لیلاز کار مطبوعات را در اقتصاد پسا تحریم منعکس کردن واقعیات و آمار درست در حوزه اقتصادی بیان کرد. همچنین آینده اقتصادی ایران را در میان مدت خوب و مطلوب دانست، وی رشد اقتصادی دولت یازدهم را مثبت ارزیابی کرد. البته معتقد بود که دولت روحانی در کاهش هزینه های جاری خود ناموفق عمل کرده اما در مجموع امیدواری وجود دارد.
وی ضمن تأکید بر آزادسازی اقتصاد، وظیفه رسانه ها را فقط تبیین و توضیح برای مردم دانست چرا که امروزه با وجود شبکه ها و رسانه های اجتماعی کارکرد اطلاع رسانی در مطبوعات دیگر حس نمی شود.
در ادامه این نشست میرزاخانی سردبیر دنیای اقتصاد، در ابتدا به تعریف کلی رسانه پرداخت و سپس تفاوت بین دوران پساتحریم و پیشا تحریم را بیان کرد.
وی رسانه را به عنوان حلقه ارتباط بین اقشار مختلف با کارکرد کلی جامعه مدنی با حاکمیت دانست که در این راستا صاحب نظران، اساتید و فعالان اقتصادی جزیی از حلقه جامعه مدنی محسوب می شوند.
به نظر این کارشناس اقتصادی؛ مطبوعات باید یک ارتباط دوطرفه و فعال بین حاکمیت و فعالان اقتصادی ایجاد کند.
لیلاز یکی از راه‌حل‌های اقتصادی ایران را در آزادسازی اقتصاد می داند که از طریق پرداختن مطبوعات به آن این مهم میسر می شود. ضمن اینکه بحران تقاضا در ایران با آزادسازی اقتصادی و کوچک سازی دولت کنترل می شود و در مجموع هر چقدر همراهی عمومی با تصمیم سازان هماهنگ تر باشد، میزان تأثیرگذاری آن تقسیمات بیشتر خواهد بود.
سردبیر روزنامه دنیای اقتصاد، پساتحریم را به معنای گذار از یک دوره بحران دانست و معتقد است: تحریم یکی از دلایل بحران در کشور ما بود. وی عمده ترین بحران اقتصادی در سال های ۱۳۹۰ را ناشی از تصمیات نادرست اقتصادی در دولت قبل دانست. اما کارکرد رسانه ها در دوره ای که ما وارد گذار از دوره تحریم می شویم دوره بحران اقتصادی و کاهش رشد اقتصادی، اشتغال در حالت بحران و وضعیت قرمز جامعه بسیار حائز اهمیت است.
لیلاز در بخشی دیگر از سخنان خود گفت: در حالت پیشاتحریم مطبوعات باید نظرات جامعه مدنی را به حاکمیت منتقل کنند تا حاکمیت با توجه به نظر آن ها سیاستش را تنظیم کند. اما در دوره پسا تحریم راه حل ها مشخص است. چون در تمام کشورها تست شده و به مرحله اجرا در آمده است.
وی خاطرنشان کرد: بطورکلی هر چقدر مردم همراه با حاکمیت باشند کنترل اوضاع اقتصادی از جمله تورم راحت تر صورت می‌گیرد. البته مردم هم باید اقناع شوند و این اقناع سازی از طریق رسانه ها انجام می شود، به طوری که مردم اگر به تصمیمات دولتی اعتماد داشته باشند، اقناع سازی سریع تر و با سهولت بیشتری صورت می گیرد.
دیگر سخنران این نشست به بحث در باره جایگاه رسانه پرداخت و اظهار کرد: ما درس به رسانه ها نمی توانیم ارائه کنیم، چون رسانه‌ها نماینده سیاسی دولت هستند.
میرزاخانی اضافه کرد: رسانه ها باید محدوده دنیای خود را در تجهیز اداره کشور توضیح بدهند. مطبوعات مکتوب در ایران به سرعت در حال کاهش نفوذ هستند و در واقع بیرون از فضای مطبوعاتی، با وجود شبکه ها و رسانه های اجتماعی دریایی از تحولات وجود دارد.
وی افزود: امروز کارکرد مطبوعاتی را باید خیلی محدود فرض کرد تا مطبوعات از عهده کار خود برآیند.
در پایان این نشست ایلچی به نقش رسانه ها در دوران پسا تحریم اشاره کرد و گفت: رسانه ها خود به خود کاری نمی کنند. چون جدا از ساختارهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور نیستند، همچنین مردم امروز روزنامه ها را به خاطر حقیقت و آگاهی بخشی نمی خرند، بلکه فقط از آن ها توضیح و تفسیر در مورد شرایط اقتصادی خود می خواهند.
