به نقل از یورونیوز، ژان ماری میشل موکوکو، مخالف شناخته شده حکومت در کنگو با ۷۳ سال سن پس از یک مذاکره طولانی اجازه یافت تا برای درمان به ترکیه برود.
رجب طیب اردوغان به تازگی کارت برنده جدیدی در سیاست آفریقایی خود رو کرده است. از همین رو انتخاب ترکیه در شرایطی که روابط این کشور با فرانسه رو به وخامت گذاشته است، اهمیت می‌یابد.
پیش از این فرانسه از ریاست جمهوری کنگو خواسته بود تا در یک اقدام بشردوستانه اجازه درمان این زندانی سیاسی را در خارج از زندان صادر کند. این زندانی مشهور از مدرسه نظامی سنت‌سیر فرانسه فارغ‌التحصیل شده است.
ژنرال موکوکو، نامزد بازنده در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ کنگو، انتخاب مجدد دنیس ساسو نگوسو را به چالش کشید. او پس از برگزاری یک محاکمه در سال ۲۰۱۸ میلادی به اتهام «تهدید امنیت ملی» زندانی شد.
دولتمردان کنگویی با انتخاب آنکارا به عنوان محل درمان ژنرال موکوکو، پیامی به فرانسه ارسال کردند. خانواده میشل موکوکو درخواست کرده بودند تا این زندانی بیمار اجازه یابد برای درمان به مراکش یا فرانسه برود.
گویا مقام‌های کنگو با این تصمیم مطمئن شده‌اند که این مخالف حکومت پس از درمان به کشورشان بازخواهد گشت. آن‌ها همچنین مطمئن هستند که این زندانی نمی‌تواند در آنکارا در رسانه‌ها حاضر شود.
بنابراین ترکیه از این پس به تمامیت خواهان آفریقایی اجازه می‌دهد تا مخالفانی که تهدیدشان می‌کنند را به این کشور بفرستند؛ مخالفینی که آخرین روزهای زندگی‌شان را می‌گذرانند.
گسترش نفوذ ترکیه در آفریقا
نفوذ رئیس جمهوری ترکیه در آفریقا در سال‌های گذشته بسیار گسترش یافته است. گویا این کشور در تلاش است تا جای فرانسه را در خانه آفریقایی‌اش بگیرد.
زمانی که اردوغان در سال ۲۰۰۲ میلادی به قدرت رسید، ترکیه ۹ سفارت در آفریقا داشت اما اکنون این کشور ۴۲ سفارت در آفریقا دارد. شرکت هواپیمایی ترکیه نیز پیش از بحران کرونا مسافرانی را به ۵۳ مقصد در ۳۵ کشور آفریقایی جابجا می‌کرده است.
اردوغان از سال ۲۰۰۲ تاکنون ۴۵ بازدید از آفریقا انجام داده است. وی در اواخر ژانویه سال ۲۰۲۰ در الجزایر، گامبیا و سنگال حضور داشت.
آنکارا در این سال‌ها همکاری‌های گسترده‌ای در زمینه‌های امنیتی و نظامی با برخی کشورهای آفریقایی داشته است. تحلیلگران بر این باورند که این کشور می‌خواهد در کنار قدرت نمایی در حوزه‌های اقتصادی، مذهبی و آموزشی در زمینه نظامی نیز خود را نشان دهد.
دخالت در لیبی باعث شد تا موضوع جدید امنیت دولتی که از سوی شبه نظامیان مخالف تهدید می‌شود نیز مطرح شود.
اردوغان همچنین برای اجرای سیاست آفریقایی خود به یک حلقه کوچک قدرتمند، به ویژه بورژواهای آناتولی تکیه کرده است. این افراد در سال‌های گذشته قراردادهای بی‌شماری در برخی کشورهای آفریقایی منعقد کرده‌اند.
ساخت فرودگاه بین‌المللی و ورزشگاه المپیک در سنگال همچنین ساخت کاخ کنگره در جمهوری کنگو توسط شرکت‌های ترک انجام شده است. از همین رو می‌توان گفت که تجارت با آفریقا رشد چشمگیری داشته و گفته می‌شود که این مبلغ به بیش از ۲۵ میلیارد دلار رسیده است.
انتهای پیام
