اینها برای کسانی که هنوز درگیر ماجرا نبوده‌اند صرفا یک‌سری اعدادند اما برای مبتلایان و خانواده‌هایشان، جهانی است از درد و رنج، برای قربانیان، آرزوهایی است که زیر خاک می‌رود و برای بازماندگان، داغی است که حتی فرصت سوگواری هم برای آن ندارند.
در این میان، روز و روزگار هم دارد مسیر خودش را می‌رود و به هر حال باید زندگی کرد. دوگانه مرگ و زندگی، تصمیمگیری را برای مدیران کشور دشوار کرده است. تعطیلی سراسری، ممنوعیت تردد و محدودیت ساعات کاری، گزینه‌هایی است که هم از سوی برخی کارشناسان به صورت جسته و گریخته مطرح شده و هم برخی از آنها مانند سقف ساعت کار اصناف تا ۱۸ عصر از امروز ۲۰ آبان عملیاتی شده است. همچنان عده‌ای با استناد به ازدیاد تلفات کرونا می‌گویند باید «تعطیل» کرد و تعدادی دیگر بر مبنای واقعیت‌های معیشتی و اقتصادی مردم، مخالف تعطیلی‌اند.
هر تصمیمی تبعات خودش را دارد و طبعا موافقان و مخالفانی خواهد داشت. حالا کافی است چند لحظه تصور کنیم خودمان در این شرایط، تصمیم‌گیر هستیم. اصلا فرض کنیم ما عضوی از ستاد مدیریت و مقابله با کرونا شده‌ایم. چه تصمیمی می‌گرفتیم؟
ایسنا این سوال را از مخاطبان شبکه‌های اجتماعی خود پرسیده و آنچه در ادامه می‌خوانید، تنها بخش کوچکی از حدود بیش از ۴۰۰۰ پاسخ است:
«سمیرا: شکم مردم رو سیر کنید، بعدا سراسری تعطیل کنید ?
حامد: اونایی که میگن تعطیل بشه، گشنه نیستن. اسنپی نیستن. پیک موتوری نیستن. کارگر روزمزد نیستن. شکمشون سیره
مهناز: هیچ راهی جز تعطیلی نیست
مخاطب: چون انگلیس، پرتغال و کشورهای اروپایی محدودیت‌های شبانه گذاشتن و ورود مردم رو به بارها محدود کردن، مسئولای ما هم فکر کردن باید برای پاساژها هم همون قانون رو اعمال کنن!
آذین: روزها شلوغه. ۹ شب به بعد کی دیگه تو مترو و اتوبوس هست؟
یاشار: الله اکبر به این همه تدبیر
ستاره: دولت کمک کنه به معیشت مردم، چرا که نه؟ تعطیل کنن
محمد: شهرهایی رو که آمارشون بالاست تعطیل کنن دو سه هفته ولی مانع سفر رفتنشون بشن
شیروانی: کرونا قرار میذاره چه ساعتی بیاد و چه ساعتی نیاد؟ تعطیل کنید
سامی: چاره‌ای جز تعطیلی نیست. البته بشرطی که حکومت نظامی بشه، نه اینکه مردم بریزن تو جاده‌ها و برن مهمونی که متاسفانه اگر رعایت میشد الان این اوضاع نبود
رفیعی: وقتی همه‌مون مُردیم واسه تردد ارواحمون این طرحو اجرا می‌کنین
عافیت‌طلب: مگه در تهران زیست شبانه داریم که ۱۸ به بعد یا ۲۱ به بعد رو تعطیل کنن؟ این مسخره‌بازیا چیه؟
علی: حالا عجله نکنید.
پیام: تنها راه، تعطیلی کامل و قرنطینه یکماهه تهران است و بس.
سمیه: خیر، بذاریم یه ده هزار نفر دیگه تلف بشن بعد فکر کنیم چیکار کنیم??
بتول: کرونای ایرانی شب‌ها حمله می‌کنه :)))))
آیدا: به جای تعطیلی مطلق تهران برای رستورانا، باشگاها و پاساژا ساعت کار دادن. انگار کرونا از ساعت ۶ شروع به کار می‌کنه و تا ساعت ۲۱ به اوج میرسه! خدایی خجالت بکشید
مریم: تعطیل کنید. ضرر مالی بهتر از ضرر جانیه
معینی: با تعطیلی صددرصدی تا پایان کرونا موافقم به شرط اینکه جاده‌ها رو هم ببندند.
مونا: نظر ما مهمه؟
فاضلی: تعطیل کنید ولی بفکر کسانی که کارگر روزمزدن هستن هم باشین.
دکتر: اگه من بودم ساعت کاری رو تقسیم و نوبتی میکردم تا اتوبوس و مترو شلوغ نشه
مخاطب: دو تا سه هفته به کسب و کار زیاد ضربه نمیزنه ولی مرگ هر نفر کلی ضربه و فشار به خانواده‌ها وارد می‌کنه
مصطفی: تعطیلی سراسری موقع عید و قبلش باید انجام میشد، نه الان که دیگه نه مردم جدی هستن، نه امکانات اقتصادی کافی داریم
صفورا: اگه من تصمیم‌گیر بودم یک ماه همه جا رو تعطیل میکردم، هزینه مردم هم میدادم تا ببینم روند کرونا به چه صورت پیش میره. قرنطینه کامل
بنفشه: همش راجب تهران میگن. بقیه جاها کرونا نیس؟؟؟؟ چرا یه تدبیری ندارن این مسئولین؟
احسان: کل مردم، دارا و ندارو ۲ هفته تو خونه‌هاشون قرنطینه میکردم، هر کس هم میومد بیرون حکم تیر میدادم»
شما هم نظرتان را به اشتراک بگذارید.
انتهای پیام
