اعتماد نوشت خرداد حالا یک دهه‌ای می‌شود که یادآور اعتراضات پس از انتخابات ریاست‌جمهوری ۸۸ است؛ اعتراضاتی که پس از روزها کش و قوس سبب شد تا میرحسین موسوی و زهرا رهنورد از یک‌سو و مهدی کروبی ازسوی دیگر به حصر خانگی بروند؛ حصری که حالا ۱۱ سال از آن گذشته و تلاش‌های اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان برای رفع آن راه به جایی نبرد.در این میان هراز‌گاهی با انتشار تصاویری جدید از محصوران، افکار عمومی بار دیگر مطالبه رفع حصر را پیش کشیده و از روزهای سخت گذشته بر نخست‌وزیر امام و شیخِ اصلاحات سخن به میان می‌آورند. در همین راستا یکی، دو روز پیش محمدتقی کروبی، فرزند مهدی کروبی با انتشار تصویری دیده نشده از شیخ اصلاحات در حصر، از حال نه چندان مساعد او خبر داد و همین خبر سبب شد تا بار دیگر مطالبه رفع حصر در شبکه‌های اجتماعی و میان فعالان سیاسی مطرح شود.
موسوی خوئینی‌ها، از فعالان کهنه‌کار سیاست ایرانی در نامه‌ای به مهدی کروبی از روزگار گذشته بر او ابراز تاسف کرد. دبیرکل این سال‌های اخیر مجمع روحانیون مبارز، تشکیلاتی که ازقضا رهبری‌اش از ابتدای تاسیس تا ۸۸ برعهده مهدی کروبی بود، در بخش ابتدایی این نامه آورده است: «خبر عارضه اخیر و حادثه پس از آن به ویژه در شرایط ناگوار حصر موجب تاسف و نگرانی گردید هر چند بهبود نسبی پس از آن از نگرانی علاقه‌مندان کاسته است و اطمینان دارند که این عوارض و حوادث و دیگر مشکلات که در این سال‌ها به ویژه در دوران حصر فراوان بوده است خللی در اراده جنابعالی در ادامه راهی که انتخاب کرده‌اید، ایجاد نمی‌کند.»
موسوی خوئینی‌ها که مدت‌هاست سکوت را به حضور در رسانه‌های ارتباط جمعی ترجیح می‌دهد، در بخش دیگری از این نامه با اشاره به مشکلات امروز ایران نوشته است: «با این همه از خداوند مسألت داریم که دوران حصر همزمان با حل مشکلات فرساینده کشور و ملت به پایان برسد و با تدبیر و پایبندی به اصول و ارزش‌های تغییرناپذیر انقلاب اسلامی، ایران و ملت ایران راه عزت و اقتدار و سربلندی را ادامه دهد و فشارهای وارد بر مردم به‌ویژه فشار اقتصادی که معیشت اقشار بسیاری را سخت به چالش کشیده است، برداشته شود.»
موسوی خوئینی‌ها در بخش پایانی نامه خود همچنین با اشاره میرحسین موسوی و زهرا رهنورد آورده است: «از خداوند عافیت کامل و عاجل و طول عمر برای جنابعالی و رفع حصر شما و دو عزیز دیگر جناب آقای مهندس میرحسین موسوی و سرکار خانم دکتر زهرا رهنورد را مسألت دارم.»
