محجوب در ادامه با اشاره به آغاز بررسیهای وزارت کار برای اصلاح قانون بیمه بیکاری، گفت: «قانون بیمه بیکاری نیازمند اصلاح است؛ اما نه در جهت محدود نمودن دامنه حمایتهای آن. این قانون باید به نحوی اصلاح شود که فراگیریاش تقویت شود تا تمام افرادی که در اصناف مختلف کار میکردند و بیکار شدهاند و تمام افرادی که به دنبال کار هستند، اما جستوجویشان بینتیجه مانده است، مورد حمایت قرار گیرند. در اساس، قوانین بیمه بیکاری برای فقرزدایی به اجرا درمیآیند و هر اصلاحی در آن تنها با رعایت “سهجانبهگرایی” و حفظ هدف غایی قانونگذار ممکن است.»وی افزود: «هر اصلاحی در قانون بیمه بیکاری، تنها باید با حضور نمایندگان کارگران در هیات امنای سازمان تامین اجتماعی، نمایندگان کارگران در تشکلها و نمایندگان کارگران در هیات نظارت بر سازمان تامین اجتماعی انجام شود، تا ماهیت حمایتی این قانون فراگیر شود. در سالهای گذشته، بهجای تقویت قانون بیمه بیکاری، نهادهای امدادی و خیریهای فعال شدند که این به هیچ وجه کافی نیست.»
دبیرکل خانه کارگر با تاکید بر اینکه تشکلهای صنفی کارگران باید بتوانند بر سر اصلاحاتی که در قوانین صورت میگیرد، با دولت و کارفرمایان مجادله کنند، افزود: «این کار تنها باید در قالب “پیمانهای دست جمعی” صورت گیرد که ظرفیت آن در قانون کار پیشبینی شده است. بهترین محل برای گفتگو هم شورای عالی کار است. انتظار داریم که معاونت روابط کار وزارت کار، به صورت کامل از ظرفیت تشکلهای کارگران استفاده کند تا بعد حمایتی قوانین تقویت شوند.»محجوب افزود: «برای نمونه سالهاست که بیش از ۱۰۰ هزار کارگر در مناطق آزاد برای اصلاح مقررات اشتغال مناطق آزاد، متشکل شدهاند تا بعد حمایتی این قانون تقویت شود. اگر بنابر اصلاح این قانون باشد، حتما باید نظر این کارگران جلب شود؛ چراکه در غیر این صورت اصلاح یکطرفه و بیمعنا است. بنابراین از دولت میخواهم که اگر میخواهد متولی اصلاح این قانون باشد، “حتما” از ظرفیت مشاوره و نظر تخصصی کارگران استفاده کند.»دبیرکل خانه کارگر در پاسخ به این پرسش که باتوجه به نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰، موجی که برای اصلاح قوانین کار و تامین اجتماعی به راه افتاده، تبلیغاتی نیست، گفت: «متولیان حوزههای روابط کار و تامین اجتماعی حق اظهارنظر را دارند؛ اما من میگویم که هر تغییری به نفع کارفرمایان و اتحاد صنفی آنها، بر علیه اتحاد صنفی کارگران و به زیان اکثریت جامعه است. بعید میدانم که گروهی بخواهند با دستاویز قراردادن قوانین، برعلیه اکثریت جامعه، وارد عمل سیاسی و تبلیغاتی شوند.»