روستای دوچقا و جوره آب ندارد/ یک روستایی: بخشداری فقط وعده می دهد!/ لزوم عزل بخشداران ناتوان

گرچه برخی از بخشداران کرمانشاه دهیاران را از انجام هرگونه مصاحبه با خبرنگار منع کرده اند اما رسالت خبری مان انعکاس مشکلات و پیگیری آنهاست و هیچ چیز نمی تواند مانع از این انعکاس شود لذا برآنیم تا نسبت به بیان واقعیتِ رویداد موجود با جدیت پیگیر مشکلات مردم مستضعف و مناطق محروم باشیم تا با یک گره از مشکلات این آب و خاک کاسته شود.

روستای دوچقا و جوره از بخش ماهیدشت با وجود اینکه از سراب کاشنبه برخوردار است اما بیش از ده سال است که مشکل آب دارد و با گذشت این مدت و تلاش های فراوان مردم این روستا و دهیار آن همچنان با مشکل کم آبی یا بهتر بگوییم بی آبی دست و پنجه نرم می کنند.

دهیار این روستا می گوید بارها مکاتبه کرده ایم و نامه زده ایم که اگر نمی توانید آب این روستا را از سراب تامین کنید و جلوی شکستن لوله را بگیرید، یک چاه مانند روستاهای دیگر برای ما حفر کنید تا آب آشامیدنی مان را از آن تامین کنیم.

این روزها از سال که هرچقدر به تابستان نزدیک می شویم نیاز به آب برای مردم روستا و زراعت آنها مهم تر از هرچیز است و انتظار می رود دهیاران و بخشداران از توان خود استفاده کرده و با همدلی به کمک هم میهنان مان بشتابند.

اهالی روستای دوچقا و جوره این روز ها برای تامین آب؛ تانکر آب آشامیدنی کرایه می کنند و منبع های منازل را از این آب پر می کنند اما تهیه تانکر آب برای مدت طولانی سخت و غیرممکن است. امیدواریم بخشدار این منطقه نسبت به رفع مشکل حاد آب این روستا با اداره آب و فاضلاب روستایی مکاتبه و نهایتا اقدام مقتضی بعمل آورد.

طبق گفته یکی از اهالی روستای دوچقا و جوره آب چند روستا از سراب کاشنبه تامین می شود، روستای دوچقا و جوره در انتهای شبکه آبرسانی قرار دارد و از آنجایی که روستاهای نزدیک به سراب مدعی مالکیت بر سراب کاشنبه را دارند، در تابستان از این آب برای آبیاری مزارغ یا باغات خود استفاده می کنند که به همین دلیل به آخرین روستا یعنی دوچقا و جوره آب نمی رسد! یا آنچه را که شکستن لوله های آب به روستای جوره تلقی می کنند رخ می دهد!

 او درباره اینکه آیا در خصوص مشکلی که بیش از ده سال است مردم این روستا با آن به سختی زندگی می کنند، بخشداری مربوطه اقدامی جهت مرتفع سازی مشکلات انجام داده است؟ می گوید: ما قبلا بسیار صحبت کرده ایم اما هیچ کاری انجام نمی دهند و فقط وعده می دهند یا نهایتا می گویند به ما مربوط نیست و مشکل آب به آب وفاضلاب روستایی ارتباط دارد، آب روستایی هم می گوید به اداره آب شهری مربوط است ما ادغام شده ایم، در کل هیچ کاری انجام نمی دهند.

متاسفیم که بگوییم بلای بی اهمیتی یا کم توجهی به جانِ رسالت کاری بخشداران افتاده است، لزوم توجه بیشتر بخشداران نه در حرف بلکه در عمل و اقدامی جهادی نسبت به تامین نیاز های اولیه زندگی روستاییان علی الخصوص تامین آب آشامیدنی که تاثیر مستقیم در بهداشت زندگی انها دارد بیش از هرچیز دیگری احساس می شود.

اینکه یک اداره ای ( از آب تا برق و گاز و…) در استان نسبت به تامین یا رفع موانع و مشکلات کارشکنی می کند و به تابعه آن روستایی محروم می ماند یا دهیار روستا ناتوان است یا بخشدار آن کم توجه است که مسئولان مربوطه در استان نسبت به تغییر یکی از این دو باید تجدید نظر کنند و فردی را که از توان کافی در مدیریت بحران برخوردار است استفاده شود.

به اعتقاد نگارنده دهیاران و بخشداران باید جدای از توان ارتباط با مدیران ادارات مختلف در جهت رفع مشکلات، نسبت به اطلاع رسانی مشکلات خاص به خیرین نیکوکار و بخش خصوصی نیز توانمند باشند.

تا مادامی که بلای بی توجهی و کم اهمیت شمردن مشکلات مردم به جانِ میزِ خدمتِ برخی مدیران افتاده است، هیچ حرکت جهادی در جهت رفع مشکلات مردم مظلوم روستاها صورت نمی گیرد. اگر مدیری، دهیاری، بخشداری یا حتی فرمانداری در طول ۳ سال و بیشتر از عمر خدمتی خود در یک پست نتواند مشکلات بسیاری را حل و فصل کند این عملکرد گواه است که آن مدیر ناتوان عمل کرده و تغییر در مدیریت آن بخش از سیستم دولتی یک الزام می باشد!

پیشنهاد می شود درصورت عدم توانایی کافی برخی مدیران در اصلاح امور و مشکلات، از بسیج مستضعفین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دعوت شود تا با ایجاد پیشنهاد چالش «روستایار» به کمک روستاییانی که مشکل آب آشامیدنی دارند بشتابیم.