محمد مهاجری، درباره این موضوع به سایت رویداد ۲۴ گفت: «اصلی‌ترین موضوعی که اکنون درباره انتخابات باید مطرح شود، میزان مشارکت مردم است و همه باید تلاش کنند که مردم را قانع به حضور در انتخابات کنند. اگر سیاست انتخاباتی جمهوری اسلامی ایران انتخابات حداکثری است حتما مصوبه اخیر مجلس در راستای اصلاح برخی از مواد قانون انتخابات در تضاد کامل با سیاست نظام قرار دارد. نمایندگان مجلس درصدد تنگ‌کردن هرچه بیشتر دایره انتخابات است و به مردم پالس می‌فرستند که در انتخابات شرکت نکنید، زیرا نامزد‌های موردنظرتان از کارزار انتخابات حذف می‌شوند». او ادامه داد: «اما اگر نمایندگان مجلس یازدهم به این نتیجه رسیده‌اند که اصلا نیازی به مشارکت حداکثری نیست و می‌توان با یک انتخابات کم‌رمق، نتیجه‌ای مطمئن برای راهی‌کردن نامزدی خاص به پاستور به دست آورد، باید به آن‌ها برای مصوبه اخیرشان تبریک بگویم! زیرا واقعا در راستای تحقق هدف مشارکت حداقلی مصوبه بسیار عملیاتی، کاربردی و جالبی را تصویب کرده‌اند و حتما با این مصوبه به هدفشان یعنی ناامید کردن مردم از صندوق انتخابات می‌رسند».
این فعال سیاسی آمار فعلی میل مردم به شرکت در انتخابات را حدود ۳۰درصد عنوان کرد و گفت: «اکنون بر اساس برخی نظرسنجی‌ها میزان علاقه مردم به شرکت در انتخابات ۳۰درصد است و اگر نمایندگان یک هنرنمایی دیگر از خود نشان دهند، می‌توانند این میزان را به ۱۵درصد برسانند تا هدفشان به‌طور کامل محقق شود». او در پاسخ به این پرسش که آیا این گزاره که نمایندگان مصوبه اخیر را برای برخی نامزد‌های خاص تصویب کرده‌اند درست است یا نه، اظهار کرد: «من باور ندارم که مصوبه اخیر مجلس لزوما برای آقای قالیباف تصویب شده است که حتی بسیاری از نمایندگان با او هم رابطه خوبی ندارند. به نظر می‌رسد که با این مصوبه می‌خواهند در نهایت دو سه نفر بمانند که شاید یکی از آن‌ها آقای قالیباف باشد».
او در پاسخ به پرسش دیگری که چه‌قدر احتمال می‌دهید این مصوبه از سوی شورای نگهبان تأیید شود، تصریح کرد: «فکر می‌کنم که شورای نگهبان با کم‌ترین تغییرات مصوبه مجلس را تأیید کند». مهاجری درباره تحرک انتخاباتی نیرو‌های سیاسی هم خاطرنشان کرد: «ناچارم که در پاسخ به این موضوع از یک ضرب‌المثل استفاده کنم که خانه عروس بزن و بکوب است، اما خانه داماد هیچ خبری نیست. فضای انتخاباتی فعلی هم همین‌طور شده است. اصلا معلوم نیست مردم پای صندوق بیایند یا نه و نیرو‌های سیاسی مدام می‌گویند باید به وحدت برسیم و سازوکار‌های رسیدن به وحدت را آزمایش می‌کنند. در حال حاضر موضوع انتخابات اصلا موضوع مردم نیست. حالا اینکه نیرو‌های سیاسی با یکدیگر به وحدت می‌رسند یا نه، مسئله‌ای پسینی است. اکنون همه باید به این فکر باشند که انتخابات با چه کیفیت و کمیتی برگزار می‌شود. با قانون اخیر مجلس خود به خود نامزد‌های اصلاح‌طلب ردصلاحیت می‌شوند و اگر تعدادی از آن‌ها هم تأیید صلاحیت شوند، کسانی خواهند بود که هیچ پایگاه رأیی ندارند. در چنین شرایطی توپ در زمین اصولگرایان می‌افتد و تازه در آن صورت باید بنشینیم و دعواهای انتخاباتی آن‌ها را تماشا کنیم».
