در طراحی این خانه بیش از اینکه به لوکس بودن توجه شود، به نیاز و شرایط اقلیمی توجه شده است.
این خانه مانند مکعب روبیک طراحی شده و از سه بلوک که هر یک به اندازه ۹۰ درجه میچرخند تشکیل شده که طراحی داخلی و خارجی منزل را تشکیل میدهند.
دمای هوا در تهران ممکن است به بالای ۴۰ درجه سانتیگراد یا زیر صفر برسد. خانه های سنتی ایران میتوانستند در برابر این تغییر دما مقاومت کنند و دمای داخل را پایدار نگاه دارند. در خانهی مدرن شریفیها شاهد آن هستیم که در فصول گرم و سرد سال، مدل خانه باز و بسته است؛ یعنی سه بلوک چرخنده با توجه به نور و دما می چرخند تا دما را متعادلسازی کنند. مثلا در هنگام نیاز با استفاده از پنجره های انتهای بلوک ها از نور خورشید استفاده شود و یا اینکه با چرخش بلوک ها جلوی نور خورشید گرفته شود. در مدل بسته از پنجره ها استفاده ای نمیشود.
طراح این پروژه میگوید: فکر میکنم حریم شخصی برای ایرانیان مسألهی مهمی است که در طراحی این خانه لحاظ شده است. در درون خانه دو طبقه زیرزمین که شامل امکانات ورزشی است و در فضای همکف نیز پارکینگ تعبیه شده است. یکی از بلوکها مربوط به اتاق صبحانه، یکی دیگر مربوط به اتاق خواب میهمان و دیگری مربوط به دفتر کار است.