شرکت خودروساز یا واردکننده خودرو، محصول تولیدی یا وارداتی خود را برای مدت زمان معینی گارانتی می‌کند به‌گونه‌ای که در صورت بروز هرگونه عیب برای خودرو در دوره گارانتی، شرکت مربوطه ملزم به تعمیر و رفع عیب رایگان خودرو خواهد بود.
در این زمینه در آیین‌نامه اجرایی قانون حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان خودرو قید شده که مصرف‌کنندگان در دوره گارانتی برای تعمیر خودرو باید به شبکه نمایندگی‌های مجاز شرکت خودروساز یا واردکننده خودرو مراجعه کنند و تعمیر خودرو در تعمیرگاه‌های متفرقه باعث خروج خودرو از تعهدات ضمانت (گارانتی) شرکت خودروساز یا واردکننده خواهد شد.
در ماده ۲۷ قانون حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان خودرو در این زمینه آمده است:” در صورت انجام تعمیرات فنی و تغییرات غیرمجاز در خودرو در خارج از شبکه تعمیرگاهی مجاز شرکت عرضه‌کننده، خودرو از شرایط ضمانت خارج می‌گردد”.
این بند قانونی در حالی است که براساس ارزیابی‌های صورت گرفته، مصرف‌کنندگان از خدمات پس از فروش خودروسازان و واردکنندگان خودرو راضی نیستند. در این زمینه شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران از بیش از یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از مراجعان به شبکه خدمات پس از فروش خودروسازان و واردکنندگان خودرو در طول سال ۱۳۹۳، نظرسنجی کرده که براساس نتایج آن مشتریان از خدمات اصلی ارائه شده از سوی این شرکتها ناراضی هستند.
طبق این نظرسنجی، “کمبود یا نبود قطعات یدکی”، “کیفیت پایین خدمات و تعمیرات” و “دریافت هزینه بالا برای خدمات و قطعات” از مهمترین دلایل نارضایتی مصرف‌کنندگان ایرانی از خدمات شرکتهای خدمات پس از فروش خودروسازان و واردکنندگان خودرو بوده است.
