وقتی اوضاع وخیم می‌شود و شرکتها ورشکسته می‌شوند، همه در این مصیبت سهیم می‌شوند از کارمندانی که کارشان را از دست می‌دهند و بازنشستگانی که شاهد دود شدن مزایا و بازنشستگی خود هستند تا سهامداران و دارندگان اوراق قرضه که با نابودی سرمایه‌گذاریشان مواجه می‌شوند. اما مدیران شرکتهای معتبر و بزرگ حتی در صورت زمین خوردن شرکتشان، پاداشهای چند میلیون دلاری دریافت می‌کنند. در واقع مدیران ارشد شرکتهای نفت و گاز که در آمریکا تحت قانون حمایت در برابر ورشکستگی قرار گرفته‌اند، اغلب دریافتی‌های درشتی در قالب پاداش نقدی، سهام و سایر مزایا دارند که از دریافتی آنها در دوران خوش فراتر می‌رود.
این بار نیز هیچ فرقی ندارد. در شرایطی که صدها هزار کارمند در صنعت نفت شیل آمریکا کارشان را از دست داده اند، بلومبرگ گزارش کرده که ۳۵ مدیر در شرکتهای وایتینگ پترولیوم، چساپیک انرژی و شرکت حفاری فراساحلی دایاموند که اعلام ورشتکستگی کرده‌اند، قرار است حدود ۵۰ میلیون دلار دریافت کنند.
با وجود مقررات فدرال برای مقابله با چنین شیوه‌ای، مدیران مذکور همچنان پاداشهای فربه‌ای برای خود در نظر می‌گیرند.
هیات مدیره شرکت نفت و گاز وایتینگ که در آوریل متقاضی حمایت در برابر ورشکستگی شد، پاداش ۶.۴ میلیون دلاری برای بردلی هالی، مدیرعامل خود را درست چند روز پیش از اعلام ورشکستگی تصویب کرد که حدود یک میلیون دلار بالاتر از بسته پاداش سالانه قبلی وی بود.
شرکت کالیفرنیا ریسورسز در ماه مه به سرمایه‌گذاران درباره توانایی این شرکت برای ادامه فعالیت هشدار داد با این حال پاداش سال ۲۰۲۰ مدیرانش را تضمین کرد.
کلی میچل، تحلیلگر یک گروه دیده بان شرکت به نام “داکیومنتد” درباره علت این شیوه عجیب گفت: شرکتها این کار را به عنوان تشویق برای مدیرانشان انجام می‌دهند تا سر کار خود بمانند زیرا آنها شرکت را بهتر درک می‌کنند. آنها همچنین این کار را به منظور کاهش هزینه‌ها و افزایش ارزش برای طلبکاران خود با استفاده از ابزارهایی مانند تخفیفهای مالیاتی یا منابع بهره برداری نشده انجام می‌دهند.
این شیوه منحصر به صنعت انرژی نیست و در واقع در میان شرکتهای آمریکایی متداول است. سال گذشته ریچارد اسمیت، مدیرعامل شرکت اکوئی‌فکس پس از این که این شرکت بدترین حادثه رخنه اطلاعاتی در تاریخ آمریکا را متحمل شد، با دریافت ۱۹.۶ میلیون دلار پاداش سهام، ۲۴ میلیون دلار مستمری و ۵۰ هزار دلار خدمات برنامه‌ریزی مالیاتی و مالی از این شرکت رفت. شرکت تارگت کورپ هم در سال ۲۰۱۴ پس از این که استاین هافل، مدیرعاملش پس از یک حمله گسترده هک و سرقت سوابق شخصی میلیونها مشتری این شرکت استعفا کرد، به وی بیش از ۳۰ میلیون دلار پرداخت کرد.
اگرچه مدیران شرکتهای نفتی در سقوط قیمت نفت مقصر نبوده‌اند با این حال روشن است که در پرداخت پاداش به مدیرانشان زیاده روی کرده‌اند. طی یک دهه گذشته مدیران ۱۵ شرکت بزرگ اکتشاف و تولید مجموعا بیش از دو میلیارد دلار پاداش دریافت کرده‌اند در حالی که سود سالانه شرکتهایشان منفی ۱۵ درصد در مقایسه با رشد ۱۵۰ درصدی شاخص “اس اند پی ۵۰۰” طی همان مدت بوده است.
بر اساس گزارش اویل پرایس، شرکتهای انرژی باید سطحی از پاسخگویی برای مدیرانشان ایجاد کنند.
انتهای پیام
