ویروس کرونا می‌تواند مدت‌ها در هوا معلق بماند و همراه با ریزذرات بزاقی هنگام صحبت کردن منتشر شود.
دویچه‌وله، متخصصان آلمانی به همین خاطر توصیه می‌کنند که هوای محیط‌های بسته را از طریق بازکردن در و پنجره‌ها مرتب تهویه کنید. صورت خود را با ماسک بپوشانید، از دیگران فاصله بگیرد و دست‌هایتان را مرتب بشویید تا خطر ابتلا به ویروس کرونا را برای خود و اطرافیانتان کاهش دهید.
مهمترین راه انتقال ویروس کرونا ارتباط مستقیم با فردی است که در اثر آلودگی به کرونا به بیماری کووید ۱۹ مبتلا شده است. ویروس تکثیر شده در بدن بیمار همراه سرفه یا عطسه او به دیگران منتقل می‌شود.
ویروس کرونا اما برای انتشار خود راه دیگری هم دارد: شناور ماندن در ریزذرات بزاقی.
بر خلاف ذرات بزرگتر، مانند قطرات عطسه یا سرفه فرد بیمار که به دلیل سنگینی وزن این قطرات سریع روی زمین می‌افتند، ریزذرات بزاقی می‌توانند مدتی طولانی در هوا معلق بمانند.
ویروس کرونا نخستین ویروس عفونی نیست که از این طریق منتقل می‌شود. ویروس بیماری‌هایی مانند سل یا سرخک هم تا حدی از طریق این ریزذرات بزاقی منتقل می‌شوند.
در نتیجه برای آلوده شدن به ویروس بیماری‌زا، تماس مستقیم و نزدیک با شخص بیمار لازم نیست و فقط کافی است دقایقی در هوای آلوده به ویروس نفس بکشیم تا ویروس وارد دستگاه تنفسی ما شود.
مطالعات چند گروه تحقیقاتی بین‌المللی ثابت کرده که ویروس کرونا در ریزذرات بزاقی افرادی که پس از آلودگی به ویروس، حتی اگر نشانه‌ای از بیماری هم بروز ندهند، باز هم در هوا منتشر می‌شود. این ذرات هنگام صحبت کردن −به خصوص با صدای بلند− به بیرون پرتاب می‌شوند.
آنچه هنوز مشخص نیست قدرت بیماری‌زایی این ریزذرات است. محققان نمی‌دانند این ریزذرات تا چه مدت مسری و خطرناک هستند.
ویروس‌ها پس از خروج از بدن فرد آلوده نیازمند فرد دیگری هستند و هر چه بیشتر در فضای خارج از بدن باشند ضعیف‌تر می‌شوند.
موسسه روبرت کخ آلمان می‌گوید ویروس کرونا از طریق این ریزذرات بزاقی در هوا منتشر می‌شود اما دشوار است که بگوییم تا چه مدت بیماری‌زا می‌ماند. این موسسه تأکید دارد که مهمترین مسیر انتقال ویروس ارتباط مستقیم با عفونت قطره‌ای است. یعنی ارتباط با قطرات سرفه یا عطسه فردی که پس از آلودگی ویروسی به بیماری کووید ۱۹ مبتلا شده است.
پیتر والگر، از انجمن بهداشت بیمارستانی در آلمان می‌گوید: برای جلوگیری از ابتلا به ویروس کرونا خودداری از ارتباط با فرد بیمار و قطرات عفونی معمولأ توصیه می‌شود.
بازکردن در و پنجره‌ها برای تهویه منظم محل زندگی از آلودگی احتمالی از طریق ویروس شناور در ریزذرات بزاقی معلق در هوا جلوگیری می‌کند. این روش برای جلوگیری از تجمع ریزذرات بزاقی در محیط‌های عمومی هم مؤثر است.
پیتر والگر می‌گوید: در شرایطی که امکان تهویه هوای داخل با هوای تازه خارج وجود ندارد، خطر ابتلا به ویروس از طریق ریزذرات‌بزاقی وجود دارد.
در فضای باز اما احتمال ابتلا به ویروس کرونا از طریق این ریزذرات بسیار کم است. ریزذرات بزاقی بسیار سبک هستند با وزش یک نسیم ملایم، در هوا پراکنده می‌شود. در نتیجه شمار ویروس‌های معلق در هوا در یک نقطه بسیار کمتر می‌شود.
کریستین دروستن، پروفسور ویروس‌شناسی بیمارستان شریته آلمان نیز معتقد است بالکن یا فضای بیرونی رستوران‌ها را می‌توان در شمار مکان‌های تقریبأ امن از نظر آلودگی به ریزذرات بزاقی به شمار آورد.
