فعالان سیاسی و حزبی و تک‌تک افراد جامعه باید بین رقابت سیاسی و تقابل و تخاصم فرق قائل شوند زیرا معتقدم مفهوم این دو واژه متفاوت است. گاهی افرادی که با یکدیگر اختلاف سلیقه سیاسی دارند گمان می‌کنند که دشمن هم بوده و باید یکدیگر را حذف کنند. این برداشت، غیراخلاقی و غیرفرهنگی است. باید این فرهنگ نهادینه شود که افراد می‌توانند با وجود اختلاف سلیقه سیاسی با یکدیگر دوست باشند. باید از طریق رسانه‌ها، تریبون‌ها و حتی برگزاری کلاس‌ها و دوره‌های فرهنگ رقابت سالم سیاسی با حفظ موازین اخلاقی در جامعه نهادینه شود. احزاب و تشکل‌های سیاسی چون پیشتاز فعالیت سیاسی بوده و مردم را به برنامه‌ها و سلایق خود دعوت می‌کنند، نقش مهمی در نهادینه کردن اخلاق در فعالیت سیاسی هستند. دو حزبی که گرایش مختلف سیاسی دارند می‌توانند با یکدیگر تعامل و دوستی داشته باشند. اگر چنینی اتفاقی بیفتد، بر افراد جامعه تأثیر می‌گذارد. اگر همه گروه‌ها به جای تخریب یکدیگر صرفا برنامه‌ها و نقاط قوت خود را عرضه کنند هیچ‌گونه تعارضی شکل نمی‌گیرد و مردم بین گزینه‌های مختلف، انتخاب خود را انجام می‌دهند. باید توجه کرد که آثار تبدیل رقابت به دشمنی منحصر به ایام انتخابات نیست و رفته رفته دو صف در مقابل هم شکل می‌گیرد. و این خصومت و رقابت ناسالم می‌تواند میان اعضای یک خانواده هم خصومت ایجاد می‌کند.
کار مفیدی است که احزاب منشور اخلاقی تهیه کنند تا رقابت به عداوت تبدیل نشود البته در دوران اصلاحات هم چنینی اقدامی توسط وزارت کشور، احزاب و شخصیت‌های سیاسی انجام شد. حزب اعتماد ملی آماده است تا با سایر احزاب منشور اخلاقی را تهیه کند. در مرامنامه و اساسنامه اعتماد ملی که حدود ده سال پیش تهیه شد هم بر اعتدال، رعایت موازین اخلاقی، رقابت سالم و پرهیز از تخریب دیگران تأکید شده است.
