ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، آنها از چند فاکتور برای شناسایی آتشفشان “پوهاهوو”(Pūhāhonu) که در دریادبود ملی دریایی پاپاهانوموکووآکئا(Papahānaumokuākea Marine National Monument) قرار دارد، استفاده کردند و آن را بررسی کردند.
تاکنون تصور می‌شد که آتشفشان”ماونا لوا “(Mauna Loa) که از لحاظ فرهنگی برای محققان بسیار مهم است و یک آتشفشان سپری فعال است، بزرگترین آتشفشان جهان است. ماونا لوا یکی از پنج آتشفشان جزایر هاوایی ایالات متحده در اقیانوس آرام است. آتشفشان سپری یکی از انواع آتشفشان است. از روی هم قرار گرفتن روانه‌های متوالی آتشفشان، ساختار مدور کم‌ارتفاعی شبیه سپر تشکیل می‌شود که قطر آن غالباً به چند ۱۰ کیلومتر می‌رسد و به آن آتشفشان سپری می‌گویند. در این نوع آتشفشان، ماگما از یک نقطه خارج می‌شود و به‌صورت مخروط‌های پهنی که دارای شیب دامنه‌ای بسیار کم هستند، در سطح زمین ظاهر می‌شود. این نوع آتشفشان دارای ماگمای رقیق بوده و فقط از نوع ماگمای خالص است و شبیه آتشفشان نوع هاوایی می‌باشد.
دانشمندان پیش از رسیدن به این نتیجه، کف اقیانوس را در امتداد زنجیره آتشفشان‌های در جهت مخالف باد زیر دریایی هاوایی مورد مطالعه قرار دادند. آنها از نظر شیمیایی سنگ‌های موجود در مجموعه سنگ‌های دانشگاه هاوایی را مورد آزمایش قرار دادند و نتایج این مطالعات را الگوبرداری کردند. آنها دریافتند که آتشفشان “پوهاهوو” تقریباً دو برابر بزرگتر از آتشفشان”ماونا لوا” است. پوهاهوو در زبان هاوایی به معنای “لاک پشتی که برای نفس کشیدن برخاسته”(turtle rising for breath) است.
“مایکل گارسیا” (Michael Garcia) نویسنده ارشد این مطالعه و استاد بازنشسته “دانشکده علوم زمین و اقیانوس” در دانشگاه هاوایی گفت: تصور ما این است نقاط مهم تولید زنجیره‌های آتشفشانی مانند هاوایی بیش از ۱-۲ میلیون سال تحت خنک کننده مترقی قرار گرفته و سپس از بین رفته‌اند. با این حال، ما از این مطالعه آموختیم که نقاط مهم می‌توانند پالس‌های تولید مواد مذاب را تحمل کنند. یک پالس کوچک باعث ایجاد خوشه نیمه راه(Midway cluster) از آتشفشان‌های در حال انقراض و دیگری سبب ایجاد آتشفشان بزرگی به نام پوهاهوو شده است. در سال ۱۹۷۴ محققان بر اساس داده‌های کمی که در دسترس بود حدس می‌زدند که پوهاهوو بزرگترین آتشفشان هاوایی باشد.
انتهای پیام
