مهاجم ندارند که ندارند
مهمترین مشکل پرسپولیس همانی است که از ابتدای فصل وجود داشت و به دفعات تکرار شده، اما علاجی نیافته است. این تیم مهاجم ندارد و بسیار سخت به گل میرسد. پرسپولیس در ششمین بازیاش در حالی به عدد ۶گل زده رسید که هیچکدام از آنها را مهاجمان نزدهاند. پای مهدی عبدی در لیگ هنوز به گلزنی باز نشده است. او نسبت به سن و سالش تحرک کمی هم دارد و این مسئله برای پرسپولیس مشکلساز شده. وحید امیری هم بهعنوان مهاجم سابق کمتر از فصول گذشته بهسمت دروازه ضربه میزند. در مورد آرمان رمضانی هم هیچ حرفی برای گفتن باقی نمانده. حالا دیگر موقعیت خراب کردن او عادی شده و بین بازیکنان تیم هم حوصلهای برای گذاشتن استوریهای حمایتی وجود ندارد.
جلال تا کی دوام میآورد؟
با توجه به سن و سال بالای جلال حسینی، روند استراحت دادن به او از ابتدای فصل گذشته آغاز شد. با این حال بعد از جدایی شجاع خلیلزاده، حسینی به ناچار در کنار محمدحسین کنعانیزادگان بهعنوان مدافع ثابت در همه بازیها به میدان رفته و روشن نیست که او تا چه زمانی این برنامه فشرده را تاب خواهد آورد. اگر پرسپولیسیها یک گزینه جانشین برای حسینی رو میکردند و در برخی مسابقات از او سود میبردند، هم به جلال فشار کمتری میآمد و هم یک یار ذخیره برای روز مبادا در آبنمک باقی میماند. پرسپولیس ۳ روز دیگر با سپاهان بازی دارد و ۱۰ روز دیگر با استقلال؛ درصورتی که این برنامه باعث مصدومیت سنگین جلال شود، چنین خسرانی برای پرسپولیس غیرقابل جبران خواهد بود.
بحران دفاع چپ
اخراج انضباطی و غیرضروری سعید آقایی باعث شد پرسپولیس برای بازی حساس سهشنبه برابر سپاهان دفاع چپ در اختیار نداشته باشد. اگرچه کارت بازی محمد انصاری صادر شده، اما طبیعتا بازیکنی که چندینماه از میادین دور بوده، نمیتواند به شکل ناگهانی آن هم در چنین مسابقه سنگینی به زمین برگردد. بنابراین یافتن جانشین او کار دشواری خواهد بود. فعلا نزدیکترین گزینه به ذهن، حضور وحید امیری در پست دفاع چپ است، هرچند او هر بار در این منطقه به بازی گرفته شده نمایشهای ضعیفی داشته است. ضمن اینکه عقب نگه داشتن امیری، بخشی از همین مختصر نیروی تهاجمی پرسپولیس را هم از بین خواهد برد.
بشار بیجانشین
از حالا به بعد، پس از هر ناکامی پرسپولیس اسم بشار رسن یکی از پرتکرارترین کلیدواژهها برای سرخپوشان خواهد بود. قبلا هم گفتیم و نوشتیم در فوتبال بدون بازیساز ایران، رسن یک مهره بیجانشین است، اما به هر حال او یک روز باید میرفت و چنین روزی حالا فرارسیده است. در همین دیدار با ذوبآهن جای خالی بازیکنی که بتواند توپ را نگه دارد و پاسهای کلیدی ارسال کند، در میانه میدان پرسپولیس حسابی به چشم آمد؛ مخصوصا که احمد نوراللهی هم مدتهاست افت کرده و کیفیت سابق را ندارد. پرسش اینجاست که این روند تا کی ادامه خواهد یافت؟
ریسکناپذیری یحیی
نهایتا میرسیم به عدمعلاقه سرمربی پرسپولیس به ریسک کردن. یک سالگی حضور یحیی گلمحمدی در پرسپولیس نزدیک است، اما او هنوز پدیدهای که کشف خودش باشد در این تیم رو نکرده. نه یک دفاع میانی، نه یک مدافع چپ، نه یک هافبک بازیساز و نه یک مهاجم مستعد. سوگواری بابت جدایی بشار و محرومیت عیسی آلکثیر و… برای پرسپولیس امتیاز نمیشود. یحیی باید خلاقیت بیشتری نشان بدهد. پارسال در مسابقات تشریفاتی پایان فصل این فرصت را داشت و از آن سود نبرد. با این حال هنوز هم دیر نشده و او باید به جوانان اعتماد کند.