مهاجری درباره اینکه آیا اصلاح‌طلبان قادر خواهند بود در انتخابات۱۴۰۰ موج راه اندازند و آراء خاکستری را جذب کنند، بیان کرد: «با قانون اخیر انتخابات خیر نمی‌توانند. هرچند اگر نمایندگان به این شیوه قانون انتخابات را اصلاح نمی‌کردند هم اصلاح‌طلبان نمی‌توانستند مردم را پای صندوق بیاورند، زیرا به دلایل مختلف پایگاه اجتماعی خود را از دست داده‌اند. در چنین شرایطی حتما نمی‌توانند موج انتخاباتی راه بیندازند و مانند انتخابات‌های ۷۶، ۹۲ و ۹۶ یک سونامی انتخاباتی ایجاد کنند. به نظر من حتی آقای خاتمی هم نمی‌تواند موج انتخاباتی راه بیندازد و سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان را به میدان بیاورد». او در پایان درباره چنددستگی در رویکرد انتخاباتی اصلاح‌طلبان خاصه اصرار حزب کارگزاران بر حمایت از یک نامزد غیراصلاح‌طلب و دیدگاه مخالف اکثر اصلاح‌طلبان با سیاست ائتلافی گفت: «حزب کارگزاران سازندگی جدای از اصلاح‌طلبان برای بقای خودش تلاش می‌کنند و اگر جلساتی هم با برخی شخصیت‌ها برگزار می‌کنند، برای ترغیب آن‌ها به شرکت در انتخابات نیست، بلکه می‌خواهند حضور و بقای خود در سیاست را پررنگ و تثبیت کنند»
این فعال سیاسی آمار فعلی میل مردم به شرکت در انتخابات را حدود ۳۰درصد عنوان کرد و گفت: «اکنون بر اساس برخی نظرسنجی‌ها میزان علاقه مردم به شرکت در انتخابات ۳۰درصد است و اگر نمایندگان یک هنرنمایی دیگر از خود نشان دهند، می‌توانند این میزان را به ۱۵درصد برسانند تا هدفشان به‌طور کامل محقق شود». او در پاسخ به این پرسش که آیا این گزاره که نمایندگان مصوبه اخیر را برای برخی نامزد‌های خاص تصویب کرده‌اند درست است یا نه، اظهار کرد: «من باور ندارم که مصوبه اخیر مجلس لزوما برای آقای قالیباف تصویب شده است که حتی بسیاری از نمایندگان با او هم رابطه خوبی ندارند. به نظر می‌رسد که با این مصوبه می‌خواهند در نهایت دو سه نفر بمانند که شاید یکی از آن‌ها آقای قالیباف باشد».
او در پاسخ به پرسش دیگری که چه‌قدر احتمال می‌دهید این مصوبه از سوی شورای نگهبان تأیید شود، تصریح کرد: «فکر می‌کنم که شورای نگهبان با کم‌ترین تغییرات مصوبه مجلس را تأیید کند». مهاجری درباره تحرک انتخاباتی نیرو‌های سیاسی هم خاطرنشان کرد: «ناچارم که در پاسخ به این موضوع از یک ضرب‌المثل استفاده کنم که خانه عروس بزن و بکوب است، اما خانه داماد هیچ خبری نیست. فضای انتخاباتی فعلی هم همین‌طور شده است. اصلا معلوم نیست مردم پای صندوق بیایند یا نه و نیرو‌های سیاسی مدام می‌گویند باید به وحدت برسیم و سازوکار‌های رسیدن به وحدت را آزمایش می‌کنند. در حال حاضر موضوع انتخابات اصلا موضوع مردم نیست. حالا اینکه نیرو‌های سیاسی با یکدیگر به وحدت می‌رسند یا نه، مسئله‌ای پسینی است. اکنون همه باید به این فکر باشند که انتخابات با چه کیفیت و کمیتی برگزار می‌شود. با قانون اخیر مجلس خود به خود نامزد‌های اصلاح‌طلب ردصلاحیت می‌شوند و اگر تعدادی از آن‌ها هم تأیید صلاحیت شوند، کسانی خواهند بود که هیچ پایگاه رأیی ندارند. در چنین شرایطی توپ در زمین اصولگرایان می‌افتد و تازه در آن صورت باید بنشینیم و دعواهای انتخاباتی آن‌ها را تماشا کنیم».
مهاجری درباره اینکه آیا اصلاح‌طلبان قادر خواهند بود در انتخابات۱۴۰۰ موج راه اندازند و آراء خاکستری را جذب کنند، بیان کرد: «با قانون اخیر انتخابات خیر نمی‌توانند. هرچند اگر نمایندگان به این شیوه قانون انتخابات را اصلاح نمی‌کردند هم اصلاح‌طلبان نمی‌توانستند مردم را پای صندوق بیاورند، زیرا به دلایل مختلف پایگاه اجتماعی خود را از دست داده‌اند. در چنین شرایطی حتما نمی‌توانند موج انتخاباتی راه بیندازند و مانند انتخابات‌های ۷۶، ۹۲ و ۹۶ یک سونامی انتخاباتی ایجاد کنند. به نظر من حتی آقای خاتمی هم نمی‌تواند موج انتخاباتی راه بیندازد و سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان را به میدان بیاورد». او در پایان درباره چنددستگی در رویکرد انتخاباتی اصلاح‌طلبان خاصه اصرار حزب کارگزاران بر حمایت از یک نامزد غیراصلاح‌طلب و دیدگاه مخالف اکثر اصلاح‌طلبان با سیاست ائتلافی گفت: «حزب کارگزاران سازندگی جدای از اصلاح‌طلبان برای بقای خودش تلاش می‌کنند و اگر جلساتی هم با برخی شخصیت‌ها برگزار می‌کنند، برای ترغیب آن‌ها به شرکت در انتخابات نیست، بلکه می‌خواهند حضور و بقای خود در سیاست را پررنگ و تثبیت کنند»
