چیت‌ساز درباره این اتفاق به روزنامه «شرق» می‌گوید: «یک مادر و دختر کارتن‌خواب از واحد مددکاری ترمینال جنوب به من و مرکزی که در آن مشغول به کار هستم ارجاع شده‌اند. آنها برای مدت کوتاهی در یکی از خانه‌های میان‌راهی ما مستقر شده‌اند. دختر حدودا ۲۲ ساله است و مادرش نابیناست و آنها به مدت سه‌سال است که در خیابان زندگی می‌کنند. شمیم در دوره خیابان‌خوابی اعتیاد داشته که فعلا توانسته آن را ترک کند و تحت‌نظر مددکار است».
چیت‌ساز در ادامه می‌افزاید: «در مدت اقامت این مادر و دختر نزد ما، دختر دچار آنفولانزای شدید و به تشخیص پزشک مرکز به بیمارستان امام‌خمینی منتقل شد تا در بخش عفونی این بیمارستان بستری شود. این اتفاق می‌افتد و شمیم در ۲۴ آذرماه در بیمارستان امام‌خمینی بستری می‌شود. از آنجایی که این دو نفر کسی را نداشتند و مادر شمیم نیز نابیناست، هرروز یکی از مددکاران به صورت شیفتی برای پرستاری از وی به بیمارستان سر می‌زدیم. روز چهارشنبه اعلام می‌شود بیمار قادر به ترخیص‌شدن است و برای ترخیص باید مبلغ ۵۵۰ هزار تومان هزینه بستری و همچنین مبلغ ۱۷۹ هزار تومان هزینه داروخانه به بیمارستان پرداخت شود».
این مددکار اجتماعی در ادامه با اشاره به اینکه مددکاری و خود شمیم قادر به پرداخت این هزینه نبودند، تأکید می‌کند: «ما به بخش اعلام کردیم که این دختر قادر به پرداخت این هزینه نیست و کسی را هم ندارد و تا پیش از این در پارک زندگی می‌کرده است. بخش ما را به مددکاری ارجاع داد. مددکاری هم اعلام کرد تا هزینه درمان شمیم پرداخت نشود اجازه ترخیص وی به‌هیچ‌عنوان داده نخواهد شد. در این ماجرا یک پاسکاری رقت‌آوری بین بخش و مددکاری به وجود آمده بود. به ما می‌گفتند یا باید بیمه داشته باشید یا باید مرکزتان با ما قرارداد داشته باشد وگرنه تا زمانی که بیمار هزینه ترخیص خود را پرداخت نکند امکان خروج نخواهد داشت. ما تأکید می‌کردیم بیماری که حتی سقفی برای گذراندن شب‌هایش ندارد چگونه می‌تواند ۸۰۰ هزار تومان هزینه بیمارستان را بدهد و باز هم هیچ جوابی نمی‌گرفتیم».
این مددکار تأکید می‌کند که پس از ناامیدشدن از بیمارستان امام‌خمینی تصمیم می‌گیرند از طریق بیمه اقدام کنند، اما به دلیل مفقودبودن کارت‌ها و گواهی شناسایی شمیم امکان بیمه‌کردن بیمار نیز وجود نداشته است.
وی می‌افزاید: «ما دوباره به مددکاری رجوع کردیم و مددکاری بیمارستان حتی حاضر به خواندن پرونده بیمار نشد و با لحن نامناسب با ما صحبت کرد. به ما گفتند وقت ما را نگیرید این در حالی است که وظیفه مددکاری رسیدگی به مشکلات بیماران است. در این ماجرا درگیری لفظی بین ما و مددکاری نیز پیش آمد و ما تهدید به رسانه‌ای‌کردن ماجرا کردیم و آنها ما را عنصر خارجی خواندند. در آخر از ما خواستند در صورتی که می‌خواهیم بیمار را ترخیص کنیم هزینه داروخانه را پرداخت کنیم و کارت شناسایی بگذاریم تا روز شنبه برای ترخیص شمیم اقدام کنیم».
تلاش برای تماس با ریاست بیمارستان امام‌خمینی، دکتر خراسانی، به جایی نرسید. سرپرستار بخش عفونی بیمارستان امام‌خمینی نیز در بیمارستان حضور نداشت و کمک‌پرستار بخش با تکذیب این مسأله که شمیم به‌همراه مددکار به بیمارستان آمده است، عنوان کرد: «شمیم صبح امروز (جمعه) از بیمارستان فرار کرد. او خودش برای بستری اقدام کرده بود و برای اینکه توانایی پرداخت هزینه‌ها را نداشته، صبح از بیمارستان فرار کرد و ما حتی گزارش فرارش را نیز دادیم و ظهر چون مادرش را گم کرده، دوباره به بیمارستان برگشته است».
