مأموران پلیس خرداد سال ٨٣ باخبر شدند زنی جوان به نام کتایون در خانه‌اش به قتل رسیده است. فردی که به مأموران خبر داد کتایون کشته شده است، مدعی شد شوهر کتایون دست به این جنایت زده است.
آفتاب به نقل از شرق، پلیس جسد زن جوان را در خانه‌اش پیدا کرد و تحقیقات گسترده مأموران تأیید کرد این زن به دست همسرش کشته شده است؛ چراکه اولا جسد در حمام پیدا شده بود و دوم اینکه، قبل از قتل درگیری شدیدی بین این زوج اتفاق افتاده بود. وقتی کامران دستگیر شد به قتل اعتراف کرد و گفت: «من و همسرم سال‌ها با هم مشکل داشتیم. من به او گفتم بیا توافقی از هم جدا شویم، اما قبول نمی‌کرد و من هم ناراحت بودم چون مخالفت او با جدایی باعث می‌شد وضع‌ام بدتر شود. روز حادثه وقتی بچه‌ها به مدرسه رفتند، دوباره موضوع طلاق را مطرح کردم و با هم بحث کردیم. زنم بی‌توجه به حرف‌های من به حمام رفت و من هم که خیلی ناراحت شده بودم، با چاقو پشت سرش رفتم و ضربات شدیدی به او زدم. نمی‌توانستم خودم را کنترل کنم، وقتی به خودم آمدم که زنم مرده بود و دیگر کاری از دستم برنمی‌آمد. نزدیکان مقتول در جریان تحقیقات پلیسی مدعی شدند علت اصلی اختلاف این زن با شوهرش این بود که کامران وی را کتک می‌زد.
یکی از اعضای خانواده کتایون به مأموران گفت: «در سال‌هایی که آنها با هم زندگی می‌کردند، کتایون خیلی عذاب می‌کشید و اینکه شوهرش می‌گوید نمی‌خواست طلاق بگیرد، دروغ است. تنها چیزی که این زن را در آن خانه نگه داشته بود، بچه‌ها بودند؛ کتایون می‌گفت اگر من طلاق بگیرم شوهرم بچه‌ها را به من نمی‌دهد و آنها آواره می‌شوند. حداقل حالا می‌توانم غذایی درست کنم که بخورند و اذیت نشوند. ضمن اینکه کامران به همسرش می‌گفت همه حق و حقوق‌ات را ببخش و برو و کتایون قبول نمی‌کرد این کار را بکند».
اینکه شوهر زن جوان وی را کتک می‌زد، از سوی بچه‌هایش تأیید شد و آنها گفتند: «وقتی پدرمان عصبانی می‌شد، آن‌قدر از خود بی‌خود می‌شد که متوجه نبود چطور مادرمان را کتک می‌زند. ضمن اینکه مادرمان می‌گفت اگر شما را ترک کنم و بروم، به جای من شما را کتک می‌زند و به همین دلیل حاضر نبود بدون ما برود». کیفرخواست با توجه به اعترافات متهم و شکایت اولیای دم و سایر مدارک جمع‌آوری‌شده صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ٧١ وقت دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. کامران در جلسه محاکمه حاضر نشد به سؤالات قضات پاسخ دهد و مدعی شد حال خوبی ندارد و چیزی از ماجرای قتل در خاطرش نمانده است؛ هرچند پزشکی قانونی در نظر اولیه خود اعلام کرده بود، کامران سلامت روانی دارد، اما با توجه به جوی که کامران در جلسه رسیدگی ایجاد کرده بود، قضات تصمیم گرفتند او را به کمیسیون پنج نفری پزشکی قانونی معرفی کنند. در تحقیقات انجام‌گرفته از سوی کمیسیون، یک‌بار دیگر سلامت روان متهم تأیید شد و مشخص شد کامران برای نجات خود از درخواست حکم قصاصی که از سوی اولیای دم مطرح شده است، دست به چنین رفتاری زده و به سؤالات پاسخ نداده است.
وقتی یک‌بار دیگر وقت رسیدگی تعیین شد، کامران دوباره اعلام کرد حال خوبی ندارد؛ اما قبول می‌کند همسرش را به قتل رسانده است. با پایان جلسه رسیدگی، قضات وارد شور شدند و متهم را به قصاص محکوم کردند. به این رأی اعتراض شد و به دیوان‌عالی کشور رفت. هیأت قضات ایرادی به پرونده وارد و اعلام کردند چون اولیای دم در جلسه رسیدگی حضور نداشتند و این الزامی است آنها علاوه بر مرحله دادسرا، در مرحله دادگاه نیز حضور داشته باشند و به صراحت خواسته خود را مطرح کنند؛ بنابراین جلسه رسیدگی باید دوباره برگزار شود. روز گذشته قرار بود مرد همسرکش بعد از ١١ سال، یک‌بار دیگر به پای میز محاکمه برود و اولیای دم نیز دعوت شده بودند؛ اما یک‌بار دیگر در جلسه رسیدگی حاضر نشدند و هیأت قضات بعد از مشورت جلسه رسیدگی را تجدید و دستور وقت رسیدگی جدید را صادر کردند. کامران در وقت مقرر یک‌بار دیگر پای میز محاکمه می‌رود.
