گروه بین الملل: به گفته سازمان گزارشگران بدون مرز سال ۲۰۲۰ برای کنشگران رسانه‌ای در جهان سالی خوفناک و مرگبار بوده است. برخی از موارد در کشورهایی انجام می‌گیرد که در آنها بطور رسمی صلح و ثبات حاکم است.
سازمان جهانی گزارشگران بدون مرز در بیلانی که در پایان هر سال منتشر می‌کند، گفته است که افزون بر ده‌ها روزنامه‌نگار زندانی، ربوده شده، تبعیدی و “ناپدید” شده، بیش از ۵۰ روزنامه‌نگار در سال جاری به شکل هدفمند و با برنامه به قتل رسیده‌اند.بیانیه این سازمان از نجیب شریفی، رئیس “کمیته برای امنیت روزنامه‌نگاران افغان” نقل کرده است که می‌گوید: «ظرف تنها ۶ هفته ما ۴ همکار روزنامه‌نگار را از دست دادیم.»بیانیه از برخی روزنامه‌نگاران مقتول نام برده است: محمد الیاس داعی خبرنگار رادیو آزادی که در ماه نوامبر گذشته در هلمند به قتل رسید. داعی ۳۳ ساله و از خبرنگاران فعال در افغانستان بود.به تازگی و حدود دو هفته پیش ملاله میوند، روزنامه‌نگاری که شجاعانه از حقوق زنان افغان نیز دفاع می‌کرد، به قتل رسید. او یکی از دو زن روزنامه‌نگاری بود که در سال ۲۰۲۰ در افغانستان کشته شد.واقعیت تلخ این است که اغلب روزنامه‌نگاران نه در مناطق جنگی، بلکه بیش از پیش در کشورهایی به قتل می‌رسند که در آنها به طور رسمی صلح و ثبات حاکم است. برای نمونه در مکزیک و هند چندین روزنامه‌نگار به شکل بیرحمانه به قتل رسیدند.
“جرم و گناه بزرگ” بیشتر روزنامه‌نگاران مقتول این است که درباره جنایت و تبهکاری و فساد افشاگری می‌کنند. گزارش درباره تعرض‌های جدی به محیط زیست نیز از مضمون‌های خطرناکی است که روزنامه‌نگاران را به کام مرگ می‌کشد. تأسف‌بار این است که در بیشتر موارد عاملان و آمران بسیاری از قتل‌ها ناشناخته می‌مانند و مقام‌های مسئول هیچ تحقیقی در جهت پیگرد قاتلان انجام نمی‌دهند.در برخی موارد رسانه‌ها حتی اجازه یا جرأت ندارند که از قاتلان اصلی روزنامه‌نگاران نام ببرند.
در کشورهایی مانند مکزیک، عراق و پاکستان، گروه‌های مسلح افراطی، سیاستمداران فاسد و باندهای جنایتکار می‌توانند به راحتی خود را از دست روزنامه‌نگاران “مزاحم” خلاص کنند. این درحالیست که به گفته سازمان گزارشگران بدون مرز “مرگ هر روزنامه‌نگار تعرضی خشن به حق انسانی اطلاع‌رسانی” است.
بنا بر بیلان گزارشگران بدون مرز علاوه بر خطرهای همیشگی، ویروس کرونا مصیبت تازه‌ای است که در سال ۲۰۲۰ بر سر راه روزنامه‌نگاران قرار گرفت. در این سال چندین روزنامه‌نگار قربانی کووید۱۹ شدند؛ برخی مشغول انجام وظیفه خبررسانی بودند، یا به دستور زمامداران دستگیر شده بودند و در ایام اسارت در زندان به ویروس کرونا دچار شدند.
سازمان جهانی گزارشگران بدون مرز در بیلانی که در پایان هر سال منتشر می‌کند، گفته است که افزون بر ده‌ها روزنامه‌نگار زندانی، ربوده شده، تبعیدی و “ناپدید” شده، بیش از ۵۰ روزنامه‌نگار در سال جاری به شکل هدفمند و با برنامه به قتل رسیده‌اند.بیانیه این سازمان از نجیب شریفی، رئیس “کمیته برای امنیت روزنامه‌نگاران افغان” نقل کرده است که می‌گوید: «ظرف تنها ۶ هفته ما ۴ همکار روزنامه‌نگار را از دست دادیم.»بیانیه از برخی روزنامه‌نگاران مقتول نام برده است: محمد الیاس داعی خبرنگار رادیو آزادی که در ماه نوامبر گذشته در هلمند به قتل رسید. داعی ۳۳ ساله و از خبرنگاران فعال در افغانستان بود.به تازگی و حدود دو هفته پیش ملاله میوند، روزنامه‌نگاری که شجاعانه از حقوق زنان افغان نیز دفاع می‌کرد، به قتل رسید. او یکی از دو زن روزنامه‌نگاری بود که در سال ۲۰۲۰ در افغانستان کشته شد.واقعیت تلخ این است که اغلب روزنامه‌نگاران نه در مناطق جنگی، بلکه بیش از پیش در کشورهایی به قتل می‌رسند که در آنها به طور رسمی صلح و ثبات حاکم است. برای نمونه در مکزیک و هند چندین روزنامه‌نگار به شکل بیرحمانه به قتل رسیدند.
“جرم و گناه بزرگ” بیشتر روزنامه‌نگاران مقتول این است که درباره جنایت و تبهکاری و فساد افشاگری می‌کنند. گزارش درباره تعرض‌های جدی به محیط زیست نیز از مضمون‌های خطرناکی است که روزنامه‌نگاران را به کام مرگ می‌کشد. تأسف‌بار این است که در بیشتر موارد عاملان و آمران بسیاری از قتل‌ها ناشناخته می‌مانند و مقام‌های مسئول هیچ تحقیقی در جهت پیگرد قاتلان انجام نمی‌دهند.در برخی موارد رسانه‌ها حتی اجازه یا جرأت ندارند که از قاتلان اصلی روزنامه‌نگاران نام ببرند.
در کشورهایی مانند مکزیک، عراق و پاکستان، گروه‌های مسلح افراطی، سیاستمداران فاسد و باندهای جنایتکار می‌توانند به راحتی خود را از دست روزنامه‌نگاران “مزاحم” خلاص کنند. این درحالیست که به گفته سازمان گزارشگران بدون مرز “مرگ هر روزنامه‌نگار تعرضی خشن به حق انسانی اطلاع‌رسانی” است.
بنا بر بیلان گزارشگران بدون مرز علاوه بر خطرهای همیشگی، ویروس کرونا مصیبت تازه‌ای است که در سال ۲۰۲۰ بر سر راه روزنامه‌نگاران قرار گرفت. در این سال چندین روزنامه‌نگار قربانی کووید۱۹ شدند؛ برخی مشغول انجام وظیفه خبررسانی بودند، یا به دستور زمامداران دستگیر شده بودند و در ایام اسارت در زندان به ویروس کرونا دچار شدند.