کمک‌پرستار در ادامه افزود: «مددکاری موظف است در صورتی که از نیازمندی بیماری مطلع شود او را رایگان درمان کند، اما هزینه‌های داروخانه برعهده خود بیمار خواهد بود. مادر شمیم که نابینا و دیابتیک است، چندین‌بار اعلام کرده که از پرداخت هزینه‌ها عاجز است و ما اعلام کردیم که برای حل مشکل به مددکاری مراجعه کند. شمیم الان حالش خوب است و در صورتی که هزینه‌هایش را پرداخت کند می‌تواند از بیمارستان خارج شود».
اما دکتر حریرچی، قائم‌مقام وزیر بهداشت نیز در گفت‌وگو با «شرق» در پاسخ به این پرسش که “آیا قانونی درباره حمایت بیمارانی که توانایی پرداخت هزینه‌های خود را ندارند و بیمه نیستند وجود دارد، می‌گوید: «هر ایرانی‌ای که به ما مراجعه کند، با مدارکی که دارد می‌تواند بیمه شود. برای کسانی هم که مشکل بیمه‌ای دارند تمهیدات لازم پیش‌بینی شده تا با تمهیدات لازم و همکاری با خیرین و مددکاری این بیماران نیز بتوانند به‌راحتی از عهده هزینه درمان بربیایند. ماجرا اینجاست که اما ممکن است عده‌ای اصلا دلشان نخواهد از بیمارستان مرخص شوند. یعنی جایی برای ادامه زندگی نداشته باشند. در این صورت بیمارستان ممکن است مجبور شود از اقدامات سلبی استفاده کند».
حریرچی در ادامه تأکید کرد: «نکته بعدی این است که هیچ تخلفی از سوی بیمارستان پذیرفته نیست و ممکن است در مورد موضوعی که مدنظر شماست در زمانی به مددکاری مراجعه شده باشد که آخر هفته بوده و مددکاری تعطیل باشد، اما اگر قصوری صورت گرفته باشد خودم به‌شخصه پیگیر آن خواهم بود».
مدتی پس از این گفت‌وگو دکتر حریرچی با خبرنگار «شرق» تماس گرفت و از پیگیری خود پیرامون این موضوع خبر داد، او در این باره به «شرق» گفت: «من با بیمارستان تماس گرفتم و موضوع را پیگیر شدم، چیزی که به من اعلام کردند این بود که یک خانم مسن شمیم را به اینجا آورد و روز پنجشنبه هم باید او را ترخیص می‌کردیم، اما خانمی که او را آورده بود تحویل‌گرفتن شمیم را قبول نمی‌کند، به همین دلیل کادر بیمارستانی با بهزیستی تماس گرفتند که شمیم را به آنها تحویل دهند اما بهزیستی هم تعطیل بود، در این میان خود دختر با تحویل‌دادنش به بهزیستی مخالف بود و دادوبیداد کرد که اینکه اجازه نمی‌دهید من خودم بروم به‌خاطر پول است، اما ما نمی‌توانیم بیماری با این شرایط را به‌تنهایی ترخیص کنیم. طبق گفته مسئولان بیمارستان روز شنبه تکلیف او مشخص خواهد شد».
همیشه یک دلیلی برای تبرئه اتفاقی که به وقوع می‌پیوندد وجود دارد. وقتی ماجرای صدرای خمینی‌شهری و بخیه‌های صورتش اتفاق افتاد و کوتاهی پزشک به تأیید ریاست نظام پزشکی شهرستان نیز رسید، بعد از مدتی همه ماجرا برعکس شد. یعنی جای شاکی و متهم عوض شد و حتی اعلام کردند که صورت صدرا نیاز به بخیه نداشته و باز بحث‌های همیشگی به میان کشیده شد. این اتفاق دور از ذهن نبود. در ماجرایی که در سال ۱۳۹۰ در بیمارستان امام‌خمینی به‌وقوع پیوست و دو بیمار کارتن‌خوابی که در این بیمارستان بستری بودند به وسیله مسئولان این بیمارستان و آمبولانس این بیمارستان در بیابان رها شده بودند، از طرف وزیر بهداشت وقت اعلام شد که می‌خواستند با آبروی بیمارستان امام‌خمینی بازی کنند. اما هنوز شمیم در بخش عفونی بیمارستان امام‌خمینی بستری است.
