اعتراض‌ها به کشتن جورج فلوید، شهروند ۴۶ ساله ایالات متحده به دست یک مأمور پلیس با شعارهای گوناگونی مانند «بدون عدالت، صلح ممکن نیست» ادامه داشت.
قتل خشونت‌بار فلوید برای بسیاری یادآور کشتن یک سیاه‌پوست آمریکایی دیگر است. در دسامبر ۲۰۱۴ اریک گارنر غیرمسلح به دست یک مأمور پلیس سفیدپوست خفه شد. او هم مانند فلوید پیش از مرگ بارها گفته بود: نمی‌توانم نفس بکشم. به همین دلیل این جمله در شبکه‌های اجتماعی به زبان‌های گوناگون به یک کلیدواژه تبدیل شده است. بسیاری حتی به جای پروفایل خود از جمله «نمی‌توانم نفس بکشم» استفاده می‌کنند.
قتل فلوید و گارنر به این دلیل برجسته شد که شاهدان از این دو حادثه فیلم گرفته بودند. شمار زیادی از قتل‌ها و خشونت‌های ماموران پلیس سفیدپوست علیه آمریکایی‌های سیاه‌پوست رسانه‌ای نمی‌شود و در خفا می‌ماند.
در ایالات متحده سیاه‌پوستان تنها از جانب برخی مأموران پلیس مورد تبعیض قرار نمی‌گیرند. اشوین وازان، استاد رشته پزشکی در دانشگاه کلمبیای نیویورک به دویچه وله می‌گوید: ما در آمریکا نابرابری‌های نگران‌کننده‌ای در زمینه بهداشت داریم.
به گفته او، ویروس کرونا این نابرابری‌ها را که قرن‌هاست وجود دارد، تشدید کرده است.
تاکنون حدود ۲۳ درصد قربانیان کووید ۱۹ سیاه‌پوست بوده‌اند. این آمار با احتساب این که تنها ۱۳ درصد شهروندان ایالات متحده سیاه‌پوست هستند، بسیار بالا و پرسش‌برانگیز است.
کارشناسان دلایل گوناگونی برای این روند برمی‌شمرند: سیاه‌پوستان علاوه بر این که نسبت به سفیدپوستان امکانات کمتری برای دسترسی به بهداشت و درمان دارند، در بازار کار و آموزش و پرورش هم مورد تبعیض قرار می‌گیرند.
به همین دلیل شمار سیاه‌پوستان در حرکت‌های اعتراضی روزهای اخیر چشمگیر است.
براینت مارکس، استاد رشته روانشناسی در کالج مورهاوس ایالت جورجیا، در گفت‌وگو با دویچه وله اظهار داشت: نیروی محرکه اعتراضات، ناامیدی و درماندگی معترضان است.
او ضمن بیان این که بسیاری از مأموران پلیس و شهروندان این موضوع را درک نمی‌کنند، تصریح کرد که دونالد ترامپ هم به جای ایجاد تفاهم بیشتر بین سیاه‌پوستان و سفیدپوستان، معترضان را «thugs» می‌خواند؛ واژه‌ای معادل گانگستر که به‌طور معمول برای تحقیر مردان سیاه‌پوست به‌کار برده می‌شود.
مارکس به نکته دیگری درباره ترامپ اشاره کرد: هنگامی که ترامپ می‌خواهد همدردی خود را با کسی بیان کند، متن خود را از روی کاغذ می‌خواند اما اگر کسی مایل است با شخصیت واقعی او آشنا شود، باید به سخنرانی‌های آزاد و توئیت‌های او مراجعه کند.
آیا کسانی که اکنون علیه نژادپرستی به خیابان‌ها می‌روند می‌توانند در بی‌عدالتی کهن‌سال در ایالات متحده تغییری به‌وجود بیاورند؟ پاسخ براینت مارکس به این پرسش دوگانه است. او معتقد است که اگر اعتراضات ادامه یابد، در رسانه‌ها به دست فراموشی سپرده نشود و تغییر قوانین برای کنترل بیشتر پلیس در برخی ایالت‌ها به موضوعی انتخاباتی تبدیل شود، می‌توان به تغییر و تحولاتی در زمینه عدالت و تبعیض دست یافت.
این استاد روانشناسی در عین حال تأکید می‌کند که پیش‌داوری‌ها، به‌ویژه درباره مردان جوان سیاه‌پوست، طوری در جامعه رخنه کرده است که برای از بین‌بردن این تبعیض‌ها و ایجاد برابری اجتماعی باید جامعه در کل تغییر کند.
انتهای پیام
