نه از اینترنت نه از موبایل خبری نیست
فریدون جعفری، رئیس سابق نظام مهندسی معدن استان آذبایجان شرقی که خود بارها با مشکل دسترسی به اینترنت در حوالی معدن سونگون مواجه شده است، می‌گوید: «بسیاری از روستاهای منطقه نه تنها اینترنت بلکه تلفن همراه هم ندارند و در این وضعیت دانش آموزان نمی‌توانند از برنامه شاد استفاده کنند و جای طرح این پرسش وجود دارد که از مسئولان پرسید چرا در نزدیکی معدن با این اهمیت بسیاری به اینترنت دسترسی ندارند.»بد نیست یادآوری کنیم که مشکلات دسترسی بسیاری از دانش آموزان به کلاس‌های آنلاین فشار روانی مضاعفی به کودکان و نوجوانان وارد کرده و در همین چند ماه اخبار خودکشی کودکان با همین انگیزه، خیلی‌ها را در بهت و شوک فرو برد.محمد فرزاد، مدیرکل ارتباطات و فناوری اطلاعات آذربایجان شرقی در گفتگو با تجارت‌نیوز می‌گوید: «بالای ۷۰ درصد روستاهای آذربایجان شرقی فارغ از کیفیت آن دارای اینترنت هستند. دو هزار و ۲۰ روستای بالای ۲۰ خانوار تا پایان ۱۴۰۰ در برنامه هستند که دارای اینترنت شوند.»او ادامه می‌دهد: «دلایل مختلفی برای اختلال در توزیع اینترنت در مناطق وجود دارد. یکی از این دلایل دزدی کابل‌های ارتباطی است که فقط در استان آذربایجان شرقی اتفاق نمی‌افتد بلکه در تمام کشور رخ می‌دهد. »
چند دانش‌آموز به اینترنت دسترسی ندارند؟
مشکل اینترنت البته فقط به استان آذربایجان شرقی مربوط نمی‌شود. استان‌های دیگر هم کم و بیش با همین مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند. گفته می‌شود از مجموع سه‌هزار و ۴۴۲ روستای بالای ۲۰ خانوار در استان سیستان و بلوچستان، فقط حدود دو هزار و ۵۱۲ روستا به اینترنت دسترسی دارند.۱۴ مهر ماه سال جاری آذری جهرمی درباره دسترسی روستاها به اینترنت گفت: «طرح شبکه ملی اطلاعات و اینترنت پرسرعت از سال ۹۴ آغاز به کار کرد و اکنون این امکان در ۹۰ درصد از روستاها فراهم است و تلاش می‌کنیم که تا پایان دولت صدرصد روستاهای بالای ۲۰ خانوار تحت پوشش قرار گیرند.»همان روز وزیر ارتباطات گفت: «تحقق زیرساخت آموزش مجازی نیز در دستور کار قرار دارد که امروز برای ۱۳ میلیون دانش آموز اینترنت رایگان فراهم خواهد شد.»این در حالی است که بر اساس آخرین آمارها ۱۵ میلیون و ۱۳۸ هزار و۵۲۳ نفر جامعه دانش‌آموزان را تشکیل می‌دهند. از این تعداد به گفته حسن الحسینی، مشاور وزیر آموزش و پرورش و مسئول شبکه شاد، سهم محرومیت دانش‌آموزان از شبکه شاد ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر یعنی ۲۱ درصد دانش‌آموزان است و اختلاف ۳۰۰ هزار نفری به دانش آموزانی برمی‌گردد که ابزار هوشمند قرضی استفاده کرده‌اند.در کنار همه این آمارهای رنگارنگ اما آنچه که همچنان بی‌رنگ و بی‌جان مانده اینترنت برخی از مناطق در کشور است. مصاحبه‌های گاه گاه مسئولان برای دانش آموزان نه اینترنت می‌شود نه آموزش آنلاین. دانش‌آموزان همچنان کوله‌پشتی‌هایشان را بر دوش می‌اندازند و گاه روستا به روستا می‌روند تا به موفقیت‌های تحصیلی و رویاهایشان نزدیک شوند.
