیار طلاسازان قرار داده است که درآمد ناشی از آن شاید از درآمد نفت کشور در شرایط خوب برابری میکند.
تنها اثر زنده بشری ثبت شده در فهرست آثار ناملموس ملی: اگر کویت امروز قطب طلای دنیا شده، مرهون دولتش است.وی با اشاره به قلم زنی طلا به عنوان یکی از هنرهای خاص این استان هنرپرور میگوید: قلم زنی طلای یزد در ایران و دنیا حرف زیادی برای گفتن دارد به طوری که طلای آن پس از قلم زنی، ساخت و پرداخت میشود و طرفداران زیادی دارد، علاوه بر این تنوع و کیفیت و زیبایی طلای یزد در ایران بینظیر و در جهان کم نظیر است.
منتظری با اشاره به امید و توفیق در حذف مالیات ارزش افزوده طلا، خاطرنشان میکند: با تحقق این مهم، طلا ارزانتر به دست مردم میرسد و خرید افزایش مییابد و پس از اتمام تحریمها صنعت طلا میتواند نفت دوم برای کشور شود.
وی با بیان این که تبلیغات دولت در حوزه سرمایه گذاری بر سهام نمیتواند سرمایه گذاری بر طلا را تحت تاثیر قرار دهد، میگوید: صنت طلا در ایران از قدیم بوده است به طوری که گذشتگان ما توصیه میکردند هر یزدی باید سه سرمایه یعنی زمین، پول نقد و طلا داشته باشد و این آموخته با باور یزدیها عجین شده و به سادگی از بین نمیرود.
انتهای پیام