در سوگ انسانیت و شرافت آدمی

کجایند خیل پزشکانی که با اشتیاق و از سر غیرت حاشیه ساختند در اعتراض به حاشیه سازی مهران مدیری و طومار امضاء کردند و حاضر بودند به کفن پوشان اقتدا نمایند و خیابان را با خونشان رنگین کنند؛ چون ساحت “مقدس” پزشکی را مخدوش دیده بودند! آنگاه که خبری عجیب و ویرانگر جان از بیمارستانی در یکی از شهرهای ایران رخدادی شگفت و نادری را به ثبت رسانده است:
خانواده ای برای بخیه پارگی چانه فرزندشان به بیمارستان پناه می برند. پزشک اورژانس پس از بخیه صورت کودک، بزرگترش را برای تسویه حساب روانه حسابداری بیمارستان می کند. صورتحسابی حدود ۱۵۰ هزار تومان به والدین کودک داده می شود اما آنان که در ضل داعیه داران عدالت و ایمان روزگار میگذراندند، اعلام می کنند به دلیل نداشتن توان مالی، قادر به پرداخت این مبلغ نیستند. پس از این و در کمال ناباوری و شگفتی، پزشک معالج قسم بقراط را در پستوی ذهنش مچاله می کند و دستور شکافتن بخیه هایی را می دهد که دقایقی پیش بر صورت کودک نالان زده بودند و همکارانش نیز بی دغدغه و دردی در برابر بهت خانواده کودک چهار ساله وی را بر لب تخت نشانده و بخیه ها را باز می کنند تا زخمی عمیق تر بر جسم نحیف کودک و دردی جانسوز بر جان ایرانی برجای بگذارند.
این ماجرایی تکان دهنده و غیرقابل باور در همین نزدیکی ها، جمعه گذشته در همین حوالی، در بیمارستان خمینی شهر استان اصفهان رخ داده است.
براستی جامعه چقدر از نظر اخلاقى باید سقوط کرده باشد که کسانی به چنین رفتاری حکم بدهند و بدان رضا باشند و اجرایش هم بکنند؟ پس آن چیزى که اسمش شرافت بود، کجا رفته است؟ چرا در چشم علما و مومنین دیارمان، این رخداد آبی ننشانده است؟ آیا گریبان چاکان برای موهای پریشان، دلریش آن چه شنیده اند نشده اند؟ راستی عدالت جویان کجایند که این شکاف طبقاتی را که تا چانه خانواده ایرانی رسیده، رصد نکرده اند؟
آیا جا ندارد همه ما به دور از تمام خط کشی های فکری و دسته بندی های اصولی و اصلاحی آنقدر این رخداد را که بر رخ انسانیت مان چنگ کشیده است، به چشم بکشیم تا دیگر کسانی نتوانند جسارت انجام چنین رفتار پلشتی را در برابر دیدگان جامعه داشته باشند؟