دویچه وله نوشته است: ۱۲۶ نماینده جمهوری‌خواه شکایتی را امضا کرد و خواستار بازگرداندن نتایج انتخابات سوم نوامبر ریاست جمهوری آمریکا شدند. خواست آنها از دادگاه عالی آمریکا این بود که فقط آرای دونالد ترامپ رئیس جمهوری فعلی معتبر و بقیه آرا باطل شناخته شوند.
حال پرسش این است که چگونه ممکن است سیاستمدارانی تحصیل کرده و با تجربه سیاسی زیاد با خامی و ناآگاهی نسبت به واقعیت‌ها برخورد کنند؟
۱۲۶ نماینده این حزب در حالی از ترامپ جانبداری کرده‌اند که شانس ماندن او در کاخ سفید با توجه به آرای دادگاه و نتیجه همه پرونده‌های شکایتش به صفر می‌رسد.
دنیس ریگلمن که خود جمهوری‌خواه است می‌گوید: «آنها ناامید هستند و ترسیده‌اند و از نفوذ و تاثیر طولانی دونالد ترامپ در آینده حزب بیم دارند.»
ترامپ خود را قربانی یک سیستم فاسد می‌داند و تصور می‌کند در مبارزه با این سیستم باید فداکاری نشان دهد. او طی چهار سال دوره ریاست جمهوری خود اعتماد به نهادها و سازمانهای دولتی و دموکراتیک را به طور سیستماتیک از بین برده است.
ترامپ جهان‌بینی پوپولیستی خود را در مقابل این نهادها قرار می‌دهد. اعتماد به این نهادها را تضعیف می‌کند و خود را به عنوان ناجی نشان می‌دهد.
۷۳ میلیون رای‌دهنده او نیز از او پیروی می‌کنند. از نظرآنها او نه تنها رئیس جمهوری بلکه ناجی آزادی، ارزش‌ها و زندگی آنها است.
کابوسی برای حزب جمهوری‌خواه
میلیون‌ها طرفدار ترامپ اکنون برای حزب جمهوری‌خواه و نمایندگان منتخب آن به کابوسی تبدیل شده‌اند. اگر این نمایندگان سقوط ترامپ را بپذیرند و خود را تسلیم واقعیت کنند، باید انتظار داشته باشند که توسط هوادارن ترامپ مجازات شوند و جایگاه خود را در حزب از دست بدهند. بنابراین اکثریت قریب به اتفاق آنها گزینه‌ای رابرگزیده‌اند تا از مجازات مدافعان ترامپ در بدنه حزب درامان باشند. آنها به ترامپیسم که می‌گوید “آمریکا را از نو بساز!” پایبند مانده‌اند.
ادامه ترامپیسم در حزب جمهوری‌خواه
جنبش‌های اعتراضی پوپولیستی و محافظه کارانه در حزب جمهوری‌خواه پدیده تازه‌ای نیست.
جفری کاباسرویس، کارشناس علوم سیاسی بر این باور است که جمهوری‌خواهان بارها توسط این گونه جنبش‌ها شکل گرفته‌اند. قبل از ترامپ در سال ۲۰۰۹ جنبش “تی پارتی” این حزب را به سمت محافظه‌کاری و راست سوق داد و ترامپیسم نتیجه این جنبش بوده است.
کاباسرویس این تز را هم مطرح می‌کند که جنبش Tea Party هرگز ناپدید نشده بلکه تحت لوای ترامپیسم به حیات خود ادامه داده است.
در حزب جمهوری‌خواه در فواصل مختلف این گونه جنبش‌ها شکل گرفته و به “انقلابی دائمی” تبدیل شده است.
انتهای پیام
